หากว่าแม่เหมือนจะไม่รัก จะทำอย่างไรคะ??

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ครูสมศรีคะ
หนูเก็บความทุกข์นี้มานานมากแล้ว ตั้งแต่เด็กเลยค่ะ
ตอนนี้ หนูอยู่ ม.4 แล้วค่ะ(ขึ้น ม.5)
แม่ของหนูเป็นคนที่หวังกับลูกสูงมาก โดยเฉพาะหนูที่เป็นพี่คนโต
พ่อของหนูเสียแล้วค่ะ แล้วแม่หนูก็เป็นคนที่ดุมากแบบที่ไม่มีใครคาดคิดได้
หนูขอไม่พูดถึงนะคะ
แม่หวังกับหนูเรื่องการเรียนอย่างเดียวแต่ก็กดดันมากที่สุด
ม.ต้น หนูได้ 4.00 แต่แม่ก็ยังเอาคะแนนหนูไปเทียบกับเพื่อนหนู
ว่าคะแนนหนูน้อยกว่าเพื่อนไหม ไม่มีคำชม มีแต่ว่า ว่าทำไมได้คะแนนน้อยกว่าเพื่อน
คือน้อยใจแม่มากอ่ะค่ะ แล้วหนูติดแม่มาก ไม่รู้ว่ามันจะทำให้แม่รำคาญรึเปล่า
หนูจะกอดและหอมแก้มแม่ทุกวัน แต่แม่ก็จะไล่ให้ไปไกลๆ แล้วบอกว่ารำคาญทุกวัน
มันผิดหรอคะ กับการที่อยากกอดแม่แน่นๆ เพราะหนูไม่อยากกลับมาเสียใจทีกลัง
หากว่าวันหนึ่งแม่ที่หนูรัก ไม่ได้อยู่บนโลกนี้ ไม่ได้แช่งนะคะแต่หนูกลัว
เหมือนที่หนูเสียคุณพ่อไป
ตอนเด็กๆแม่วาดฝันให้หนูสอบเข้าโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา
ก่อนสอบเตรียม มันจะมีสอบมหิดล หนูไปเรียนพิเศษ แต่ไม่ได้ทวน
เพราะหนูคิดว่าไม่มีทางติดแน่ๆ แล้วพอสอบ หนูก็ไม่ติดจริงๆค่ะ
แม่หนูนอนร้องไห้ตลอด ไม่พูดกับหนูหลายวัน แม่บอกว่าผิดหวังมาก
เวลานั้นไม่ว่าหนูจะขอโทษแม่อย่างไร แม่ก็ไม่ให้อภัย
หนูทุกข์ที่สุดในชีวิตเลยค่ะ มันเจ็บมากมาย ไม่รู้จะบรรยายอย่างไรเวลาเห็นน้ำตาแม่ไหล
หนูจึงลองเสี่ยงสัญญากับแม่ว่าจะสอบเตรียมให้ติด แม่จึงพูดกับหนู
แล้วหนูก็สอบติดเตรียม ตอนนั้นหนู็มีความสุขที่สุดในชีวิตเหมือนกัน
ตอนนั้นแม่กอดและหอมแ้มหนูเกือบทุกวัน แม่ยิ้มตลอด
รอยยิ้มของแม่ทำให้หนูหายเหนื่อย
หลังจากเรียนที่เตรียมได้ 1 ปี หนูได้ เกรด 3.94 มันสูงมากเลยใช่มั้ยคะ
คนรอบข้างต่างชมหนู ยกเว้นแม่ค่ะ
ตอนที่หนูรู้ผลสอบหนูรู้ว่าแม่ต้องไม่พอใจแน่ๆ อารมณ์ก็แสดงทางสีหน้า
เพื่อนก็ถามว่าได้คะแนนเท่าี้นี้ยังไม่พอใจอีกหรอ เราก็ตอบไม่ออก
แม่อารมณ์เสียใส่หนูตลอด แล้วก็จะชอบถามว่าเพื่อนหนูได้คะแนนเท่าไหร่
ทำไมเราได้น้อยกว่าเค้า และอื่นๆอีกมากมาย
ต้องเปรียบหนูกับคนอื่นตลอด
หนูท้อค่ะ คนที่หนูรักหนูที่สุดในชีวิต เหมือนจะไม่รักหนูหากหนูเรียนไม่เก่ง
น้าหนูเคยพูดเล่นๆว่า นี่ถ้าหนูเรียนไม่เก่งแล้วแม่จะรักมั้ยเน่ย
มันโดนมากเลยค่ะ หนูกลัวไปหมดแล้ว ในขณะที่เพื่อนหนูรำคาญกับการที่แม่่เข้ามากอด
แต่หนู หนูที่อยากได้อ้อมกอดแม่กลับได้ยากมาก
ทำไมคะ มันน่ารำคาญมากเลยหรอคะ
แต่หนู็ผิดนะคะ ตรงที่หนูไม่ขยันเลยค่ะ
ตอนสอบเข้าเตรียม หนูไม่เคยทำข้้อสอบย้อนหลังเลยสักปีเดียว
หนังสือก็อ่านไม่จบซักวิชา อาศัยตั้งใจเรียนในห้องอย่างเดียว
มันอาจจะเป็นโชคชะตาก็ได้ที่ทำให้หนูติดเตรียม
หนูจะขยันมากขึ้น เพื่อที่จะเอนท์ติด
หนูอยากเห็นรอยยิ้ม ได้อ้อมกอดแสนอบอุ่นของแม่อีกครั้งค่ะ
ขอบคุณนะคะครูสมศรี ที่รับฟังปัญหาของหนู
ขอบคุณจริงๆค่ะ

ไม่มีแม่คนใดไม่รักลูกนะคะ

แต่แม่ก็คือบุคคลธรรมดาที่ผ่านชีวิตและบันทึกเรื่องราวแตกต่างกันออกไป

ใครได้สติก่อนก็ต้องตั้งหลักหาสติหรือเรียกขวัญกลับมาอยู่กับตัวก่อน

แม่บางคนขุดร่องความคิดเพื่อให้กระแสธารของความคิดไหลลงไปตามร่องที่ขุดไว้

มนุษย์ก็แค่มีสองมือ สองเท้า กับหนึ่งจิตใจ

จิตใจคือศูนย์กลางในการบัญชาการตัวของเรา

คิดอย่างไรก็จะพูด จะทำ หรือจะแสดงไปตามที่ตนคิด

คนเราจะคิดสุขหรือทุกข์ก็อยู่ที่ตัวของเรา

บางทีหนูคงต้องคัดกรองระหว่าง ข้อมูล และความรู้สึกนะลูก

คิดเสียว่าที่คุณแม่แสดงเช่นนั้นเพราะต้องการให้หนุไปสู่จุดหมายที่ท่านเห็นว่าจะมีประโยชน์ต่อหนูในยามเติบใหญ่

บางคนยึดจุดหมายเป็นแนวทาง จนอาจลืมดอกไม้ สายธาร และแสงแดดระหว่างทางที่กำลังก้าวเดิน

ชีวิตไม่มีรูปแบบสำเร็จรูป แต่ถ้ากล่าวว่า "การศึกษาต้องเป็นไปเพื่อการดับทุกข์"

การที่เราเจือทุกข์เข้ามาในชีวิตมากกว่าสุข ก็เท่ากับเรากำลังเดินไปผิดเส้นทาง

เราจะทุกข์ หมองตรม ขาดกำลังใจที่จะก้าวไปต่อไปได้

คุณแม่หลายท่านก่อร่างสร้างตัวด้วยการถูกหยามเหยียดหรือดูแคลนจากญาติมิตร จึงคิดว่าการก้าวไปไกลกว่าคนอื่นคือผู้สำเร็จ หรือการอยู่เหนือท่านคือชัยชนะ

คุณแม่บางท่านเข้าใจชีวิตและผ่อนจิตให้ลูก แม้จะเน้นการเรียนแต่ก็ไม่ถึงกับมุ่งไปที่เกรดอย่างเดียว

หนูคงต้องดูที่เจตนาของท่านนะลูกว่าท่านอยากให้หนูไม่ลำบากในบั้นปลาย

หนูก็จงพากเพียร แต่ในขณะเดียวกันก็อย่างเขม็งหัวใจให้อึดอัดขัดเคืองไปกับความเครียดที่คาดหวังตัวเองอยู่เนื่องๆ

คุณครูเข้าใจในความรู้สึกทั้งของหนูและของคุณแม่

ไม่มีใครถูกหรือผิด เพียงแต่หนูอาจบอบบางและต้องการความฉ่ำเย็นของจิตใจมากกว่าที่เป็นอยู่



ถ้าคุณแม่ไม่ให้กอด ก็ไม่ต้องไปฝืนกอดคุณแม่ก็ได้นะคะ

คุณแม่คุณครูเติบโตมาอย่างเข้มแข็ง ท่านก็ไม่เคยกอดลูก

ทุกวันนี้สิ่งที่มีค่าที่สุดก็คือท่านจะลูบศีรษะให้พรทุกเดือนที่พวกเราลูกๆเข้าไปกราบท่าน

แต่การที่แม่ไม่เคยกอดคุณครูก็ไม่ได้ทำให้คุณครูเป็นคนกระด้างนะลูก

เนื้อนาบุญใดที่เกิดขึ้นแล้ว หว่านความเพียรก็ได้ความเพียร หว่านความเมตตาก็ได้ความเมตตา ไม่ต้องกังวลนะคะ



เอาเป็นว่า เรามาตั้งต้นใหม่ ขยันมากๆ โดยไม่ปล่อยจิตปล่อยใจไปแข่งกับผู้ใด

ใจที่คิดจะทัดเทียมหรือสูงล้ำกว่าคนอื่นไม่ผิด ถ้าทำด้วยกุศลวิธี

แต่ถ้าใช้อกุศลวิธี ผู้แข่งขันก็ทุกข์ฝ่ายเดียว ผู้อื่นคงไม่ได้ทุกข์ไปกับเราด้วย



ขอให้หนูอดทน ขยัน และเข้าใจในเจตนาของคุณแม่นะลูก

ไม่มีแม่คนไหนที่ไม่รักลูก

เลือกที่จะรับและขยักอารมณ์ที่ขุ่นมัวออกไปนะคะ

จะได้ไม่ลดทอนกำลังใจที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า


ใครจะไปรู้ว่าคุณแม่หนูกำลังกล่าวชมหนูโดยไม่เปล่งเสียงออกมาก็ได้

คุณแม่อาจกำลังฝึกให้หนูต่อสู้ต่อไป เมื่อวันหนึ่งหนูอาจต้องยืนแต่โดยลำพังโดยไม่มีท่านอยู่ข้างเคียง

จิตของแม่ ลูกหยั่งได้ไม่ลึกพอ ก็อาจน้อยอกน้อยใจได้นะลูก



คุณครูและเพื่อนๆทุกคนขอเป็นกำลังใจให้หนูนะคะ

ขอพระคุ้มครองนะลูกให้ได้ครองกุศลจิตอย่างไม่สั่นคลอนค่ะ



http://www.kru-somsri.ac.th/board/index.php?topic=8320.0

[ด.ช.ณัฐวุฒิ เหตุอาหลี]

ผมเหมือนกันที่แม่รักเด็กคนอืนมากกว่าเราบางครั้งผมก้อน้อยจัยเหมือนกันและบางครั้งที่ผมเข้าไปกอดและหอมแก้มแม่แม่ก้อจะล่ผมให้ไปไกลๆและตอนนั้นผมก้อคิดที่จะฆ่าตัวตาเหมือนกันแต่ผมก้อทำไม่ลง"ช่วยบอกผมหน่อยได้ไหมว่าทำไม่แม่ถึงไม่ค่อยรักผม" "และผมต้องทำยังไงให้ท่านรักผม"    

   

[เราจะขอไม่บอกชื่อรึกัน]

เราก็เช่นกันเวลานั้นเราไม่อยากจะเรียกแม่ว่า แม่ เลยเราลองนึกไปเวลาเราอยู่กับเพื่อนเพื่อนรู้ใจเราทุกอย่างเราใหเพื่อนประเมินใบงานให้เราถามเพื่อนว่า สวยไหม บางครั้งเพื่อนอาจบอกว่าสวยบางครั้งเพ่อนอาจบอกว่าไม่สวยแต่เราก็ไม่เคยดกรธเพื่อนเลย แต่ดูแม่เรานะเราถามแม่ว่า  แม่ใบนี้สวยไหม คำพูดที่เราได้จากแม่มาคือ อย่าเซ้าซี้ได้ไหม ฟังที่แม่พูดมาเราต้องเก็บเอาไปร้องให้อยู่คนเดียวในใจ ดูขนาดเพื่อน เพื่อรที่เราเพิ่งรู้จักกันมาเป็นเวลาเพียง1ปีเพื่อนยังไห้คำปรึกษาได้ทุกเรื่องแต่ทำไมแม่แท้ๆคนที่ให้กำเนิดคนที่เลี้ยงดูเรามาเป็นเวลา11ปีกลับพูดแบบนี้กับเรา
วันนั้นแม่บอกว่าแม่เกลียดเราแม่เป็นคนชอบพูดเล่นแต่เราอยากบอกแม่ว่า แม่จ๋าคำพูดคำนี้หนูไม่อยากได้ยิน ตอนที่แม่พูดเราตลกๆขำๆแต่พอตกกลางคืนแม่รู้ไหมว่าตอนหนูนอนน้ำตาของหนูมันทำให้หนูหลับ และหนูอากจะบอกแม่ว่าคำพูดของแม่ที่พูดว่า แม่เกลียดหนู หนูจะไม่มีวันลืมเลยจนกระทั้งถึงวันสุดท้ายที่หนูสิ้นลมหายใจ
       หนูรักแม่มากแต่ในใจของแม่คงจะไม่มีหนูอยู่เลยใช่ไหมหนูก็ขอบอกแม่คำเดียวว่า          ขอบคุณที่ให้หนู้ได้เกิดมา

[nu..poo]

ขอหน่อยนะคะ

ในฐานะที่เห็นว่าคุณครูมีความคิดที่กว้างขวาง

คือ หนูก้อเปนเดกคนนึงนะค่ะที่ไม่ถึงกับกำพร้าพ่อแม่จากโลกนี้ไป เพียงแต่ว่าหนูไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ไม่ได้เจอพวกท่านหลายปีแร้วเท่านั้นเอง  แร้วหนูก้อรุจักแระสนิทกับครูท่านหนึ่ง ท่านใจดีมากกับหนู ท่านสร้างหนูให้มีชีวิตเข้มแข็ง ท่านคอยให้กำลังใจ และท่านก้อเป็นผู้ดึงพรสวรรค์ของหนูออกมา  คอยฝึกฝนแล้วก็ดูแลหนูในหลายๆอย่าง "หนูรู้จักกับอาจารย์ท่านนี้มาร่วมเกือบ 10 ปีแล้วล่ะค่ะ เพราะความดีของท่าน ความเมตตาของท่าน ทำให้หนูรักท่านมาก มากซะจนบางครั้งคิดว่ามันมากกว่าแม่แท้ๆของหนูซะอีก <ดูเหมือนหนูจะอกตัญญูยังงัยยังงั้นเลยนะคะ> แต่ทำใจไม่ได้จริงๆที่หนูจะรักแม่ของหนูมากกว่า  ครูท่านบอกก็ไม่รู้หรอกนะว่าจริงหรือท่านแค่เวทนา *ครูท่านบอกว่ารักหนูเหมือนลูกแท้ๆ ท่านทำทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการกอด การหอมหนู ท่านคอยสอนและให้คำปรึกษาหนูทุกๆอย่างค่ะ เรื่องของเรื่องหนูอยากทราบว่า ครูคิดว่าครูท่านนั้นจะรำคาญหนูมั้ยคะ เพราะหนูก็โทร.หาท่านค่อนข้างบ่อยนะคะ สัก3-4เดือนครั้งหนูก้อจะเข้าไปหาท่าน เพื่อไปเยี่ยมท่าน ไปกอดไปหอมท่าน เป็นครู ครูจะรำคาญหนูมั้ยคะ  แล้วเขาจะรักหนูเหมือนกับลูกจริงหรือเปล่า หรือแค่สงสารหนูเท่านั้นว่าหนูไม่มีใคร--?

ขอบพระคุณมากค่ะที่ครูเมตตาจะตอบหนู...
หนูแค่อยากแน่ใจเท่านั้น ว่าท่านดีกับหนูจริง หรือเพียงแค่สงสารน่ะค่ะ

เผื่อหนูจะมีสักคนที่รักหนูจริง และ เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจให้สู้ได้ แต่ถ้าความจริงคือทำให้เขาลำบากใจหนูก็ยินดียอมรับความคิดนั้นนะคะ หนูรู้ตัวดีค่ะ--

[Poom]

หนูก็เป็นอีกคนที่ดูเหมือนว่าแม่จะไม่รัก......ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด......
   หนูไม่เคยทำอะไรให้พ่อ แม่ ต้องเดือดร้อนหรือเสียใจ แต่ทำไมในทางกลับกันแม่กับพ่อ รักน้องคนรองจากหนูจนออกหน้าออกตา ออกรับแทนน้องทุกอย่างและน้องก็ทำให้พ่อแม่เสียใจและผิดหวังตลอด แต่ทำไม พ่อแม่ไม่รักหนูเท่ากับรักน้องบ้างอ่ะค่ะ ถึงหนูจะโตแล้วแต่ก็ยังมีจิตใจอยู่ และยังต้องการความรักจากแม่เหมือนกัน บางครั้งหนูก็คิดที่ไม่อยากกลับบ้านเหมือนกันเพราะไม่อยากกลับไปเป็นส่วนเกินของพ่อ แม่ เพราะสังเกตุดูเวลาหนูไม่อยู่เค้าก็มีความสุขกันดี และไม่เห็นต้องมีเรื่องทุกข์ใจอะไรเลย  ...... ที่หนูระบายออกมานี้ ไม่ได้จะเอาแม่มาว่าหรืออย่างไร แต่อยากรู้ว่า ทำไม ทำไม แม่ไม่รักเราเหมือนรักน้องบ้าง..... หรือว่าหนูจะต้องทำตัวแย่ๆๆ แม่ถึงจะกลับมาสนใจหนู บ้าง ทำไม่แม่มีอะไรทำไมแม่ไม่บอกให้หนูรู้ว่าแม่คิดอย่างไร หรือต้องการให้หนูเป็นอย่างไร .........ใครรู้ช่วยแนะนำวิธีให้บ้างนะค่ะ.........เผื่อว่าหนูจะได้นำไปใช้ได้บ้างค่ะ.........เพราะตอนนี้จิตใจและกำลังใจของหนูมันแย่มากแล้วค่ะ..........

[พลอยกัลยา]

หนูก้อเเป็นอีกคนที่ดูเหมือนว่าแม่จะไม่รัก.............หนูชอบเขียนระบายอารมย์ต่อกระดาษที่หนูชอบเขียนมากที่สุดคือ แม่รักหนูไหม แล้วหนูก้อจะเขียนไปว่า แม่ไม่รัก พร้อมกับน้ำตาไหลออกมาแล้วก้อเขียนต่อว่าแม่รักบอล บอลเป็นเด็กผู้ชายอายุ4ขวบป็นน้องของหนูแต่น้องไม่แท้ค่ะ แม่ชอบเอาบอลไปไหมมาไหนด้วยหนูจึงเกิดความน้อยใจเวลาหนูขอไปด้วยแม่มักจะชอบตอบอยู่เสมอว่า ไม่ไปแม่เอาบอลดีกว่า คำคำนี้ออกมาจากคำพูดของแม่มันป็นความรูสึกที่เจ็บมากแล้วตอนนี้หนูไม่อยากจะทำอะไรอีกต่อไปหนูหมดกำลังใจและคนรักจากคนรอบข้างและคนที่หนูรักมากที่สุด ถ้าครัยมีวิธีช่วยบอกหนูหน่อยน่ะค่ะ  ตอนนี้หนูไม่มีครัยรักหนูแล้วช่วยหนูด้วยน่ะค่ะ...................T_T
 

[เกลียดตัวเอง]

เป็นอีกคนค่ะ ที่รู้สึกว่า เป็นลูกหรือคนรับใช้ เค้ารัก ห่วงเราไหม ทำไมเค้าแคร์คนที่ไม่ใช่คนในครอบครัว
พอทำอะไรไม่ได้ดังใจสักวันหนึ่ง เค้าก็ด่าเราเหมือนเราปรนนิบัติให้ไม่คุ้มกับค่าจ้าง(ไม่ได้จ้างนะคะ แต่รู้สึกเหมือนเป็นคนรับใช้)
บางครั้งก็ว่าเราเป็นภาระ ทั้งๆที่เราเอง ไม่ได้ขอเงินขอทรัพย์สินจากเค้าเลย แถมยังทำหน้าที่ในบ้านแทบจะทุกอย่าง ตั้งแต่ทำกับข้าว ซักผ้าล้างจาน ดูแลยาย ค่าน้ำค่าไฟค่ากับข้าวเราก็จ่ายหมด ทำงานหาเงินก็ทำอยู่ที่บ้าน เพราะว่าอยากดูแลยาย

ชอบเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น ดีอย่างโน้นอย่างนี้ เหนื่อยใจมากๆ ชอบด่าแรงๆมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย ทั้งๆที่คิดว่าตัวเองก็พยายามทำดีมาตลอด



ตอนนี้เหนื่อยแทบจะหมดแรงแล้ว สิ่งที่ทำให้ไม่อยากจะทำต่อไปแล้ว ใครๆก็บอกให้ออกจากบ้านซะ แต่ก็ทนเพราะสงสารยาย แต่จะทนไม่ไหวแล้ว

อ่านคำปลอบใจของคุณครูแล้วอุ่นใจบอกไม่ถูก ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ปลอบเราก็เถอะ อยากได้ยินคำพูดดีๆ ความห่วงไยจากแม่บ้าง

แม่รักเงิน หน้าตา รักเพื่อนพ้องญาติพี่น้องมากกว่าทุกคนในบ้านแม้กระแม่ของแม่เอง

แม่คอยบอกว่าให้กตัญญูอย่างโน้นอย่างนี้ แต่แม่ก็ไม่เคยทำกับยาย

แม่บอกให้พูดเพราะๆกับแม่ แต่ทำไมแม่ถึงไม่พูดเพราะๆกับหนูบ้าง

ถ้าหนูตายไปก็คงจะดีสำหรับแม่ใช่ไหม แม่จะไม่ต้องมีภาระ ไม่ต้องบ่นไม่พอใจเมื่อหนูทำอะไรไม่ถูกใจแม่

หนูเลวมากใช่ไหมในสายตาของแม่ คนอื่นดีหมด ยกเว้นลูกของแม่เอง

[bbcurve]

แม่ทุกคน รักลูกของตัวเองทั้งนั้นครับ

[Eve]

ชีวิตพี่ เหมือนชีวิตหนูเลยอ่ะพี่ !!

สู้ต่อไปนะี่พี่นะ ^^ จงยิ้มรับด้วยพลังนะคะ

เอาใจช่วยจ้าา  พี่เก่งโค่ดดๆๆเลยอ่ะ

[อำนาจ]

แต่แม่ไม่รักผม รักแต่พี่ผม

[goodenough]

ให้ตายชาตินี้เราก็ไม่ติดเตรียม - -

[goodenough]

มีประสบการณ์คล้าย ๆ กันเลย
แต่ของเราเป็นกับพ่อนะ
เราเป็นคนติดพ่อแต่ไม่ถึงขนาดกอดหอมหรือบอกรัก
ตอนนี้เรากำลังขึ้น ม.4 เราเรียนพิเศษเพื่อสอบเข้ามหิดลวิทยานุสรณ์ เราก็ทบทวนบ้าง ไม่ทบทวนบ้าง ไม่ค่อยใส่ใจ
จนพอถึงวันประกาศผล คือเราไม่ติดคะ
แล้วเราก็เริ่มอ่านหนังสือ เพราะหาเป้าหมายได้แล้ว
เรากำลังจะสอบสามเสนวิทยาลัย
เราก็อ่านนะคะ แต่เราก็ไม่ค่อยอยากเครียดมาก ก็ดูทีวี แต่พ่อเราก็เห็น พ่อเค้าก็พูดว่า
ทีวีมันดีกว่าหรอ พร้อมจ้องหน้าเราแบบโกรธ ๆ
เราก็เลยหันไปสนใจกับหนังสือต่อ
พอมาถึงเมื่อวานนี้คะ วันทีท 2 มีนาคม เป็นวันประกาศผล
ปรากฏว่าเราพลาดคะ
เราสอบไม่ติดอีกแล้ว เรากลัวพ่อว่ามาก ๆ คะ
แต่พอมาถึงตอนเย็นที่พ่อกลับบ้าน ผลกลับได้เป็นแบบนั้น
สำหรับเรา เราว่าแย่กว่านั้นนะคะ
เมื่อถึงตอนเย็น พ่อไม่คุยกับเราเลยคะ จนถึงวันนี้พ่อก็ไม่คุย
มันทำให้เรารู้สึกอึดอัด
ถ้าเราสอบติด พ่อจะรักเรา คุยกับเราใช่ไหมคะ
เราพยายามที่สุดแล้ว อ่านหนังสือแล้วแต่เราทำไม่ได้จริง ๆ
เราจำได้เลยคะ ว่าตั้งแตเรายังเด็กหรือยังโต
เวลาที่เราสอบ ตกคะแนนไม่ดีหรือสอบไม่ติด พ่อไม่เคยพูดกับเราเลยว่า
" ไม่เป็นไร "
เราสอบได้เกระ 3.84 พ่อไม่เคยชม พ่อกลับพูดว่า
ทำไมไม่ได้เกรด 4 ยังห่างไกลอีกเยอะเลยนะ
แล้วอันดับ 1 ได้เกรดเท่าไหร่ ทำไมยิ่งเรียนยิ่งโง่
เราอยากฟังคำว่าไม่เป็นไร กับดีแล้ว จากพ่อมากที่สุดเลยค่ะ
แล้วพ่ออยากให้เราสอบเตรียมค่ะ
พูดตรง ๆ นะคะ เราไม่อยากสอบเตรียมเลย เพระเรารู้ว่า เราไม่เก่งถึงขนาดนั้นคะ
แม่เค้าก็คุยกับพ่อให้นะคะว่าให้เราไปสอบที่อื่นได้ไหม
แต่พ่อเราจะให้เราสอบท่าเดียว
พ่อชอบจับผิดเรามาก ๆ คะ
เราจะทำอะไร พ่อต้องมาแอบดู แอบฟัง
คือเราอึดอัดคะ ดูทีวีนิดเดียวพ่อก็ด่า
แล้วพ่อเราเป็นคนที่ผิดสัญยามากๆคะ
อย่างเช่นถ้าเราสอบติดที่นี่ พ่อจะซื้อให้ แต่พอติด
พ่อก็พูดว่า พ่อไม่ได้พูด
ทำให้เราแย่มากคะ
เรารู้สึกว่าสายสัมพันธ์มันชักห่างคะ
ตอนนี้เรานั่งกินข้าวดต๊ะเดียวกันกับพ่อม่ได้แล้วคะ
เค้าห่าง เราก็ห่างอะคะ
เราไม่รู้นะเราต้องการอะไร
แต่เป็นแบบนี้มันอาจดีแล้วมั้งคะ

[sawaddee986]

ดีจากใจเลยนะ

[momonojnsdnsdbsdlppo]

แทงบาคาร่า
แทงบอล

[jingjaimaijingjang2]

แทงบาคาร่า
แทงบอล