|
: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! December 10, 2008, 12:06:28 PM อ้างอิง http://www.kru-somsri.ac.th/board/index.php?topic=6269.0
=.=.=.=.=.=.= บุคคลทั่วไป ขอให้คนที่เข้ามาได้อ่านและอย่าทำแบบเดียวกับผมเลยนะครับ ? เมื่อ: ธันวาคม 06, 2008, 02:53:55 PM ? -------------------------------------------------------------------------------- ยังไงก็เพิ่งผ่านวันพ่อมาแค่วันเดียว ผมก็อยากให้ประสบการณ์ของผมเป็นสิ่งที่เตือนใจกับเพื่อนๆที่เคยทำแบบเดียวกับผมนะครับ ตอนนี้ผมเรียนอยู่ม.3ในโรงเรียนสหแห่งหนึ่งใกล้ๆโรงเรียนครูสมศรี เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ครูทำให้ผมได้คิดอะไรหลายๆอย่าง ตั้งแต่ผมเกิดมา แม่เป็นคนเลี้ยงดูผม โดยที่พ่อเป็นคนคอยหาเงินเลี้ยงดูครอบครัว ตั้งแต่ผมจำความได้ วันนึงผมจะได้เจอพ่อสักชั่วโมงหรือสองชั่วโมง เพราะพ่อกลับจากทำงานก็ดึกแล้ว แล้วก็ไปทำงานตั้งแต่เช้า พ่อของผมมีอาชีพเป็นทนายความอันดับ1ในบริษัทแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียง ปีหนึ่งพ่อได้ค่าตอบแทนจากบริษัทมากกว่า8หลัก พ่อทำงานเหนื่อยมาก บางวันไม่ได้หลับไม่ได้นอน แม่ลาออกจากราชการเพื่อมาเลี้ยงดูผมและพี่ชาย ตั้งแต่ตอนเด็กๆ พ่อชอบซื้อเสื้อผ้าให้ผม ซื้อของเล่นให้ผม พาไปเที่ยว ตามใจผมมาตลอด จนบางทีทำให้ผมเป็นเด็กที่เอาแต่ใจ อยากได้อะไรต้องได้ และไม่คิดถึงความเหน็ดเหนื่อยของพ่อที่กว่าจะหาเงินได้มาแต่ละบาท ผมคิดว่ารักจากพ่อเป็นรักที่บริสุทธิ์ และเป็นรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต จนวันหนึ่ง ตอนที่ผมอยู่ป.5 ผมตื่นมาในตอนเช้าของวันเสาร์ที่คิดว่าเป็นวันที่เราควรจะมีความสุข ผมเดินลงบันไดจากชั้นบนซึ่งเป็นห้องนอนของผม ผมเห็นแม่นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว พ่อของผมก็เพิ่งขับรถออกไปจากบ้าน ผมรีบวิ่งเข้าไปหาแม่และถามว่าเกิดอะไรขึ้น แม่ผมไม่พูดอะไรทั้งสิ้นนอกจากกอดผมไว้อย่างแน่นที่สุด ทุกคืนผมผมเดินผ่านห้องของแม่ ผมจะได้ยินเสียงแม่ร้องไห้เกือบจะทุกคืน มันทำให้ผมพยายามที่จะหาเหตุผลว่าทำไมแม่ถึงร้องไห้ เป็นเวลานานที่พ่อและแม่ไม่ค่อยคุยกัน แม่ถามอะไรพ่อก็ไม่ตอบ พ่อกลับบ้านดึกทุกวัน บางวันก็กลับบ้านตอนเช้า มันทำให้ผมเริ่มพยายามคิดหาเหตุผลที่พ่อและแม่ไม่คุยกันมากขึ้นอีก ตอนดึกๆของวันหนึ่งเมื่อผมอยู่ป.6 แม่เดินเข้ามาในห้องนอนของผม กุมมือผมไว้แน่น ดึงผมเข้าไปกอด แล้วน้ำตาแม่ก็เริ่มไหล แม่ถามผมว่าทำไมผมถึงพยายามหาเหตุผลที่พ่อเป็นแบบนี้ ผมไม่ได้ตอบอะไรไป แม่ผมถามกลับมาว่าลูกพร้อมที่จะรู้ใช่ไหม ผมทำได้แค่พยักหน้า ตอนนั้นจิตใจผมเริ่มไม่ดี มือสั่น ปากเริ่มสั่น แม่บีบมือผมแน่น พร้อมกับพูดว่า ลูก พ่อเค้าไม่รักครอบครัวแล้วนะ ผมรีบย้อนถามแม่ด้วยความตกใจว่าทำไม แม่ผมพูดคำที่ผมคิดว่าผู้ชายที่ผมรักที่สุดในโลกนี้ไม่มีทางทำกับเราแบบนี้ได้ " พ่อกำลังเลี้ยงดูผู้หญิงอีกคนที่ไม่ใช่แม่ " ผมนิ่งไปสักพัก พร้อมกับคิดทบทวนคำพูดของแม่ ผมชอคไปสักพักหนึ่ง ผมพูดอะไรไม่ออก มันเหมือนมีอะไรมากรีดตรงหน้าอกผม ทุกอย่างรอบๆผมมันมืดไปหมด ความรู้สึกแรกที่สุดที่ผมมีต่อพ่อในตอนนั้นคือโกรธและเกลียด ผมทำได้แค่เกลียดพ่อ ไม่คุยกับพ่อ ไม่ดูแลพ่อ ไม่สนใจพ่อ พ่อยังคงเป็นเช่นนั้นมาเรื่อยๆ ผมตัดสินใจที่จะคุยกับพ่อเรื่องนี้โดยที่ไม่ให้แม่รู้ ผมเดินเข้าไปหาพ่อและถามพ่อว่า " ทำไม " พ่อกลับตอบไม่ตรงคำถามที่ผมถามไป เพียงแต่ย้อนผมกลับมาว่า พ่อเป็นแบบนี้แล้วลูกเดือดร้อนอะไร น้ำตาผมไหลออกมาเองโดยที่ยังไม่ทันคิดอะไร ผมกำมือแน่น ผมย้อนถามพ่อกลับไป " พ่อถามว่าอะไรนะ " ผมไม่ใช่คนที่ชอบร้องไห้ให้คนอื่นเห็น ไม่ชอบแสดงความอ่อนแอของตัวเองให้คนอื่นเห็น แต่มันเป็นสิ่งที่ผมรับไม่ได้ที่จะมีพ่อแบบนี้ พ่อทำให้แม่ร้องไห้มาตลอด พ่อไม่คิดถึงครอบครัวเลยหรอว่าจะทุกข์เพียงใด พ่อแค่คิดว่าสิ่งที่เค้าทำให้ครอบครัวก็เพียงแค่ส่งเงินให้ใช้เป็นเดือนๆ ความสุขที่ผมได้ใช้เงินไปวันๆตามใจตัวเองโดยที่ไม่ได้รับความสุขจากพ่อมันเป็นความทุกข์ ผมทนอยู่อย่างไม่มีความสุขมาตลอด แม่ได้แต่บอกผมว่ายังไงเขาก็ยังเป็นพ่อเรา เราต้องอดทนไว้ก่อน แม่ยังไม่อยากทำอะไร ถ้าลูกโตแล้ว สอบเข้ามหาวิทยาลัยดีๆได้ จบมาทำงานดีๆ แม่จะไม่อยู่ทนต่อไปหรอกลูก ถึงเวลานั้นเราจะมีความสุขด้วยกัน พ่อเค้าก็ยังรักเราอยู่เพียงแต่อาจจะเป็นเพราะเราดูแลเขาไม่ดี ลูกต้องไม่เกลียดพ่อ ต้องคอยให้ความรักพ่อ ตอบแทนบุญคุณของพ่อ อย่าเพิ่งไปพูดอะไรกับพ่อตอนนี้ ลูกมีหน้าที่เรียน เป็นความหวังของแม่ พ่อไม่รักเราก็ไม่เป็นไร เราต้องรักตัวเอง คุณค่าของชีวิตเราไม่ได้อยู่เพียงแค่เรามีเงินใช้ มีหน้ามีตาในสังคม เราต้องมีความสุขกับชีวิต ทำชีวิตทุกวันให้มีค่ามากที่สุด เราต้องไม่ท้อ ต้องพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เราประสบความสำเร็จ แต่ถ้าไม่สำเร็จก็ไม่ต้องท้อ เราต้องยืนอยู่ด้วยขาของตัวเองได้ในวันที่ยากลำบาก จากคำพูดของแม่มันทำให้ผมมีกำลังใจมากขึ้น มีแรงที่จะลุกขึ้นมาอ่านหนังสือเช้าๆ จากที่เป็นเด็กที่ไม่สนใจเรียนผมกลับสอบได้ที่2โดยที่ไม่เคยทำได้มาก่อน ผมตื่นขึ้นมาด้วยนาฬิกาปลุกตอนตีสี่ทุกเช้าพร้อมกับแม่ที่ชงโอวัลตินมาให้ ผมได้แต่เฝ้าบอกแม่บ่อยๆว่า แม่รอหน่อยนะ ลูกคนนี้จะเลี้ยงแม่เอง เมื่อผมมีความทุกข์ หรือท้อแท้ ผมยิ้มทั้งน้ำตาพร้อมกับนึกถึงหน้าแม่ นึกถึงภาพแม่ที่เลี้ยงดูเราตอนไม่สบาย ผมไม่ค่อยคำนึงถึงพ่อสักเท่าไร ทำได้แค่แบมือขอเงินซื้อของที่ตัวเองอยากได้ แม่สอนผมให้ประหยัดที่สุดเพราะทุกอย่างตอนนี้มันไม่แน่นอน ถ้าหากพ่อเป็นอะไรขึ้นไป คนที่จะได้รับผลกระทบมากที่สุดก็คือลูก แม่ไม่ห่วงตัวเองหรอก เพียงแต่อยากให้ลูกอยู่ได้โดยที่ไม่มี่พ่อ หรือแม้กระทั่งวันหนึ่งที่อาจจะไม่มีแม่ แม่ผมตัดสินใจบอกผมไม่นานมานี้ว่าจริงๆแล้วพ่อมีลูกกับเมียน้อย ตอนนี้เด็กคนนั้นอายุ4ขวบ แทนที่ผมจะรู้สึกทรมาน เจ็บปวด หรือนั่งร้องไห้เป็นวันเป็นคืน ผมกลับรู้สึกชา แล้วถามแม่ว่า ทำไมหรอ แม่งงกับคำพูดของผม แต่แม่ก็ทำอะไรไม่ได้ ผมทำได้แค่ตั้งหน้าตั้งตาเรียนเพื่อให้แม่ภูมิใจ เพื่อที่จะได้เลี้ยงดูแม่ เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ผมได้ฟังเรื่องที่ครูอ่านให้ฟัง มันทำให้ผมอยากขอโทษพ่อในคำพูดที่ผมพูดไม่ดีกับพ่อ ผมทำผิดกับพ่อไว้เยอะ ผมเริ่มคิดว่าเหตุผลที่พ่อต้องออกไปหาความสุขนอกบ้านเพราะเราดูแลพ่อไม่ดี ผมได้แต่โทษตัวเองแทนที่จะโทษพ่อว่าไม่รักครอบครัว แต่สิ่งที่ผมทรมานมากที่สุดในตอนนี้ เป็นสิ่งที่ผมไม่อยากให้มันเกิดขึ้นที่สุดในชีวิต ผมรู้สึกทรมานมากที่สุด ผมรู้สึกเหมือนทุกอย่างในชีวิตมันจบลง ผมจะต้องอยู่โดยที่ไม่มีแม่ แม่ผมเป็นมะเร็งในตับ แม่ผมไม่เคยกินเหล้าสูบบุหรี่หรือทำอะไรที่เป็นความเสี่ยงของมะเร็งตับเลย ผมได้แต่นอนร้องไห้ทุกคืน แม่ผมได้แต่บอกกับผมว่า ไม่เป็นไรนะลูก แม่เหลือเวลาอีกไม่เยอะเท่าไร ลูกต้องเชื่อฟังพ่อ ต้องรับทุกอย่างที่พ่อเป็นให้ได้ ไม่มีผู้ชายคนไหนรักลูกเท่าแม่นอกจากพ่อแล้ว ลูกต้องไม่เกลียดพ่อ ต้องตอนแทนบุญคุณพ่อ นี่คือคำพูดที่แม่ย้ำให้ผมฟังเป็นประจำ ผมพยายามทำทุกวินาทีให้มีค่าที่สุดเพื่อแม่ของผม ผมอยากให้แม่อยู่รอดูความสำเร็จของผม แต่ตอนนี้คงเหลือคนเดียวที่จะรอดูความสำเร็จของผมได้ก็คือพ่อ ผมอยากบอกให้ทุกๆคนที่คิดว่าพ่อไม่ได้รักครอบครัว อยากให้ทุกคนคิดว่าพ่อเค้าต้องมีเหตุผลส่วนตัวของเค้า ไม่ว่าจะเป็นยังไงท่านก็เป็นพ่อของเรา ท่านเลี้ยงดูเรามาก่อน ถึงเวลาที่ท่านแก่ตัว เราก็ต้องเลี้ยงดูพ่อเหมือนที่พ่อเลี้ยงดูเรามาก่อน พ่อบางคนจากตาย แต่ก็ยังมีความรู้สึกดีๆเก็บเอาไว้ แต่พ่อของผมจากเป็น แต่มีความทุกข์ แต่เราต้องยอมรับความจริงให้ได้ว่าท่านก็ยังเป็นพ่อของเรา อยากให้ทุกคนรักพ่อและแม่มากๆนะครับ ผมไม่อยากให้ใครเป็นแบบผม บางคนภายนอกดูเข้มแข็ง แต่ข้างในอาจจะมีความทุกข์อยู่เยอะนะครับ ถ้าใครที่กำลังเป็นแบบผมอยู่ก็อยากให้กำลังใจและอย่าท้อนะครับ ไม่ใช่นายหรือเธอคนเดียวที่เป็นแบบนี้ ขอให้สู้ต่อไปละก็ไปให้ถึงจุดหมายนะครับ คิดว่าครูคงจะจำผมได้นะครับ ad2รอบพฤหัส คนที่ครูเอากระดาษทิชชู่มาให้ ที่จริงอยากคุยกับครูเมื่อวันนั้นแต่คนเยอะก็เลยไม่ได้คุยนะครับ ยังไงก็ขอให้ทุกคนรักพ่อแม่มากๆนะครับ ราชสีห์น้อยที่น่ารัก ท่วงทีที่สง่างาม คุณครูตั้งชื่อนี้ให้หนู เพราะความคิดของหนูสง่างามและทรงพลัง ทั้งต่อตนเองและต่อผู้ที่ได้เข้ามาอ่านประสบการณ์ที่คล้ายพยับเมฆที่เคลือบคลุมชีวิตให้มืดมิดเพียงชั่วขณะ การที่คนเราจะได้เกิดมาในภพภูมิมนุษย์นั้นยากนัก เชื้อของพ่อและไข่แม่คือเหตุปัจจัยที่อุบัติชีวิตของเราทุกคน แค่ได้อาศัยปัจจัยนี้ก็ทำให้เราได้สามารถลืมตาดูโลก หลายคนพยายามพยุงครรภ์ให้ลูกได้อยู่ครบตามกำหนดเพื่อให้ชีวิตน้อยๆได้สามารถลืมตามาดูโลก หลายคนไม่สามารถเก็บชีวิตนี้ไว้และจำเป็นต้องประหัตประหารให้ชีวิตสิ้นลงตามสังขารลิขิตของตน แต่สำหรับหนู หนูได้รับการฟูมฟักกจนหนูได้มาซึ่งกายาและจิตใจที่สมบูรณ์ แค่ท่านทั้งสองให้ชีวิตเรามา ก็นับว่าท่านมีพระคุณมากเหลือล้นเกินกว่าที่เราจะทดแทนพระคุณได้หมด เราเป็นผลของเหตุ ไม่มีอะไรบังเอิญนะลูก แค่เรารับความจริงนี้ได้ ความทุกข์ก็หายไปแล้วครึ่งหนึ่งแล้ว อีกครึ่งหนึ่งคือความเข้าใจในกฏแห่งธรรมชาติ ไม่มีอะไรที่เป็นไปตามที่เราหวังเสมอนะลูก เราก็มีกันวันละ 24 ชั่วโมงเท่ากัน มีคนที่อยู่ด้วยกันไม่กี่คนในครอบครัว เกิดมาทั้งที แม้ใครจะทำร้ายจิตใจเรา แต่เราก็อย่าไปทำร้ายชีวิตใครเลยนะครับ มนุษย์สามารถปรับตนได้เป็นอย่างดี "เวลา"จะเป็นโอสถสำหรับหนู ปิดตาลงโลกก็มืด ลืมตาขึ้นโลกก็สว่าง ความมืดความสว่างบางทีก็อยู่ที่เรากำหนดนี่เองครับ บนผืนฟ้าที่มืดมน เพียงดาวสองสามดวงที่ส่องแสงระยิบระยับก็ทำให้ท้องนภาแสนเรืองรองแล้ว ชีวิตตคนเรา แม้จะมืดมิด แต่หากเรามองเป็น ความสวยงามก็ปรากฎขึ้นได้ในพริบตานะลูก เหมือนที่หนูเป็นตอนนี้ไงครับ ดูแลคุณแม่ดีๆนะครับ ท่านคือแม่ผู้ประเสริฐ แม่ผู้เข้มแข็ง แม่ผู้อดทน และแม่ผู้สง่างาม แม่ที่ให้สติลูกมากกว่าความโกรธแค้นเกลียดชัง คุณพ่อเองก็คงต้องมีเหตุผล อาจจะเป็นเรื่อง "นอกเหตุเหนือผล" ซึ่งยากที่จะอธิบายได้ แต่มันก็ได้เกิดขึ้นแล้ว จงขวนขวายหาความรู้ไว้นะครับ เพราะความรู้เป็นทรัพย์ที่มีค่าที่สุดที่ใครก็แย่งชิงเราไปไม่ได้ และที่ขาดไม่ได้ก็คือ "ธรรมโอสถ" ที่เป็นหลักให้เราไม่เซซวนไปกับโลกธรรมในชีวิต พยุงอารมณ์ให้คุณแม่มีทุกลมหายใจเข้าออกที่ไม่เป็นโทษต่อดวงจิตและร่างกาย ฝากกราบเรียนคุณแม่ให้คุณครูด้วยว่า ฝากราบขอให้คุณแม่ดูแลจิตใจของตนให้สงบดั่งสายน้ำที่ไหลรินอย่างใสเย็น "น้ำนิ่งไหล" ที่ยังดำรงชีพได้อย่างสงบและสง่างาม คุณแม่เข้มแข็งมากค่ะ ไม่มีคำใดที่คุณแม่ต่อว่าคุณพ่อให้ลูกได้ยิน สถาบันครอบครัวยังสวยงามต่อลูกคุณแม่ค่ะ ขอบพระคุณคุณแม่แทนสังคม ที่หลอมหล่อจิตใจที่งามให้กับลูกคุณแม่ ระยะทางที่คุณแม่เดินมาผ่านขวากหนามและศิลากั้นขวาง คุณแม่สามารถฝ่าฟันไปได้ด้วยจิตที่มั่นคงและเด็ดเดี่ยวแต่กลับอ่อนโยนและทรงพลัง คุณแม่ไม่ต้องกังวลนะคะ ดิฉันจะเป็นอีกหนึ่งเข็มทิศชีวิตที่ร่วมนำทางให้ลูกของคุณแม่ได้ก้าวเดินในมรรคาที่ถูกควร เพื่อเขาจะได้เติบใหญ่เป็นผู้ที่มั่นคงทั้งอารมณ์และสติปัญญา อดทนนะคะ เจ็บแต่กายนะคะ อย่าปล่อยให้จิตได้กระทบกระเทือนแม้แต่น้อย กายเป็นของหมอ แต่จิตเป็นของเรานะคะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่และราชสีห์น้อยของคุณครู ขอพระธรรมและพระบารมีของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโปรดสถิตย์เป็นลมปราณที่ทรงพลังหยั่งรู้เท่าทันในการเกิดดับ เข้าถืงแก่นพระไตรลักษณ์และล่วงทุกข์ไปได้ในที่สุด ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคุณและลูกตลอดไปค่ะ : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : เมย์ December 26, 2008, 02:35:09 AM น้องเป็นเด็กที่เข้มแข็งมากๆเลยค่ะ
ถ้าไม่บอกว่าอยู่ม.3ก็ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีความความคิดที่เข้มแข็งเช่นนี้ ดั่งคำที่ครูบอก เค้าคือราชสีห์น้อยจริงๆ พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้น้องฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆไปให้ได้นะ สู้ต่อไปนะคะ ลูกชายคุณแม่เค้าคือเด็กที่เข้มแข็งมากจริงๆค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่ด้วยนะคะ : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : EFFIE December 27, 2008, 04:52:56 PM ขอให้ใจสู้ต่อไปครับ พี่คิดไม่ถึงเลยว่าน้องอยู่ม.3 ความคิดเข้มแข็งมากครับ
: Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : o.Obookka January 16, 2009, 11:22:46 PM สู้ต่อไปนะ^_________________________^
เปนกำลังใจให้ ไม่มีผู้ชายคนไหนรักเราเท่าพ่อหรอก : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : Icecream January 17, 2009, 03:14:21 PM เข้มแข็งจัง
เป็นเราได้ฉะกันไปหลายทีแน่ๆ บุกถึงบ้านเมียน้อยพ่อเลย เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว เมื่อน้อขึ้นไป ก็หวังว่าเมื่อมีครอบครัว จะตั้งใจทำงานเหมือนพ่อ แต่ไม่ไปมีคนอื่นเหมือนพ่อละกัน น้องคงเข้าใจความรู้สึกของแม่น้อง พี่เป็นกำลังใจให้นะ : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : mewwy January 17, 2009, 04:25:29 PM พออ่านแล้ว
รู้สึกมีกำลังใจมากขึ้นเยอะเลย ทำให้มองเห็นว่าอนาคตข้างหน้าควรทำยังไง ชีวิตเราก็คล้ายกับเธอเลย แต่เราก็ไม่รู้จะทำไง ได้แต่เงียบ ทำอะไรไม่ได้ มองอะไรก็ท้อไปหมด ตอนนี้เรารู้ความหมายของการอยู่แล้วละ สู้ต่อไปนะ สู้ๆจ๊ะ : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : Iceing January 22, 2009, 06:45:46 PM ครอบครัวเราก็ดูแลพ่อไม่ดี
เราร้องไห้บ้างเหมือนกัน แต่เรามาคิดได้แล้วว่าเรารักพ่อ พ่อก็รักเรา เขาคือพ่อผู้ประเสริฐ เพราะเรา เราจึงรักพ่อไม่ว่าพ่อจะกับเราจะ คิดคนละแบบก็ตาม : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : กังวล October 05, 2009, 02:03:07 PM พี่เข้มแข็งจัง แต่ว่าคุณครูอย่าพูดถึงเรื่องภพภูมิมนุษย์ได้มั้ยค้า~~ TOT
ฟังแล้วมันได้แต่กังวลว่าจะตายเมื่อไหร่ ตายแล้วไปไหน จะได้เกิดเป็นมนุษย์ จะตกนรก จะขึ้นสวรรค์ ฯลฯ มันรู้สึกแปลกๆอ่าค่ะ TT^TT : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : ทนทน February 17, 2010, 02:52:47 PM ขอบคุณทั้งผู้เขียน และคุณครูสมศรี
ที่ทำให้หนูคิดได้ ยังไงเขาก้อเป็นพ่อของเรา และยังรักเรา เราอาจดูแลเขาไม่ดี มันก้อเป็นกรรมของเราเอง แม้จะเจ็บปวดก้อต้องทน ไม่ได้มีเราคนเดียวที่ต้องทุกข์ ขอบคุณมากมากค่ะ เป็นกำลังใจที่ดีจริงๆ นายแน่มาก : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : armmra February 23, 2010, 07:56:30 PM สู้ต่อไปๆๆ เป็นกำลังใจให้อีกคนนึง
อยู่ม.3เองแต่จิตใจเข้มแข็งมากๆ สู้ๆ : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : gracelovely March 11, 2010, 10:50:27 AM เขียนถ่ายทอกประสบกราณ์ไดดีมากเลยคะ ;)
: Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : lazyidle March 20, 2010, 12:44:47 AM สู้ๆนะครับ ยังงัยชีวิตเราก้ต้องเดินไปข้างหน้า
รักตัวเองให้เยอะๆ อย่าบั่นทอนจิตใจตัวเองและพ่อแม่นะครับ : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : taithai April 10, 2010, 09:20:42 PM TT ซึ้งมากๆเลยคะ
เข้มแข็งจังเลย อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจจัง ^^ สู้ต่อไป!!! ^^ : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : Cm.ampare April 25, 2010, 12:28:19 PM สู้ ๆ นะ
ชีวิตคนเรามันเลือกไม่ได้ เราก้อไม่ได้แตกต่างอะไรจากเทอมาก :D เราไม่คิดไรมากหรอก ถ้าเค้ามีความสุขเราก้ออยากให้เค้าทำในสิ่งที่เค้าอยากทำ ส่วนเราก้อทำหน้าที่ของเรา ๆ ^^ ซึ้งมากมาย ๆ . : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : Mk May 04, 2010, 01:56:49 PM น้องเก่งมากค่ะ ถ้าเป็นพี่เหรอ บ้านคงแตกแล้ว พออ่าน แล้ว พี่ดีใจนะ ที่น้องอดทนและตั้งใจได้มากขนาดนี้อ่ะ แล้วพี่ก็ดีใจที่พี่มีครอบครัวที่น่ารัก พอพี่อ่านแล้วรู้สึกว่า พี่อยากจะดูแลพ่อแม่ให้กว่าเดิม ขอบคุณน้องมากๆนะคะ พี่เคยอ่านข้อความหนึ่ง มันช่วยพี่ได้เยอะและหวังจะให้มันช่วยน้องบ้าง
"เมื่อเราชนะ จงแหงนมองดูฟ้า แต่ถ้าเราแพ้ จงก้มหน้าลงมองดิน" : Re: อย่าทำอย่างผมนะครับเพื่อนๆ : yiwapanda October 23, 2010, 10:30:09 PM พี่เก่งมากเลยค่ะ แค่ มอสาม แต่จิตใจเข้มแข็งมาก
|