|
: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : nest March 22, 2009, 08:08:03 PM ขอโทษนะคะที่ต้องมาระบายอารมณ์ในนี้ ครูสมศรีเคยบอกไว้ว่าถ้าเครียดก็ให้มาระบายอารมณ์ในบอร์ดนี้แล้วจะหาย หนูก็จะลองดูค่ะ
คือว่า...ตอนนี้หนูอยู่ ม.4 โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง (ขอไม่เอ่ยชื่อนะคะ) เป็นโรงเรียนที่หนูรักมาก ๆ ตอน ม.ต้น หนูเคยอยู่ห้องคิงซึ่งเป็นสายวิทย์ พอขึ้นม.ปลาย หนูก็เรียนสายศิลป์ เพราะรักจะเรียนทางนี้จริง ๆ แต่อยู่มาได้เพียงครึ่งเทอมก็มีปัญหาเกิดขึ้น เพื่อน ๆ ในห้องต่างกับสมัย ม.ต้น มากเลยค่ะ หลาย ๆ คนชอบชวนโดดเรียน หลาย ๆ ครั้งทำให้รุ่นพี่และครูร้องไห้ แน่นอนว่ารวมถึงตัวหนูด้วย ปัญหาต่าง ๆ ทำให้หนูทนไม่ไหว (จริง ๆ แล้วไม่ใช่แค่เรื่องเล็ก ๆ หรอกค่ะ แต่หนูไม่อยากเอ่ยถึงปัญหานั้นอีก ต้องขอโทษด้วยนะคะที่จะไม่ขอเอ่ยเรื่องนี้) สุดท้าย หนูตัดสินใจเมื่อกลางเดือนธันวาคมว่าจะมาซิ่วเตรียม เพราะถ้าไม่ใช่ที่นี่ ก็คงไม่มีที่ไหนที่หนูอยากจะเรียนซ้ำชั้นอีกหนึ่งปี ส่วนเหตุผลที่ต้องเรียนซ้ำ จริง ๆ แล้วตั้งแต่ไหนแต่ไรมา หนูก็ทำเกรดเฉลี่ยได้ 4.00 ตลอด ม.4 เทอม 1 ก็ได้ 4.00 แต่พอมาเทอม 2 ทั้งหนูและเพื่อนก็เริ่มทนไม่ไหว คือมีเพื่อนในห้องมาบอกหนูว่าหนูเป็นตัวประหลาด เพราะเป็นคนเดียวในประวัติโรงเรียนที่สมัย ม.ต้น อยู่ห้องคิง แต่ ม.ปลาย ลงมาสายศิลป์ แล้วอีกอย่างทุกคนไม่ค่อยสนใจเรื่องเรียน มองว่าการอ่านหนังสือเรียนเป็นเรื่องแปลก นอกจากหนูแล้วก็มีอีก 5-6 คนที่ได้เกรด 3 ขึ้นไป (สูงสุดรองจากหนูคือ 3.50) นอกนั้นก็มีแต่ 2 กับ 1 แล้วก็... อย่างที่บอกว่าปัญหาหลาย ๆ อย่าง เทอม 2 นี้หนูติด 0 ไป 2 วิชา วิชาอื่น ๆ ก็ได้ 1-2 ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยเป็นมาก่อน (ยกเว้นวิชาภาษาอังกฤษกับภาษาที่ 3 ที่ได้คะแนน 90+) ทีนี้...หนูไม่ได้ไปซ่อมเพราะต้องมาลุยติวเข้าเตรียม แล้วครูบอกว่าไม่ให้ซ่อมแล้ว ต้องเรียนซ้ำตอน ม.6 แล้วหนูก็กลัวว่าถ้าอยู่กับเพื่อน ๆ กลุ่มนี้ต่อ หนูอาจจะได้ 0 อีกหลาย ๆ วิชา ใน ม.5 และ ม.6 หนูกลัวมาก ๆ กลัวว่าจะไม่ได้เรียนในคณะที่ต้องการ และถ้าต้องเลือกระหว่างเรียนซ้ำ ม.6 กับเรียน ซ้ำ ม.4 หนูเลือก ม.4 ดีกว่า วันนี้หนูไปสอบเตรียมฯ มา หนูพยายามเต็มที่แล้ว แม้จะรู้สึกว่าทำไม่ค่อยได้ ทุกคนบอกว่าถ้าพยายามเต็มที่ก็ไม่มีอะไรต้องเครียด แต่หนูไม่ใช่ เป้าหมายสูงสุดของหนูไม่ใช่เข้าเตรียมฯ แต่เพราะหนูอยากจะหนีออกมาจากสังคมนั้น... ไม่เคยคิดเลยว่าสังคมเพื่อนจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปขนาดนี้ หนูรู้สึกผิดมาก สมัย ม.3 เพื่อนเกือบทั้งห้อง ครูอีกหลาย ๆ ท่านคัดค้านไม่ให้หนูลงไปสายศิลป์ เพราะรู้ดีว่าสภาพสังคมสายศิลป์กับวิทย์โรงเรียนนี้ต่างกันมากแค่ไหน แต่หนูไม่เชื่อ หนูคิดว่าทุกอย่างขึ้นอยู่กับตนเอง และตัดสินใจเลือกเรียนสายศิลป์โดยไม่ฟังใคร ตลอดมาที่อยู่ ม.4 หนูปรึกษาเพื่อนห้องวิทย์ตลอด และวันนี้หลังจากสอบเสร็จ หนูก็ร้องไห้มาตลอด กลัวว่าถ้าไม่ได้ตัวเองจะไปอยู่ที่ไหน ในเมื่อหนูไม่จบ ม.4 ใบเกรด ม.4 ก็ไม่ได้ และโรงเรียนที่หนูอยู่ก็ดีที่สุดในจังหวัดแล้ว พ่อแม่จึงไม่อยากให้ย้าย โรงเรียนอื่น ๆ ที่ดีก็ต้องจ่ายเงินแพง ซึ่งหนูไม่อยากรบกวนพ่อแม่เลย ตอนนี้ก็เรียกได้ว่า ถ้าไม่ติดเตรียมฯ ก็คงจะไม่ได้เรียนต่อ ม.ปลาย จริง ๆ นอกเสียจากจะย้ายไปสายวิทย์ แต่ว่า...หนูตั้งใจจะเรียนคณะทางภาษา และยังไม่ค่อยถูกโรคกับวิทย์คณิต ถ้าต้องย้ายไปจริง ๆ หนูก็ต้องทรมานกับวิชาที่ไม่ชอบ อย่างนั้นคงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเหมือนกัน เพราะความเครียด หนูเคยทำมาทุกอย่าง ตั้งแต่อยู่ห้องนี้ หนูเคยทั้งกรีดข้อมือ กินเบียร์ และร้องไห้ไม่หยุดตลอดคืน หนูสงสารพ่อกับแม่มาก แต่หนูพยายามหยุดแล้ว มันหยุดไม่ได้เลย แม่ก็ถามว่าจะให้พาไปหาหมอไหม แต่สุดท้ายพอเอายามากิน ก็ช่วยอะไรไม่ได้ หนูปรึกษาครูที่โรงเรียนแล้วค่ะ แต่ครูก็ช่วยอะไรกับปัญหานี้ไม่ได้เหมือนกัน ครูท่านหนึ่งได้แต่บอกว่า ถ้าหนูต้องการ ก็จะทำเรื่องย้ายไปสายวิทย์ให้ แต่ถึงอย่างนั้น หนูก็ยังรักศิลป์ภาษา หนูควรจะทำยังไงดีคะ ตอนนี้วิตกจริตไปหมดเลย วันนี้กลับมาก็อาเจียนไปทั้ง ๆ ที่ไม่มีอะไรจะออกแล้ว ตอนที่พิมพ์ข้อความนี้หนูก็ร้องไห้ไปด้วย ตอนนี้มันกลัวไปทุกอย่างเลย ก่อนที่จะเริ่มเตรียมอ่านหนังสือสอบ หนูไม่รู้เรื่องอังกฤษเลย ไม่รู้กระทั่งว่า synonym คืออะไร แต่หนูก็ศึกษาด้วยตนเองมาตลอด ซื้อหนังสือแกรมมาเล่มหนา ๆ จากร้านหนังสือมาอ่านเป็นสิบ ๆ เล่ม จนกระทั่งมาทำคะแนนเต็มตลอดคอร์สคอร์สหนึ่งของครูสมศรีได้ หนูภูมิใจกับเรื่องนี้มาก แต่ก็กลัวเหมือนกัน เพราะถ้าสอบไม่ติด ก็เท่ากับอนาคตคงจะจบกัน ...หมื่นพรุ่งนี้รอเราอยู่ อย่าให้สองสามเมื่อวานนี้ มาทำลายหมื่นพรุ่งนี้ที่รอเรา... เรื่องนี้หนูเข้าใจค่ะ แต่ว่าหนูไม่รู้ว่าจะนำมาประยุกต์ใช้กับตนเองยังไงดี ในหัวมีแต่คำว่า "...แล้วถ้าไม่ติดล่ะ...ถ้าไม่ติดจะเรียนอะไร...จะไปอยู่ที่ไหน..." ตอนนี้สับสนไปหมดแล้ว หนูคิดว่าอาจจะยังพอมีทาง เพียงแต่หนูไม่รู้ และอาจจะไม่รู้ตลอดไปถ้าหนูไม่ได้ปรึกษาใครอีกสักคน... สุดท้าย ขอโทษนะคะที่พิมพ์เสียยืดยาว แล้วบางครั้งยังวกวนไปด้วย ขอโทษจริง ๆ นะคะ : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : อ้อยจ้า.. March 22, 2009, 09:59:50 PM ขออนุญาตตอบนะคะ
พี่ว่านะ ตอนนี้น้องอยู่ในภาวะที่เครียดมากเกินไป การเครียดไม่ใช่ทางออกที่ดี (พี่รู้ว่าน้องก็รู้ แต่ก็อดเครียดไม่ได้ ..พี่ก็เคยเป็น) แต่ถ้าพี่เป็นน้องตอนนี้ พี่จะขอหยุดทุกอย่างไว้ก่อนเป็นเวลา 2-3 วัน พี่จะรอดูผลเตรียมก่อน..ช่วงนี้พี่จะพักผ่อน ทำใจให้สบาย รอดูผลเตรียม ..เพราะถ้าเครียดตอนนี้ แล้วผลออกมาว่าสอบติด พี่จะเสียดาย ว่าจะเครียดทำไม แต่ถ้าออกมาไม่ติด พี่ก็จะเครียดตอนนั้นแทน อิอิ (แต่คงไม่นานนะ เพราะมีคนเคยถามพี่ว่า..การที่คิดมาก เครียด กังวล มันทำให้อะไรดีขึ้นบ้าง??) สรุปคือ ..รอดูผลก่อนดีกว่านะคะ พี่ว่า ส่วนเรื่องสาย พี่คิดว่าถ้าน้องคิดจะเอนท์ทางศิลป์แล้ว อย่ามาวิทย์เลย เพราะถ้าต้องฝืนเรียน พี่ว่าเราจะทำได้ไม่ดีหรอก ซ้ำยังเรียนแบบไม่มีความสุขอีก เรื่องเพื่อนอ่ะ เท่าที่อ่านพี่ว่าน้องคงต้องมีเพื่อนสนิท(ตอน ม.ต้น)อยู่สายวิทย์ใช่มะ? น้องก็เรียนศิลป์ตามที่ชอบ แต่พยายามอยู่กับเพื่อนสายวิทย์ได้หรือป่าวจ๊ะ (ไม่ได้หมายความว่าให้เลิกคบเพื่อนสายศิลป์นะ..แต่ถ้าน้องกลัวว่าน้องจะเสียเพราะพวกเค้า ก็ห่างๆออกนิดนึง) หรือไม่ก็พยายามตั้งใจเรียนต่อไป โดยอย่าไปคิดมากกับคำพูดที่เค้าบอกว่าน้องเป็นตัวประหลาด เพราะถ้าเราประหลาดแต่เราได้ดีก็ยอมให้เค้าว่าไปเถอะ เวลาเค้าว่าเรา เราก็คิดถึงพ่อ-แม่ แทนที่ไปคิดมากกับคำพูด การคิดถึงผู้มีพระคุณ ..มันทำให้เราต้องฮึดสู้เพื่อพวกท่านนะ พี่อาจจะช่วยอะไรน้องไม่ได้มาก .. ...แต่พี่ก็ขอเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ.. "ทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ เพียงแต่เราจะเลือกทางไหนให้เหมาะกับเรามากกว่า" ปล.เรื่องชวนกันโดดเรียน ห้องพี่ก็เป็น บางครั้งถ้าจำเป็น(ต้องทำงานห้อง) พี่ก็จะโดดบ้าง..แต่ไม่บ่อยนะ แรกๆพี่ก็นึกว่าพี่จะเป็นแค่คนคนเดียว ที่อยากเรียน แต่พอพี่บอกว่าพี่จะขึ้น(โดยไม่สนใจเสียงเพื่อนที่จะโดด) ผลปรากฏว่ามีหลายคนที่จะขึ้นเรียน แต่ไม่กล้า เพราะนึกว่าเพื่อนส่วนใหญ่ไม่อยากขึ้น ห้องน้องก็อาจจะเป็นแบบห้องพี่ก็ได้นะ มีคนอยากขึ้นเรียน แต่เกรงใจพวกอยากโดด ;D : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : nest March 23, 2009, 09:52:57 PM ขอบคุณนะคะที่สละเวลาพิมพ์ให้ วันนี้หนูเริ่มผ่อนคลายลงบ้างแล้ว ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
จริง ๆ แล้วไม่ใช่ชวนโดดไปทำกิจกรรมหรอกค่ะ และหนูก็เคยคัดค้าน แต่ก็... (ขอไม่พูดถึงตรงนี้นะคะ) หลาย ๆ เรื่องหนูหลึกเลี่ยงไม่ได้ แต่บางเรื่องหนูก็หลีกเลี่ยงได้ อย่างเช่น เพื่อนชอบนัดกันไปดื่มเหล้าดึก ๆ แต่หนูจะอยู่บ้านตลอดและไม่เคยไปเที่ยวบ้านใคร ก็เลยเลี่ยงปัญหาเรื่องนั้นได้ แต่ที่สำคัญที่สุด...เรื่องที่ทำให้หนูเครียดที่สุด ก็คือเกรดที่ออกมา หนูทุ่มเทกับการเรียนมาก แต่ออกมาเป็นแบบนี้ บางทีหนูส่งงาน แล้วงานหายไป บางทีหนูวางงานไว้ต่อหน้าครู แล้วเพื่อนก็มาหยิบไปต่อหน้า ครูก็ได้แต่มอง ๆ โดยไม่ได้ว่าอะไร (แต่ก็หักจิตพิสัยของทุกคนในห้องไป) แล้วพ่อแม่ของเพื่อนห้องนี้ค่อนข้างมีอิทธิพลกันด้วย ส่วนมากก็จะเป็นคนที่ฝากเข้ามา หนูเองก็ไม่อยากให้มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น พรุ่งนี้ก็ประกาศผลสอบแล้ว หนูไม่กังวลหรอกค่ะว่าจะติดหรือไม่คิด แต่ว่า... ก็ยังกลัวอยู่ลึก ๆ เพราะนั่นหมายถึงว่าหนูจะไม่ได้เรียนต่ออีกแล้ว (อย่างที่บอกไป ถ้าหนูไม่ยอมเรียนซ้ำชั้นตอน ม.6 ก็จะไม่มีสิทธิ์เรียนต่อ ม.5) ขอโทษที่อาจทำให้รำคาญนะคะ แล้วก็ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : อ้อยจ้า.. March 23, 2009, 10:36:53 PM ไม่เป็นไรจ้า
ที่นี่พี่ๆทุกคนพร้อมช่วยเหลือน้องๆ เสมอ เพียงแต่ใครจะช่วยใครได้มากได้น้อยเท่านั้น ช่วงนี้ครูงานค่อนข้างหนักค่ะ เลยไม่ค่อยได้มาตอบ พี่เลยขออนุญาตช่วยคลายทุกข์ให้น้องก่อนนะคะ พี่ว่าน้องเก่งนะ น้องหลบเลี่ยง เอาตัวรอดได้ดีในสถานการณ์ต่างๆ ที่น้องเล่ามา น้องเป็นคนที่มีความคิดที่ดีในการเลือกที่ไม่ไปตามเพื่อน น้องเป็นคนที่มีความกตัญญู ที่อยากเรียน ที่รักเรียนมากกว่าการโดดเรียน ดูจากทุกอย่างแล้ว น้องเป็นคนเก่ง น้องเป็นคนที่มีความคิดที่ดี (ดีกว่าพี่อีก) แต่น้องอยู่ในสถานการณ์ และสังคมที่อาจจะทำให้น้องเปลี่ยนไปได้ (ถ้าใจไม่แข็งพอ) มันเลยอาจจะทำให้น้องท้อไปบ้าง หมดหวังไปบ้าง ..พี่เลยจะมาย้ำน้องว่า น้องต้องสู้ๆ นะคะ ท้อได้ แต่อย่าถอย .. ล้มได้ แต่อย่านานนะ ปัญหาทุกอย่างมันมีทางออกเสมอ เออ..เรื่องเรียนต่ออ่ะ น้องคุยกับอาจารย์แน่นอนแล้วหรอ ลองไปคุยให้แน่อีกทีดีมั๊ย หรือถ้าอาจารย์ยืนยันว่าต้องเรียนซ้ำ น้องก็เรียนไปเถอะนะ พี่ว่า อย่าเลิกเรียนต่อเลย..อนาคตหนูนะคะ เกรดอ่ะ อันนี้พี่ก็แนะนำไม่ได้มาก เพราะเกรดพี่ก็ลด พี่บอกตรงๆ ว่าบางที่ก็อยู่ที่อาจารย์ (ถ้าเป็นแบบนี้เราก็ต้องทำใจ) แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไร เราก็ตั้งใจเรียน ตั้งใจอ่านต่อไปเถอะ "คะแนนเป็นเรื่องของสวรรค์ แต่ความขยันเป็นเรื่องของเรา" ไม่มีใครทำดีแล้วไม่ได้ดีหรอกนะจ๊ะ อ่านไป ท่องไป ตั้งใจเรียนไป ทำไปเหอะ .. เพราะถึงอาจจะได้คะแนนไม่ดีดังที่ตั้งใจไว้ แต่ความรู้ที่ได้อ่ะ มันไม่เสียเปล่านะ ยิ่งอ่านมาก ยิ่งท่องมาก ยิ่งจำได้มาก แล้วเวลาเอนท์มันจะเอาความรู้ที่สะสมไว้มาช่วยได้เยอะนะจ๊ะ น้องไม่ต้องกลัวว่าในบอร์ดนี้จะรำคาญ ถ้าน้องเครียด ก็เข้ามาได้เลย เมื่อก่อนพี่ก็เป็นคนที่ชอบคิดมาก เครียดบ่อย แต่พอพี่มาที่นี่ พี่ได้ระบาย พอเอาความทุกข์ออกไปบ้าง มันสบายขึ้นเยอะเลย ตอนนี้เลยลัลลาในบอร์ดนี้แหละ ..อิอิ สู้ๆ ..เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมจ้า >.< : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : ครูปอนด์ March 24, 2009, 02:28:24 AM ดีจังครับ ความอบอุ่นที่เหมือนกับเป็นครอบครัวเดียวกัน ที่แสดงออกมาทางภาษาเขียน
ดีจังครับ ที่ในบอร์ดมีคนช่วยคลายทุกข์ให้เพื่อนเพิ่มขึ้น ดีจังครับ ที่มีคนโพสความทุกข์ มาระบายออกมา แล้วมีความสุขมากขึ้น ดีจังครับ ที่พวกเรา เป็นศิษย์ของ "ครูสมศรี" ^^ : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : wow^^*.. cooky_MinT* March 24, 2009, 05:57:12 PM บอร์ดนี้ .. อบอุ่น
บอร์ดนี้ .. มีกำลังใจ (เยอะแยะมากมาย =]* บอร์ดนี้ .. ทำให้มีความสุข บอร์ดนี้ .. เพิ่มรอยยิ้มเมื่อรู้สึก.. .ท้อ ! บอร์ดนี้ .. เป็นหลายๆอย่างในชีวิตค้ะ .. . . . * รักจัง สู้ๆน้ะค้ะ ^_____________^ : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : Pymm:) March 24, 2009, 06:06:51 PM ทำไม เหมือน เราจัง แต่สลับตรง วิทย์-กะวิทย์ นี่แหละ
เฮ้ออออออออออออออออออ.. : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : nest March 24, 2009, 08:27:52 PM ขอบคุณทุกคนจริง ๆ ค่ะ
ตอนนี้หนูสอบติดแล้วค่ะ ไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว... ขอบคุณอีกครั้งนะคะ : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : The Gee March 24, 2009, 10:18:36 PM ดีใจด้วยนะคะ ที่สอบติด...
: Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : kznot March 24, 2009, 10:18:47 PM ดีครัีบดี
เเต่ว่าเวลาพี่ไม่สบายใจน่ะครับ พี่ก้อมาระบายในบอร์ดนี้ได้น่ะ ทุกคนๆ จะเปงกำลังใจให้คับ : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : มาริโอ้(ว) March 24, 2009, 10:23:32 PM บอร์ดแห่งนี้ คือที่พักพิงครับ
พวกเราอยู่ด้วยใจจริง และจริงใจ อยู่กันอย่างพี่น้องหน่ะครับ พวกเราเป็นชักโครกให้ได้เสมอ : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : kznot March 24, 2009, 10:24:28 PM เเต่ต้องกดทิ้งความรู้สึกนั้นไปน่ะ
อย่าไปใส่ใจเด๋วส้วมเต็ม :P : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : >>(P)>a<(O)<< March 24, 2009, 10:28:34 PM ร้องไห้ออกมา ระบายออกทางหัวใจ!!!!!
: Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : อ้อยจ้า.. March 24, 2009, 10:30:08 PM .. ที่แห่งนี้ ยังคงมีรัก
ถ้าเธอเหนื่อยนัก ให้มาพักใจ ... ;D อยากร้องเพลง เชอะเฉยยยยยยยยยย เห้ย !! ผิดทู้ 55+ : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : PoRvY March 24, 2009, 10:42:52 PM "สอบติดแล้ว" =]
ดีใจด้วยน่ะค่ะ สู้ๆ .. เป็นกำลังใจให้น่ะค๊า : Re: เหมือนจะไม่เหลือทางเลือกอะไรแล้ว... : Dorapear April 07, 2009, 10:40:59 AM ดีใจด้วยนะค้า
ไม่มีอะไรจะมาเป็นอุปสรรคในชีวิตทางการศึกศา ถ้าเรามีความพยายาม สู้ๆนะเค้า |