|
: ครูคะ หนูไม่ไหวแล้ว : หนูไม่ไหวแล้ว January 29, 2009, 08:57:06 PM สวัสดีค่ะครู ตอนนี้หนูอยู่ ม.3 หนูได้ไปสอบเข้าที่ รร สาธิตศิลปากรค่ะ หนูสอบสายศิลป์ เค้าสอบกันประมาณร้อยกว่าคนค่ะแต่หนูสอบได้ตัวสำรอง ประมาณคนที่สิบต้นๆค่ะ ทาง รร บอกว่ารับตัวจริง 8 คนค่ะ แต่พอประกาศผลออกมาก้อ 5-6 คน เองที่ได้เรียนแน่ๆ แล้วก้อรันตัวสำรองมาอีก 30 คน หนูร้องไห้เกือบทุกวันเลยค่ะ หนูพยายามอ่านหนังสือมาตั้งแต่ตอนปิดเทอม ม.2 จะขึ้น ม.3 พอล้มตัวลงนอนทีไรพอหนูรู้สึกว่าจะสอบไม่ติดถ้าเราไม่พยายามให้มากกว่านี้หนูก้อต้องลุกไปอ่านค่ะ เป็นอย่างนี้มานานมาก ก่อนสอบหนูก้อร้องไห้ พอสอบเสร็จหนูก้อร้องอีก พอประกาศผลออกมาหนูก้อยังร้องอีกค่ะ หนูรู้สึกเสียใจ และท้อมากค่ะ ก่อนสอบหนูทิ้งทั้งคณิตและวิทย์เพื่อที่จะสอบสาธิตศิลปากรให้ติดค่ะ แต่สุดท้ายแล้วหนูก้อต้องผิดหวังค่ะ :'(
หนูอยากรู้ค่ะ ว่าความพยายามของหนูความใฝ่ฝันของหนูน้อยกว่าคนอื่นรึป่าว? หรือหนูโง่? หรือไม่มีวาสนาคะ หนูไม่ค่อยอยากเรียนสายวิทย์ค่ะ เพราะหนูรู้สึกว่าหนูเหมาะกับทางสายศิลป์มากกว่า แล้วหนูก้อทิ้งเลขกับวิทย์ไปแล้วด้วย หนูควรทำยังไงดีค่ะ หรือว่าหนูควรเรียนวิทย์ดี หนูยังจำได้ดีค่ะที่ครูเคยบอกว่าไม่มีอะไรที่ยากเกินความพยายาม ถ้าเราตั้งใจจริง หนูขอขอบคุณครูสมศรีมากนะคะ ขอบคุณในทุกๆเรื่องทั้งด้านความรู้ คุณธรรม และที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจค่ะ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ รักครูสมศรีนะคะ : Re: ครูคะ หนูไม่ไหวแล้ว : กรเองจ้า January 30, 2009, 04:22:20 PM สู้ๆๆนะจ้พี่กรจะเป็นกำลังใจให้นะจ้า
: Re: ครูคะ หนูไม่ไหวแล้ว : EFFIE January 30, 2009, 09:06:35 PM สู้ๆๆๆคับ
: Re: ครูคะ หนูไม่ไหวแล้ว : Dereana January 30, 2009, 09:09:13 PM สู้ๆนะคะ
อย่าร้องไห้ค่ะ เป็นผู้หญิงต้องอ่อนโยน แต่ห้ามอ่อนแอนะคะ : Re: ครูคะ หนูไม่ไหวแล้ว : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! January 30, 2009, 09:38:58 PM ขออภัยนะคะที่ตอบช้าไปหน่อยเลยอาจทำให้หนูยังวนเวียนกับความคิดที่ทำให้หนูทุกข์อยู่
อันดับแรก ยอมรับความจริงก่อนนะคะว่าเราไม่ติดซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาที่เราอาจติดหรือไม่ติดก็ได้ พอยอมรับแล้วก็ตั้งสติพิจารณาดูว่าที่เราทำข้อสอบไม่ได้เพราะเราพลาดส่วนไหนไป หยิบตำราขึ้นมาดูและวิเคราะห์จุดด้อยจุดอ่อนของเรา อย่าเพิ่งร้องไห้หรือเครียดนะคะ เพราะสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้หนูเกิด"ปัญญา" นอกจากจะ"ระทมทุกข์"หนักไปกว่าเดิมด้วยซ้ำ หายใจลึกๆ แล้วบอกกับตัวเองว่า เราคงขยันน้อยไป หรือกังวลมากไป เลยทำให้เราไม่มีสมาธิที่แกร่งกล้ามากกว่านี้ เริ่มใหม่นะคะ ยังมีสนามหน้าที่รอหนูอยู่ อย่าเพิ่งท้อนะลูก ไม่มีคำว่า"แพ้" ในหมู่ผู้ไม่ยอมแพ้ ช่วงนี้คุณครูเองก็สุขภาพอ่อนโรยเพราะสอนมากจนมีเวลาพักผ่อนน้อย แต่คุณครูไม่เคยเหนื่อยเลย เพราะอาชีพนี้เป็นอาชีพที่คุณครูรัก หนูลองรักการเป็นผู้ไม่ยอมแพ้สิลูก หนูลองรักความอดทนสิลูก หนูจะพบว่าทุกสนามคือการทดสอบความแกร่งของจิตใจของเรา เป็นลูกศิษย์คุณครูสมศรี ต้องไม่ขี้แพ้นะลูก ลุกขึ้นมาเร๊ว แล้วอ่านหนังสือต่อไปนะคะ คุณครจะคอยให้กำลังใจนะคะ : Re: ครูคะ หนูไม่ไหวแล้ว : กรเองจ้า February 04, 2009, 12:58:43 PM ใช้แล้ว
อ.สมศรีพูดถูกนะจ้า ถ้าหนูขยัน ก็อาจติดก็ได้นะจ้า อิอิ^—^ |