หนูจะต้องสู้ต่อไปค่ะ

ครูค่ะ หนูสอบไม่ติดคณะแพทย์ที่หนูใฝ่ฝันค่ะ
แต่หนูติดคณะเภสัชศาสตร์แทน
หนูไม่เสียใจหรอกค่ะ เพราะครูเคยสอนหนูว่าคนที่จะเป็นแพทย์
เค้าคัดกันตั้งแต่ยังไม่ได้ลงมือทำข้อสอบ หมายความว่า
ต้องตื่นมาอ่านหนังสือแต่เช้า หรืออ่านหนังสือดึกตอนกลางคืน
ต้องขยันพากเพียรให้มากๆ ใครทำได้ก็สามารถสอบเข้าได้
และที่สำคัญคือเป็นแพทย์ที่ดี ต้องเสียสละความสุขของตนเพื่อรับใช้สังคม
ณ ตอนนี้ลึกๆในใจยังคิดเสมอว่า ปีหน้าลองอีกครั้งดีไหม
หากเรามุ่งมั่น เพียรพยายามอีกครั้งคงต้องมีซักวันที่ฝันเป็นจริง
คุณครูอย่าดุหนูนะค่ะ ที่หนูไม่ติดแพทย์ในปีนี้และคิดจะเข้าแพทย์ในปีหน้า
หนูเพียงต้องการเดินตามความฝันที่จะเป็นแพทย์ที่ชายแดนภาคใต้
เพื่อไปช่วยเหลือพี่น้องมุสลิมให้เค้ามีความสุข(หนูนับถือศาสนาอิสลามค่ะ
เพื่อนบางคนก็ถามนะว่า บ้านก็อยู่ปทุมธานี ทำไมเลือกแพทย์มอ.ไกลจัง)
แต่หนูก็ไม่ได้เรียนเก่งเหมือนเพื่อนๆของหนูที่ติดแพทย์กันไปแล้ว
ถ้าหนูจะสอบเข้าอีกครั้งในปีหน้าหนูจะต้องใช้ความพยายามที่มากกว่านี้
และคงต้องตั้งใจมุ่งมั่นทำให้ดีที่สุด จะได้หรือไม่นั้นคงไม่สำคัญเท่า
ความตั้งใจจริงที่เรามี หนูขอบพระคุณคุณครูสมศรีนะค่ะ
สำหรับการสั่งสอนที่ครูได้มอบให้หนู
สำหรับคะแนนโอเน็ตของหนูก็ได้ค่อนข้างดีค่ะ(ยกเว้น3วิชาหลังที่ไม่ค่อยถนัด)
คุณครูได้ให้ความรู้พร้อมทั้งแง่คิดดีๆ+กำลังใจ
ที่ทำให้หนูคิดเป็น คุณครูเป็นแม่ของหนูที่จะอยู่ในใจของหนู
ตลอดไปค่ะ
Supansa Sakraphi