ครูขา หนูหาตัวเองไม่เจอ

สวัสดีค่ะคุณครูสมศรี หนูเรียนอยู่ม.5แผนวิทย์ค่ะ ตอนม.4เป็นเด็กที่ไม่ค่อยจะตั้งใจเรียนเท่าไหร่ โชคดีหน่อยที่ม.ต้นจบEPเลยพอจะได้ภาษาอังกฤษกับเค้าบ้าง พอก่อนปิดเทอมขึ้นม.5 หนูก้อไปได้แรงบันดาลใจที่ทำให้หนูอยากเป็นหมอ ส่วนหนึ่งมาจากที่หนูได้รู้จักกับพี่ๆที่สอบติดแพทย์ และทางบ้านหนูก็อยากจะให้หนูเรียนหมอค่ะ หนูเลยอยากทำให้คุณพ่อคุณแม่มีความสุขค่ะ ตลอดช่วงปิดเทอมใหญ่หนูเลยเรียนอย่างหนักทุกๆวิชา เพื่อชดเชยกับช่วงเวลาตอนม.4ที่หายไปค่ะ ตอนนี้ก็พอจะเรียนดีขึ้นจากเมื่อก่อนมากค่ะ

แต่ช่วง1เดือนที่ผ่านมานี้หนูไม่ค่อยจะแน่ใจค่ะว่าอยากเป็นหมอจริงๆรึเปล่า เพราะหนูรู้สึกไม่ชอบการที่จะต้องอยู่ที่โรงพยาบาล ใจจริงหนูก็ชอบช่วยคนนะคะ แต่พอเข้าโรงบาลทีไร ไม่ว่าจะพาคุณตาคุณยายไป หรือไปเยี่ยมญาติ หนูจะรุ้สึกอึดอัด อยากจะรีบๆออกจากโรงพยาบาลทุกทีเลยค่ะ

แล้วตอนนี้หนูก็แอบมีความคิดว่าอยากเรียนBBAค่ะ ซึ่งคุยกับคุณพ่อแล้วคุณพ่อก็โอเคค่ะ แต่หนูรู้ค่ะ ว่าท่านไม่ค่อยจะอยากให้หนูเรียนเท่าไหร่ เพราะท่านอยากจะเห็นลูกสาวเป็นหมอ ที่บ้านหนูคิดว่าอาชีพที่มั่นคงที่สุดคืออาชีพแพทย์

แล้วฐานะทางบ้านหนูก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมาก หนูกลัวว่าหากหนูไปอยู่ในสังคมBBAแล้ว อาจจะเข้ากับเพื่อนๆไม่ได้ จบมาก็ไม่รู้จะมีงานทำมั้ย

ความคิดที่หนูตัดใจจากที่อยากเป็นหมอไม่ได้สักที คือถ้าหนูจบหมอ หน้าที่การงานก็คงมั่นคงพอที่จะทำให้พ่อหนูไม่ต้องทำงาน หนูอยากให้พ่อกับแม่สบายค่ะ อีกอย่างครอบครัวหนูเป็นครอบครัวใหญ่ค่ะ มีถ้าอาโกว อาม่าอยู่ด้วย ซึ่งอาโกวหนูก็มักจะกดดันหนูอยู่เสมอเรื่องการเข้ามหาลัย ท่านชอบพูดว่าหนูไม่ตั้งใจเรียน หนูเลยอยากเข้าคณะแพทย์ให้ท่านเห็นค่ะ ว่าหนูเรียนหนังสืออยู่ หนูจะทำไงดีคะ TT

หนูเครียดมากๆเลยนะคะครู ไม่รู้จะปรึกษาใครแล้วจริงๆค่ะ