|
Title: ครูผมเองคับ Post by: บี on July 23, 2007, 07:12:34 PM ครูคาบ จำได้มั๊ยคับ ผมเปนคนที่ส่งแฟกไปหาครูอ่ะ ตอนนี้ผมดีขึ้นแล้วแหละครับ :D แต่ครูไม่โทรมาหาผมเลย 555+ แต่ก้ออยากคุยกับครูอยู่นะครับ ไว้ครูว่างๆก้อได้นะครับไม่เปนไร ตอนใหนก้อได้ ยังไงก้อขอให้ครูสุขภาพแข็งแรงน๊า ;)
Title: Re: ครูผมเองคับ Post by: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! on July 28, 2007, 08:16:53 PM อยากตอบสั้นๆว่า
ลูกผู้ชายต้องอดทน อดในสิ่งที่คนอื่นอดไม่ได้ ทนในสิ่งที่คนอื่นทนไม่ได้ ทำความดีโดยไม่เร่งให้เกิดผล วันนี้เขาไม่เข้าใจเรา วันหน้ายังมี เพื่อนของคุณครูไม่พูดกับคุณครูมาหลายสิบปี โดยคุณครูก็ไม่ทราบสาเหตุ วันหนึ่งเพื่อนคนนี้ไปปฎิบัติธรรม เกิดเห็นภาพคุณครูขึ้นมา เลยโทรมาหาเพื่อขอโทษ แต่เขาไม่เคยรู้เลยว่าคุณครูอยากขอบคุณเขาที่ทำให้คุณครูหันเข้าศึกษาธรรมะ และนับแต่นั้นมา คุณครูก็ได้ของมีค่าที่สุดในชีวิตคือหลักธรรม หนูลอง"หักหอกให้เป็นดอกไม้"สิครับ อะไรไม่ดีจะกลายเป็นดีหมด ที่คุณครูไม่ตอบหนู เพราะคุณครูตอบโดยไม่ตอบ เพราะคุณครูรู้ว่าหนูเป็นเด็กใจร้อนพอสมควร ดูจากการระบายใส่กระดาษยาวทีเดียว แต่คนเราควรก้าวข้ามจากขั้นแสดงความเห็น อารมณ์ ความรู้สึก มาสู่ขั้นการใช้เหตุผล หรือปัญญา ซึ่งจะเกิดก็ต่อเมื่อหนูมีความนิ่งสงบ และเกิดภาวะรู้ทันในการเกิดขึ้น แล้วก็ต้องดับไปในที่สุด ต่อให้ยิ้มเก่งแค่ไหนก็ต้องหุบ ต่อให้ร้องไห้เสียใจมากแค่ไหนก็ต้องหยุด ไม่มีอะไรไม่ดับ แต่ที่หนูทุกข์อยู่ตลอดเพราะหนูไม่เคยหยุดความคิด ทุกข์เกิดเพราะคิด พอจะคิด ก็ควรหาอะไรทำให้ความคิดเชิงลบหายไป แต่ถึงแม้ไม่บอก สุดท้ายหนูก็จะรู้เองว่าเราเสียเวลาไปกับเรื่องที่ไม่ได้พัฒนาตัวเราเลย สุดท้าย เราก็จะเบื่อแล้วหาทางไปทำอย่างอื่นเอง เสียดายพลังงานกับเวลามากกกก อย่าคิดมากนะครับ |