ครูคาบผมมีเรื่องอยากปรึกษา

[ป้อบ]

บางคนบอกว่าชีวิตที่มีความสุขและสนุกที่สุดคือช่วงวัยมัธยมปลาย แต่มานไม่เป็นอย่างนั้นกับผมน่ะสิคาบ ถึงแม้จะอยู่รร.ชื่อดังแต่ด้วยความที่ตัวเองมีเพื่อนเพียงไม่กี่คน ทำให้การย้ายไปมาในห้องต่างๆนั้นต้องปรับตัวอยู่เสมอ รู้สึกว่าตัวเองเข้ากับคนอื่นยาก คือเป็นคนเงียบๆ พูดไม่เก่ง จะพูดแต่ละทีก้อดูซีเรียสไปหมด แต่ก็อยากที่จะไปพูดกับคนอื่นมาก บางทีเห็นหญิงสวยมากกกก ก้อไม่กล้าคุย กลัวคุยกะเราแล้วไม่สนุก ไม่ตลก จะทำไงดีคาบบ แล้วการที่เราพูดแต่เรื่องตลกไร้สาระมานจะดูเหมือนเราไม่เป็นผู้ใหญ่ซักทีหรือเปล่า มานมีเส้นแบ่งกันตงใหน

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ไม้มีหลายพันธุ์ แต่ละพันธุ์จะสง่างามในตนเอง

หญ้านั้น บ้างว่าราคาถูกและต่ำต้อย

แต่สักนั้นจะหาสง่างามไม่

หากขาดหญ้าเขียวขจีที่คลุมดิน

จงเป็นตัวของตัวเอง

ถ้าพูดไม่เก่งก็ดูซิว่าตัวเองเป็นคนยิ้มง่าย และมีน้ำใจไหม

คนขยัน มีน้ำใจ พูดจาไม่ว่าร้ายใคร ยิ้มง่าย มืออ่อน ไปที่ไหนก็มีแต่คนต้อนรับนะครับ

ดอกไม้จะงาม ใช่ต้องบานทน

เราจงเบ่งบานตามหน้าที่ที่พึงเป็น

เป็นคนดีมีเสน่ห์ใช่ต้องพูดเก่ง

แต่ทำหน้าที่มนุษย์ หรือผู้มีใจสูงได้ดีในแต่ละวัน

ส่วนใครจะชอบหรือไม่ย่อมขึ้นอยู่กับรสนิยมของคนๆนั้นนะครับ

มีความสุขกับการได้เกิดเป็นตัวเองนะครับ

คุณครูมีลูกศิษย์คนหนึ่ง เงียบมากกก แต่หญิงติดตรึม

ก็เพราะเขาเงีบยในหมู่ของเพื่อนที่ชอบโฟว่จนน้ำลายฟูมปากน่ะครับ เขาเลยแจ้งเกิด

นั่นไง มนุษย์ย์ย์

แต่ถ้าอยากพูดให้ประโยชน์ก็ต้องพูดตามที่พระพุทธองค์ตรัสไว้  3 ข้อ

พูดเรื่องจริง  พูดเรื่องที่เป้นประโยชน์และ พูดเรื่องที่จับใจคนฟัง

คงเป็นประโยชน์ต่อหนูบ้างนะครับ ลองดูนะครับ