ขอบคุณครูสมศรีที่ทำให้หนูไม่เป็นไอ้ขี้แพ้

ครูค่ะ ถึงครูจะไม่รู้จักหนูแต่หนูอยากบอกคำนี้กับครูจากใจจริงว่าหนูขอบคุณครูมากๆค่ะ
เพราะครูทำให้หนูมีกำลังใจที่จะอ่านหนังสือเพื่อที่จะเตรียมสอบเข้าเตรียมอุดม หนูยอมรับว่าก่อนสอบนั้นหนูรู้สึกกังวลมาก และเครียดมากด้วย เหมือนกับว่าหนูถูกขังอยู่ในนรกและพยายามที่จะดิ้นรนออกจากนรกแห่งนั้นให้ได้ หลายครั้งที่หนูท้อ หลายครั้งที่หนูอยากยอมแพ้ แต่พอครูพูดคำว่า หนูอยากเป็นไอ้ขี้แพ้หรอ ให้หนูฟัง หนูกลับรู้สึกมีกำลังใจและคิดว่าหนูต้องไม่เป็นคนแบบนั้น หนูต้องไม่ยอมแพ้ หนูต้องสู้ต่อ เพื่อพ่อ เพื่อแม่ และที่สำคัญเพื่ออนาคตที่ดีของตัวหนูเอง
พ่อบอกกับหนูว่า หนูไม่จำเป็นต้องสอบติดโรงเรียนเตรียมก็ได้แค่ทำให้เต็มที่ก็พอ แต่หนูก็ทราบดีค่ะ ว่าท่านก็อยากให้หนูสอบเตรียมติด หนูจึงต้องยิ่งพยายามอย่างสุดความสามารถ ทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ หนูบอกได้คำเดียวเลยว่าก่อนสอบเตรียมอุดมนั้น หนูเหนื่อยมากๆ หนูเรียนตั้งแต่7โมงเช้าถึง2ทุ่ม แต่หนูก็ไม่เคยบ่นให้พ่อแม่ฟัง เพราะพ่อแม่ก็เหนื่อยพอๆกับเรา ท่านก็ต้องคอยทำงานหาเงินมาส่งเสียหนูเรียนพิเศษต่างๆ
แต่พอถึงวันสอบหนูกลับไม่รู้สึกตื่นเต้นเลย หนูก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน หนูรู้แค่ว่า หนูต้องมีสติ มีสมาธิให้มาก เพื่อที่หนูจะทำข้อสอบได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด
พอถึงวันประกาศผลสอบ แม่โทรมาบอกหนูว่าหนูสอบติดเตรียมอุดม นำเสียงของแม่ดูดีใจมาก พอหนูรู้ข่าวดีหนูก็รู้สึกดีใจมากๆๆๆที่หนูสอบติด หนูรู้สึกดีที่ความพยายามของหนูทำให้หนูประสบความสำเร็จ และหนูก็ดีใจมากที่หนูไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังมันเป็นความรู้สึกที่บรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้จริงๆค่ะ
สุดท้ายนี้หนูต้องขอขอบพระคุณครูสมศรีอีกครั้ง และหนูก็ขอฝากบอกรุ่นน้องหรือเพื่อนที่ท้อแท้อยู่ว่า ไม่ว่าเราคิดจะทำอะไรอยู่ก็ขอให้พยายามให้เต็มที่ทำอย่างสุดกำลัง แล้วจะพบว่าผลที่เราได้รับมานั้นมันคุ้มเกินคุ้มจริงๆค่ะ แต่ถึงจะทำสิ่งนั้นไม่สำเร็จเราก็จะไม่เสียใจ เพราะเราได้ทำเต็มที่แล้วยังไงละค่ะ
ปล.ถ้าพิมอะไรผิด หรืออ่านแล้วเข้าใจยากก็ขอโทษด้วยนะคะ