Kru Somsri's English School

ขอสวัสดีและรบกวนทุกคนที่ได้เข้ามาอ่านในนี้ครับ...

ผมเป็นคนนึงที่ขี้ลืม หรือบางทีเรียกว่าโชคร้ายประจำ

หลายครั้งที่ผมลืมบางสิ่งต่อหน้าหรือต่างๆที่ผมคิดแล้วว่าไม่น่าจะลืม หรือมันหายได้อย่างไรหรือกระทั่งมิติที่ 4 ดูดไปแบบนั้น โดยที่ผมก็มักจะโทษฟ้า โทษโชคชะตาตลอด

:(( มันดูแย่ใช่ไหมครับ?

ของที่ผมทำหายทั้งหมดมันก็ตั้งแต่ปากกาด้ามละ 5 บาท ไปจนถึงโทรศัพท์มือถือเครื่องละหลายพัน

ส่วนราคายิ่งแพงก็นานน๊านหายทีครับ แต่อย่างปากกา + ยางลบนี่จะบ่อยเลย

แต่ผมขอสบานได้ว่าผมไม่เคยอยากจะให้ของหายเลยสักครั้งนะครับ (และก็คิดว่าคงไม่มีใครด้วย)

วันนี้ผมไปเที่ยวกับเพื่อนมาครับ ผมเอาของหลายๆอย่างเตรียมไป เราจะได้เที่ยวกันสนุกๆ

ปรากฏว่าของผมหายไปหนึ่งอย่าง (แต่มันก็200อะครับ) ตังค์ผมหายอีกหลายร้อย(ไม่รู้หายได้อย่างไร) + จิปาถะ

พ่อผมเตือนก่อนไปด้วยครับว่าไม่ให้เอาไป ไม่เห็นจะมีใครเอาไปสักคน เอาก็ลำบากเปล่า

ตอนนั้นเองผมก็คิดในใจว่า พ่ออย่าสอนให้ผมเห็นแก่ตัวได้ไหม ผมอยากจะเอาไปเพราะเรามี เพื่อนบางคนเขาไม่มีเหมือนเรา แล้วเอาไปแล้วเราจะได้เที่ยวกันสบายๆ สนุกอีกด้วย

แต่ผมก็ไม่เคยคิดว่ามันจะหายครับ พอกลับมาถึงบ้านมันหายไปไหนก็ไม่รู้ ทั้งตังค์ ของนั้น มีอีกหลายเรื่องอื่นๆครับ

มันเป็นเรื่องกลุ้มใจในวันนี้ที่ผมเจอมาตั้งแต่เช้ายันค่ำ ที่ผมเอามาคิด จนทำให้มันดูแย่ลงไปกว่าเดิมมาก

ของหายครั้งนี้แม่ดุว่าผมอย่างมากอย่างแทบจะไม่เคยเป็นมาก่อน (หรือเพราะแม่ทำงานเหนื่อยๆมาทั้งวันแล้ว)

ผมมักจะเป็นแบบนี้เสมอ ชอบเอาเรื่องไม่ดีหลายๆเรื่องมาคิดรวมกันจนมันยิ่งแย่ไปใหญ่

ทั้งๆที่ผมพยายามจะยิ้มเป็นสิบครั้งแล้ว แต่มันก็ทำไม่ได้ (ทำได้แค่ 2 วิมันก็มากเกินพอ)

ผมไม่รู้จะทำอย่างไรครับ ตอนนี้ผมอยู่ในสภาพที่อยากจะอยู่ในห้องตัวเอง นอน ในห้องที่มืดๆ ตลอดไป (ถึงขั้นจิตตก)

แต่ผมว่ามันก็ไม่ดี...

ผมอยากรู้ว่าผมไปทำผิดอะไรมากแค่ไหนหรอครับ...

มันดูแย่มากใช่ไหมครับ...

ขอบคุณครับที่ให้ผมได้ระบาย มันอึดอัดมากจริงๆ ผมไม่รู้จะไปพูดกับใคร และไม่มีอารมณ์จะพูดด้วย ผมก็นึกถึงเว็บบอร์ดคุณครูได้เป็นที่แรก ขอรบกวนด้วยนะครับ

ปล.ผมไม่อยากให้พ่อกับแม่ทำอย่างนี้กับผมเลย แต่ผมก็เป็นคนผิดครับ แต่ผมเองไม่สบายใจมากๆเลย หรือว่าผมจะเป็นคนที่คิดมากไปเอง??  :-\   :-\

ขุดค่ะ  ขออภัยนะคะที่ตอบช้า

ใจเย็นๆนะคะ อิอิ

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาขออนุญาติตอบนะคะ อิอิ

เรามาช่วย ขุดค่ะ!!!!!!!

ใจเย็นๆเน้อ^^~

ทำไมชอบเขียนอะไรยืดยาวกันจัง

คือ บางทีคนอยากระบายเค้าก็พิมพ์ยาวงี้แหละค่ะ

เวลาเราเครียดมากๆ พิมพ์ทั้งวันยังไม่หมดเลย^^~

แต่บางทีคนอ่านก็ตาลาย

ใครใจดีบางกระทู้ก็ย่อๆให้ทีนะคะ^^~

^^~สู้ๆนะ

ไม่ตาลายอ่ะนะแต่ขี้เกียจอ่านแต่ก็อยาก คอมเม้น

ผมก็เครียดอ่ะนะยังไม่มาพิมพ์ระบายใครเลย 55+

อย่าท้อนะคะ อย่าท้อๆๆ

SPK เรปบนอันที่2ต่อจากเรปนี้อ่ะค่ะ

ถ้าอยากระบายก็ระบายมาเลยนะ

จะเปิดเทอมแล้ว เดี๋ยวเวลาเข้าก็น้อยลงด้วย^^~

ไม่เอาล่ะอายเขา

ไม่ต้องอายค่ะ

เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกมา เรปบน!!!!!!!!!

555+ ล้อเล่นค่ะ

^^~

เหอะๆ

ไม่รู้ซิขี้เกียจพิมพ์ด้วยอธิบายให้เขาใจยากด้วย

อืม

ได้อ่านแล้วนะครับบบบ

อ่านแบบโดยรวม ก็พอจะสรุป ได้ประมาณว่า

ของหายเป็นประจำประมาณนี้(มั้ง)

ก็เห็นใจน่ะครับ ผมก็เคยบ่อยๆ ของหายเนี่ย

เราก็พยายาม จะทำใจนะเวลามันหาย แต่ก็อดเสียดายไม่ได้

เอาเป็นว่าอย่าเครียด นะครับบบบ

เครียดเมื่อไหร่ มาระบายได้ทุกเมื่อเลยยยยย

ใจเย็นนะคะ อ่านเเล้วสรุปว่า

ของหาย ไม่ได้ตั้งใจจะทำหายเเต่ก็หายบ่อยมาก ไม่อยากให้คุณพ่อคุณเเม่ว่า
เเล้วตอนนี้รู้สึกเครียดมากกับเรื่องของหายเเล้วก็เรื่องที่ถูกต่อว่าใช่มั๊ยคะ

อย่าคิดมากนะคะ เเค่ของหาย ไม่ต้องเครียขนาดนี้หรอกค่ะ

เเล้วที่คุณเเม่ต่อว่าน่ะ เพราะท่านเป็นห่วงนะคะ

***ลองคิดดูอีกทีนะคะว่าของเหล่านั้นมันหายไปได้ยังไง
เพราะเราขี้ลืม หรือเพราะเราประมาทจนถูกขโมย ทำไมมันถึงหาย


ถ้าเพราะเราขี้ลืมจริง ๆ ต่อไปควรเก็บของให้เป็นระเบียบ

เป็นที่เป็นทางมากขึ้น เวลาจะใช้จะได้หาเจอคะ

หวังว่าคงไม่ลืมที่ ๆ เก็บประจำนะคะ


ไม่ทราบว่าคำตอบจะเป็นประโยชน์มั๊ย เเต่ก็ไม่ต้องเครียดนะคะ (สายลม)

เอิ่ม...ของหายเป็นเรื่องธรรมดานะ
อิอิ

เราก็หาย แต่ไม่บ่อยเท่าไรหรอก

ขอแนะนำ
ลองดูนะ
คือเวลาเราทำอะไร
ให้เราคิดใจจดใจจ่ออยู่กับสิ่งนั้น
เราจะได้ไม่ลืมน้ะ

อย่างเช่น
เราวางปากกาไว้บนโต๊ะ
เราก็คิดว่า วางปากกาไว้บนโต๊ะนะๆ

อื้มม พอเราจะใช้ปากกาเราก็จะนึกขึ้นได้
อ๋อ เราวางปากกาไว้บนโต๊ะ

ลองดูนะ
อิอิ

^^'
สู้ๆนะ
พยายามเข้าๆ

ไม่เอาหน่า


อย่าเครียดถึงขั้นจิตตกอย่างนี้เลย
ชีวิตเราต้องดำเนินต่อไปไม่ได้หรอกที่เธอจะอยุดเวลาของเธอไว้ในห้องนอนแล้วจิตตกอย่างนั้น ของนั้น เราก็ไม่รู้นะ ว่ามันคืออะไรแต่ที่รู้ๆ เราว่ามันต้องสำคัญกับเธอมากแน่ๆเลยใช่มั้ย ทีนี้เอาใหม่นะคะ  เวลาทำอะไร ตั้งสติ หรืออย่างนี้ก็ได้ เวลาออกไปไหน ให้เขียนของที่จะเอาไปใส่กระดาษ แล้ว เวลาไปแวะไหนที ก็เช็คของที ทำอย่างนี้เรื่อยๆ มันจะดูยุ่งยากแ่ต่ก็ดีกว่าของหายเรื่อยๆนะคะ

ไม่อีกอย่างก็ เรียกว่า ขาดสติ * ต้องรู้จักควบคุมตัวเอง หัดนั่งสมาธิ ธรรมมะ ธรรมโมหน่อยก็แล้วกัน ช่วยได้เยอะนะ หลายคนที่แย่กับชีวิตก็เข้าหาธรรมมะทั้งนั้น เธอลองทำดูแล้วกับ สตินะจ้ะ อย่าลืม =] ]


อย่าเครียดๆ เป็นกำลังใจให้ สู้ต่อไป *-*