สวัสดีคะคุณครูสมศรี หนูเป็นคนนึงคะ ที่เวลาเครียดชอบเข้ามาอ่านเพื่อให้กำลังใจตัวเองเสมอๆ หนูเป็นเด็กปีหนึ่งคะ ตอนนี้ำลังเรียนพยาบาลรามา ที่มหิดล ตอนแรกที่สอบเข้ามา ก็มาลองเข้าสอบเล่นๆเผื่อติด เสร็จแล้ว ก็ติดจิงๆ หนูเลยเอาที่นี่เลย หนูเรียนไปสักพัก หนูรู้สึกว่ามันไม่ใช่ตัวเราเลย บางครั้งก็แอบร้องไห้นะคะ หนูไม่อยากให้พ่อกะแม่ต้องเสียใจ เหมือนเค้าตั้งความหวังไว้ เวลาหนูโทรไปคุยกะแม่ทีไร บางครั้งอดกลั้นน้ำตาตัวเองไม่ได้สักที อยากคุยกับแม่ว่าไม่ชอบเลย หนูตัดสินใจผิดไปแล้ว แต่ก็ได้แค่คิดในใจ เพราะรักแม่มาก หนูไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดีคะคุณครูสมศรี เครียด มันเหมือนมืดมัวไปหมด กำลั'ใจที่จะอ่าน หนูยังเลื่อนลอยเลยคะ TT
Kru Somsri's English School
