ครูขา....พวกหนูคิดถึง

[ศิษย์สาวแสนสวย]

สวัสดีค่ะ คุณครู สบายดีมั้ยคะ สวยขึ้นแน่เลย ตอนนี้หนูขึ้นปีสามแล้วนะคะ มีเพื่อนของหนูหลายคนที่นี่เคยเป็นลูกศิษย์คุณครู แต่ว่าพวกเราเอ็นไม่ติดแล้วตอนนี้ก็เรียนที่มหาวิทยาลัยเอกชน ก็เลยกลัวครูไม่รัก แต่ว่าพวกหนูเป็นเด็กดีนะคะ ตั้งใจเรียนมากๆด้วยแล้วก็ทำกิจกรรมควบคู่กันไปเป็นอย่างดีค่ะ ไม่เสียการเรียนด้วยนะคะ แล้วก็อยากจะบอกครูว่าแม้ว่าพวกหนูจะไม่เก่งเหมือนลูกศิษย์ครูคนอื่น แต่พวกหนูก็ไม่ทำตัวเหลวไหล ไม่เกเรตั้งใจเรียนแม้ว่าสมองจะไม่ค่อยเอื้ออำนวยเรารู้ว่าเราไม่เก่งแต่เราก็มีความรับผิดชอบเต็มที่ค่ะ แล้วตอนนี้พวกหนูก็กำลังจะก้าวขึ้นไปเป็นคณะกรรมการของคณะ ใครจะรู้เด็กโง่ๆอย่างพวกหนูเนี่ยแหละ ทำได้ทุกอย่างมีอย่างเดียวที่พวกหนูทำไม่ได้ก็คือ"ข้อสอบ" ชีวิตในมหาลัยมีความสุขมากค่ะ แม้ว่าเราเป็นเด็กกิจกรรมที่มีเวลาน้อยกว่าเด็กคนอื่นๆแต่กิจกรรมก็สอนให้พวกหนูมีความอดทนแล้วก็มีความรับผิดชอบใครที่กลัวทำกิจกรรมแล้วการเรียนจะตกไม่จริงเลยค่ะ (แต่มันก็แล้วแต่คนนะคะ)พวกหนูทำกิจกรรมหนักมาก แต่การเรียนกลับดีขึ้นมากกว่าตอนที่เราไม่ได้ทำกิจกรรม อาจเป็นเพราะเรากลัวไม่อยากให้ใครมาว่า ว่าทำเก่งแต่กิจกรรมแตการเรียนไม่ได้เรื่อง พวกหนูเลยพยายามเต็มที่เพื่อที่ไม่ให้ใครว่าได้แล้วพวกหนูก็ทำได้จริงๆค่ะ หนูเคยชวนเพื่อนๆกลับไปหาครูแต่ว่าไม่มีใครกล้าไปเพราะว่ากลัวครูจำไม่ได้ แล้วเราก็ไม่มีอะไรดีๆไปอวดครูเลย แต่พวกหนูเต้นเก่งนะ ไปเต้นให้ดูละกัน อิอิ คุณครูต้องชอบแน่ๆค่ะ คิดถึงครูที่สุดค่ะ แล้วจะกลับไปเต้นให้ดูนะคะ อิอิ

[rUkToR+]

โห เก่งจังเลยค่ะเรียนในมหาลัยได้ดีแล้วก้อทำกิจกรรมด้วยอ่ะ สุดยอด
พี่คะหนูเพิ่งขึ้นปีหนึ่งอ่ะค่ะ ซ้อมเชียร์ทุกวันเลิก 2 ทุ่มอ่ะค่ะ กลับถึงบ้าน อาบน้ำ ก้อประมาณ 3 ทุ่มครึ่งอ่ะ
เหนื่อยมากเลยค่ะ เรียนก้อยากมาก อังกฤษบานเลยแต่ละวิชาอ่ะค่ะฟังไม่รุ้เรื่องเลย
พี่คะ รบกวนช่วยแนะนำหนูได้มั้ยคะ ว่าพี่บริหารเวลายังไง
แล้วเพื่อนที่คณะ ก้อฟิต+ขยันกันทั้งนั้นเลยค่ะ รู้สึกอึดอัดมากไม่เหมือนตอนอยู่มัธยมเลยค่ะ
 พี่หนูก้อบอกว่า ถ้าหนูยังกลับมาบ้านแล้วนอนแบบนี้ เรียนไม่จบปีหนึ่ง คงโดนทายก่อน
แล้วตอนเช้าวันนี้อ่ะค่ะ เข็มมหาลัยหนูอ่ะหล่นไปไหนไม่รู้ หล่นจากเสื้อเลยค่ะ หาเท่าไหร่ก้อไม่เจอ
หนูใจไม่ดีเลยค่ะพี่ 
อยู่มหาลัยหนูก้อคิดถึงคุณครู+คิดถึงเพื่อนสมัยมัธยมมากๆๆ หนูร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ
มีช่วงตอนที่รับน้องที่คณะ สนุกมากหนูมีความสุขที่ได้เต้นอย่างเต็มที่ เพื่อระบายความเศร้าในใจ
ไม่มีวันไหนที่หนูไม่ได้ร้องไห้เลยค่ะ เรียนก้อยากมาก อะไรก้อไม่รู้
แล้วเพื่อนๆก้อไม่เหมือนตอนมัธยมเลยค่ะ
หนูเริ่มไม่อยากเรียนแล้วค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ศิษย์สาวแสนสวย

แค่ได้รู้ว่าหนูเป็นนักกิจกรรมและผลการเรียนดีขึ้นก็ทำให้คุณครูปลื้มใจแล้ว

เด็กที่ทำกิจกรรมโดยเฉพาะกิจกรรมที่มีพื้นฐานมาจาการให้ ไม่ว่าจะให้วัตถุหรือความรู้สึก

ย่อมบ่มเพาะให้เราเป็นคนไม่เห็นแก่ตัว

ลูกศิษย์คุณครูมีทุกอย่างตั้งเเต่ครบสามสิบสองจนบกพร่องทางสรีระ แต่ไม่มีใครที่พิการหัวใจเลยสักคน

เราต่างทำหน้าที่ที่เป็นประโยชน์ให้แก่สังคมที่เราอยู่

หนูกลับมาหาคุณครูหนูก็จะได้รับความรักและการตระหนักถึงคุณค่าจากการกระทำของหนูมิใช่สถาบัน

ถ้าหนูคือผู้ให้ หนูสมควรได้รับ "เกียรติบัตรแห่งมนุษย์"เพิ่มเติมจากปริญญาบัตรท่หนูจะได้รับ

สังคมต้องการคนที่รักและมีความสุขที่จะให้

และคุณครูก็พร้อมจะมอบความตระหนักถึงคุณค่าแห่งผู้ให้ในตัวหนูและเพื่อน

ทำต่อไปนะ แต่อย่าให้หน้าที่หลักเสียนะ

แล้วแวะมาเต้นให้ครูดูด้วยนะ เพื่อจะออกstepตามบ้าง

แค่พูดก็ยังไม่เชื่อ แต่ถ้ามั่นใจมาเต้นให้ดูนะ

จะรอออออหนูและคณะมาเต้นโชว์

อิ่มใจมากที่ได้สอนเด็กหัวใจพองโตจ้ะ

[rUkToR+]

ขอบคุณพี่มากค่ะที่ให้คำแนะนำที่ดีกับหนู
แต่หนูรู้สึกว่าวิชาที่หนูเรียนมันเหมือนไม่ใช่ตัวหนูเลยค่ะ
เวลาหนูเรียนทางวิทย์หนูไม่ชอบเลยค่ะ ทุกข์อย่างแรง
แต่เวลาเรียนทางศิลป์เช่น ภาษาอังกฤษ  วิชาศึกษาทั่วไป
วิชาศึกษาทั่วไปเป็นวิชาที่สอนพื้นฐานให้คนมีความเป็นมนุษย์มากขึ้น
ให้ฟังพระเทศน์แล้วก้อทำมายแมพปิ้ง แล้วก้อสรุปจากที่พระเทศน์ค่ะ
ตอนหนูเรียนหนูมีความสุขมากที่ได้เรียนวิชาทางด้านนี้ค่ะ
ส่วนภาษาอังกฤษ หนูเรียนหนูก้อรู้สึกว่าหนูมีความสุขมากกว่าที่จะเรียนวิชาทางวิทย์
อย่างชีวะ   เวลาอาจารย์สอนก้อขึ้นพาเวอร์พอยน์ภาษาอังกฤษหมด แล้วก้อเปลี่ยนๆๆๆๆๆๆๆอย่างเร็วค่ะ
เคมีก้อมีฟิสิกส์กับเลขมาปนเยอะมาก ซึ่งเป็นวิชาที่หนูไม่ถนัดเลยค่ะ
เลข ก้อ ทฤษฎีทางคณิตศาสตร์นิยามมากมาย
มีวิชาศึกษาทั่วไป แล้วก้อภาษาอังกฤษที่หนูชอบเรียนมากอยากให้ถึงคาบนี้เร็วๆ
แล้วที่มหาลัยหนูเคยมีคนเล่าให้ฟังว่ามีนศ.พยาบาลกระโดดตึก เพราะเรียนในวิชาที่ตัวเองไม่ชอบ
ตอนแรกหนูก้อคิดว่า สอบเข้ามาได้ก้อลำบากแล้วไม่ชอบแล้วมาสอบทำไม ทำไมต้องคิดสั้นด้วย
แต่ตอนนี้หนูเริ่มเข้าใจความรู้สึกเค้าแล้วค่ะว่าเรียนวิชาทางวิทย์ที่เราไม่ชอบมันทุกข์มากแค่ไหน
แต่หนูจะอดทนต่อไปค่ะ พอปี 2 ก้อไม่ต้องเรียนวิชาพวกนี้แล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะทนได้นานสักเท่าไร
ขอบคุณพี่มากนะคะที่ให้คำแนะนำที่ดีกับหนู  หนูจะทำตามที่พี่บอกนะคะ