|
Title: ช่วยด้วยครับ Post by: K-Square on August 12, 2007, 09:52:44 PM เพื่อนผมเป็นมะเร็งครับ และ เธอต้องการกำลังใจครับ
ผมอยากให้ทุกท่านที่ได้รับข้อความนี้นี้ทำอะไรก็ได้ที่จะเป็นกำลังใจให้ได้ครับ ไม่ว่าจะเป็น ส่งเมล์ให้กำลังใจ ติดต่ออะไรก็ได้ เธอชื่อ ฐิติมา รัตนอุดมสินชัย เมล์คือ tolltaly_spies@yahoo.com ช่วยหน่อยนะครับ และอยากให้copyข้อความนี้แล้วส่งfowardเมล์นี้ไปให้ใครก็ได้ที่รู้จักทั้งในและต่างประเทศนะครับ เธอเรียกผมว่าพุดดิ้งครับ ถ้าส่งอะไรไปใช้ชื่อนี้อ้างได้ครับ จากนายกฤติน โกวิทวณิชกานนท์ ม.4 ร.ร.อัสสัมชัญสมุทรปราการ AD1 อ.ช. B1 L21 มีอะไร K-Square@hotmail.com Title: Re: ช่วยด้วยครับ Post by: อุซางิจัง..CUD44 on August 13, 2007, 06:19:19 PM น่าสงสารจังอาจจะไม่ได้ส่งให้ทางเมลล์แต่ร่วมให้กำลังใจด้วยคนนะคะ
สู้ๆ Title: Re: ช่วยด้วยครับ Post by: K-Square on August 14, 2007, 04:54:52 PM ขอบคุณครับขอบคุณมากๆ ตอบมา1คนที่เหลือคงตามมา
ช่าวเป็นกำลังใจเหมือนพี่สาวข้างบนทีนะครับ และผมจะส่งลิงค์นี้ให้เพื่อนจะได้เป็นกำลังใจ ช่วยให้กำลังใจหน่อยนะครับ Title: Re: ช่วยด้วยครับ Post by: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! on August 14, 2007, 05:13:46 PM มะเร็งเป็นเนื้อของเราเอง ไม่น่ากลัว
เพียงแต่เพื่อนหนูต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับเขาอย่างไม่เบียดเบียนกัน มะเร็งเป็นศัตรูกับความเยือกเย็น และอารมณ์บวกที่เสถียร หรือารมณ์ที่ไม่ขึ้นๆลงๆ ร่างกายที่ป่วยยกให้เป็นเรื่องของหมอ แต่จิตใจของเรา เราเองต้องเป็นผู้ดูแล ตัวที่อยู่ตรงข้ามกับจิตสีดำคือ"จิตสีขาว" จิตใจของเราจะเสวยอารมณ์ทีละหนึ่งอารมณ์ ถ้าจิตดำเกิด จิตขาวก็จะดับ ฉะนั้นเมื่อเราเจริญจิตสีขาวให้ปรากฎอยู่อย่างเนืองนิจ จิตสีดำก็จะหายไป คนที่อารมณ์ดี และไม่ค่อยมักโกรธ ก็จะคุนกับอารมณ์สีขาว คนที่มักปล่อยให้จิตดำปรากฎบ่อยๆ ก็จะคุ้นกับอารมณ์สีดำอยู่เสมอ ฉะนั้น ถ้าเราโกรธ เราต้องหาตัวตรงข้ามมาช่วยดับเช่น ถ้าโกรธ ให้ใช้ความเมตตามาดับ ถ้าตระหนี่ให้ใช้การให้มาช่วย ถ้าเกียจคร้านก็ให้รีบขยันหมั่นเพียร ถ้าฟุ้งซ่านก็ใช้การเคลื่อนไหวอย่างรู้ทันมาประคองใจ ใจเหมือนลิง ถ้าจะปล่อยจากหลักหนึ่ง ต้องหาอีกหลักหนึ่งให้เขาเกาะ คนที่ป่วยอาจไม่เจ็บ แต่คนที่เจ็บอาจจะไม่ได้ป่วย คนไข้จะอาการดีหรือไม่ขึ้นอยู่กับกำลังใจของคนรอบข้าง คุณครูขอขอบคุณน้ำใจของหนูแทนผู้ป่วยที่เป็นห่วงเป็นใยเพื่อน และขอเป็นหนึ่งกำลังใจที่มอบให้"น้องฐิติมา" ยิ้มสู้กับทุกวินาทีที่ผ่านเข้ามานะลูก "ดอกไม้งาม ใช่ต้องบานทน ขอเพียงเบ่งบานโล้ลมอย่างสง่างามที่ได้ทำหน้าที่ของตนอย่างสมบูรณ์" ปริมาณเวลาไม่ได้สะท้อนคุณภาพของชีวิต แต่การใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับคนที่เรารัก และรักเราต่างหากที่ทำให้เวลามีคุณค่า แม้จะไม่เคยพบ และพูดคุยกัน แต่ก็รับรู้ได้ว่าน้องฐิติมาต้องเป็นเด็กน่ารัก จนทำให้เพื่อนของหนูห่วงใยในตัวหนู เวลาหลับตาจงหลับด้วยความรักนะลูก เวลาลืมตา ลืมตาด้วยความสุขนะคะคนดี คุณครูคนนี้ขอมอบกำลังใจให้หนูสามารถอยู่กับก้อนเนื้อนี้อย่างไม่เบียดเบียนกันนะจ๊ะ Title: Re: ช่วยด้วยครับ Post by: K-Square on August 15, 2007, 05:27:54 PM ขอบคุณมากครับครูสมศรีถ้าเพื่อนผมเห็นลิงค์นี้คงมีกำลังใจขึ้นมากครับ
ป.ล. คุณครูสมศรีได้เมล์หรือยังครับ ช่วยfowardเมล์ฉบับนั้นให้น.ร.ทุกคนด้วยครับ ป.ล.2 ผมอยากให้ทุกท่าที่เข้ามาอ่าน จะตอบหรือไม่ก็ได้ แต่อยากให้ coppy คำขอของผมด้านบนสุด แล้วส่งไปให้ใครก็ได้ที่รู้จักด้วยครับ ขอบคุณทุกท่านครับ Title: Re: ช่วยด้วยครับ Post by: เหม่งจ๋าย : ) on August 15, 2007, 07:39:00 PM มะเร็ง..เกลียดที่สุดเลย..
ถึงจะเป็นมะเร็ง ก็ยังมีชีวิตตามปกติได้นะคะ ขอแค่กำลังใจที่เข้มแข็ง ความหวังที่จะสู้ต่อไป ขอให้พี่สู้ๆนะคะ หนูจะเป็นกำลังใจให้พี่ เข้มแข็งไว้นะ ถึงพี่จะโชคร้ายเป็นมะเร็ง แต่พี่ก็มีคนรักมากมายนะคะ ขอให้มีความสุข อย่าคิดมากนะคะ ถึงจะเป็นมะเร็ง ถ้าเราใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เข็มแข็ง ยังไง "โรคร้ายก็สู้ไม่ได้หรอกคะ ^^" |