ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ

[Thekopoil]

มีอยู่วันหนึ่ง กานได้คุยกับแม่ แล้วแม่ถามว่าอยากเรียนเศรษฐศาสตร์แล้วจะเรียนที่ไหน
กานตอบแม่ว่าดูไว้ไม่ที่ม.เกษตรก็ธรรมศาสตร์ แต่แม่บอกว่าเรียนที่อื่นได้ไหมเพราะมันไกลบ้าน
กานเข้าใจนะคะว่าแม่เป็นห่วง แต่มันก็เหมือนกับแม่ทำลายความฝันกานไปนิดๆนะคะ
กานไม่รู้จะทำยังไงนะคะ  แล้วอีกอย่างมหาวิทยาลัยที่ไม่ไกลจากบ้านนักมันก็ไม่มีคณะที่ต้องการจะเรียน
แล้วจะให้กานทำยังไงคะ อยากท้อนะคะ อยากเรียนเพื่อนคนที่มีค่าที่สุดในชีวิต แต่คนที่สำคัญที่สุดกลับมาทำลายความฝันกันได้

[เหม่งจ๋าย : )]

หนูว่าท่านคงเป็นห่วงพี่แหละคะ

ต้องออกไกลบ้านแบบนั้น

พี่ลองคุยกะท่านสิคะ แบบว่าข้อตกลง

เช่นแบบไปอยู่หอวันเรียน แล้วกลับมาหาท่านทุกครั้งไงคะ

เป็นกำลังใจให้พี่เข้าธรรมศาสตร์ได้น้า




[ป.ล.มะกี้ เห็นมีแฝงอยู่ในกระทู้นึง หนูเลยแยกหัวข้อออกมานะ]

[Unidentified Girl]

ท่านไม่ได้ทำลายความฝันหรอกค่ะ

ท่านเป็นห่วงเรื่องการเดินทางมากกว่า

หากมหาวิทยาลัยใกล้บ้านไม่มีคณะที่ต้องการจะเรียน

นี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่หนูสามารถอธิบายให้ท่านเข้าใจได้นะจ๊ะ

อย่าฝึกท้อกับเรื่องแบบนี้นะคะ

แต่ต้องฝึกเอาคำพูดที่เรารู้สึก (ไปเอง) ว่าบั่นทอนกำลังใจมาเป็นแรงใจในการไปสู่ฝันนะคะ

เมื่อใดที่หนูเข้าไปสู่สิ่งที่หนูรักได้  พ่อและแม่ท่านย่อมยินดีด้วยแน่นอนค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ตราบใดที่น้องกานแสดงความอ่อนแอด้วยความน้อยใจให้คุณแม่เห็น

นั่นแหล่ะลูกคืออาการที่แม่มองว่าหนูยังไม่แข็งแรงพอที่ดูแลตนเอง

อย่าคิดมากนะคนดี

ลูไม่ต้องน้อยใจคุณแม่

แต่ลูกต้องแสดงความมุ่งมั่นและความเข้มแงของลูกให้คุณแม่เห็น

ถ้าถึงวันนั้นลูกสอบติดที่เกษตรแล้วคุณแม่ของลูกไมอนุญาต

แม่ครูคนนี้จะไปช่วยพูดเองนะลูก

ตอนนี้ไม่น้อยใจนะลูก

มัวแต่น้อยใจ อ่านหนังสือก็ไม่รู้เรื่อง

พอดีสอบไม่ได้คณะในฝันแย่เลย

เลิอนิสัยขี้น้อยใจนะลูกนะ

เสียพื้นที่สมอง

adrenalin สารแห่งความเครียดหลั่งมากๆไม่ดีนะลูก

มันจะทำให้หนูซึมเศร้า

ลูกอยู่กับคุณครูลูกมีความสุขใช่ไหมคะ

เพราะว่าคุณครูชอบหัวเราะไง

เศร้าไป น้อยใจไปทำไมล่ะลูก

คิดมากไม่ดีนะ

วันหนึ่งมีแค่ 24 ชม นอนไปแล้ว 8 ชม

เหลือเวลาแห่งความสุขไม่เท่าไหร่เองถ้าตัดเวลาเรียนออกไปแล้ว

เวลาลูกเรียนกับคุณครู

คุณครูยังบอกเลยว่าเรามาปลดเปลื้องอารมณ์กันอาทิตย์ละครั้ง

เห็นไหม ไม่มีวันไหนที่คุณครูทุกข์เลย

เพราะคุณครูต้องเป็นที่พึ่งให้หนูๆไงลูก

ทำตามคุณ๕รูนะจ๊ะ

เมื่อถึงวันนั้น คุณแม่ก็จะทราบเองว่า

ลูกดูแลตัวเองได้จริง

ไม่ขี้น้อยอกน้อยใจแล้ว

เชื่อคุณครูนะลูก