|
: ครูคะ...... หนูเถียงแม่ : ......... October 28, 2008, 12:34:19 AM คุณครูขา
วันนี้ หนูมีเรื่องที่แทงใจ วันนี้หนูเถียงแม่ บางทีที่ไม่เข้าใกน เราอาจมีเรื่องราวที่เข้าใจกันได้ แต่ครั้งนี้ มันเป็นเรื่องที่หนูไม่รู้จะทำยังไง ครั้งหนึ่งแม่เคยจับได้ว่าพ่อเคยโทรหาผู้หญิงคนอื่น ตั้งแต่นั้นมาแม่ก็ไม่ไว้ใพ่ออีกเลย แม่คิดแต่เรื่องขิงพ่อเป็นส่วนใหญ่จึงทำให้แม่เครียด แต่ก็มีหลายครั้งที่พ่อโกหกแม่ นี่คงทำให้แม่ไม่ค่อยไว้ใจพ่อ แล้วตั้งแต่นั้นมาแม่ก็มักพูดเบี่ยงเบนไปเรื่องนี้อยู่ตลอด มีปากเสียงกันหลายครั้งเลยทีเดียว ซึ่งมันทำให้แม่ค่อนข้างเปลียนไป มักคิดในแง่ที่ไม่ดีหรือจับผิดพ่อ พอหนูบอกแม่ให้ปล่อยวางบ้าง แม่ก็จะบอกว่าเรื่องแบบนี้มันปล่อยไม่ได้หรอก นหลายครั้งที่หนูห่วงแม่ไม่อยากให้ดไป พูดมาเลยมีปากเสียงกันเอง หนูไม่อยากเถยงแม่เพียงเพราะต้องการให้แม่ปล่อยวางเพื่อให้แม่สบายใจ จนบางครั้งหนูพูดมากแม่ก็จะว่าหนูเข้าข้างพ่อ ทั้งๆที่พ่อเป็นคนที่นำเรื่องเข้าบ้าน ทำมไม่ไปเตือนพ่อบ้าง แล้วท่านก็ร้องไห้ที่หนูไปพูดอย่างนั้น แต่หนูคิดว่าหนูไม่ได้เข้าข้าง เพียงแต่พยายามพูดให้มองในแง่ดี บางทีที่หนูเข้าไปเตือนพ่อ อก็บอกว่าไม่มีอะไร บางครั้งหนูพูดมากๆเข้าพ่อก็จะเสียงดังโวยวาย หนูไม่อยากเถียงบุพการี แต่ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้แม่ก็เครียด บางทีหนูบอกให้ท่านลองฟังธรรม ท่านก็บอกว่าไม่มีสมาธิพอ แต่แม่ดูแลหนูดีทุกอย่าง หนูอยากตอบแทนท่าน หนูไม่รู้หันหน้าไปพึ่งใคร แต่ก่อนบ้านหนูไม่เคยมีปัญหาอย่างนี้เลย หมอบอกว่าไม่ให้แม่เครียดเพราะแม่ไม่ค่อยสบาย หนูเป็นห่วงท่าน แต่ท่านชอบมีเรื่องมาทะเลาะกับพ่อ บางครั้งท่านคิดมากเกินไป คงเป็นมากความไม่ไว้ใจ แต่ทั้งสองคนไม่มีใครฟังหนูเลย อีก 4 เดือนหนูก็สอบเอนท์ แล้ว บางที เอาหัวข้อนี้มาอ้าง ท่าน ก็คงคิดเหมือนกัน แต่ก็ห้ามใจไม่ให้ทะเลาะได้ซักที หนูไม่อยากให้แม่เอาความสุขไปแขวนไว้ที่การกระทำของพ่อ แต่เนื่องจากหนูไม่เคยมีแฟน หนูไม่รู้ว่าความรักมันห้ามกันไดไหม จากเหตุการณ์ที่หนูเล่าให้คุณครูฟังน่ะค่ะ : Re: ครูคะ...... หนูเถียงแม่ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! October 28, 2008, 11:07:23 AM คุณครุเข้าใจความรู้สึกของหนูนะลูก
แต่ว่าก่อนอื่นเราต้องมาตั้งสติกันก่อนนะคะ หายใจเข้าออกลึกๆก่อนนะลูก สัก20 ครั้ง ทำจิตให้สำรวมและอ่อนโยนพอที่จะมองอะไรตามความเป็นจริงก่อนนะลูก ทุกคนในโลกล้วนใฝ่ฝันให้ครอบครัวของเราน่าอยุ่ มีแต่ไอรักและความอบอุ่น แต่ว่าในตอนนี้ปัญหาได้เกิดขึ้นแล้วนะคะ อย่าเพิ่งมองหาว่าใครผิด ใครถูก ใครมีสติก่อนก็ต้องรีบสละแพเพื่อว่ายเข้าหาฝั่งก่อน เพื่อขวนขวายหาอุปกรณ์ช่วยเหลือชีวิตของคนที่ยังคงติดอยู่ในเเพที่กำลังจะล่มลง รีบว่ายเข้าฝั่งนะลูก ฝั่งของหนูคือการศึกษา การศึกษาคืออุปกรณ์ช่วยชีวิของตัวเรา และผู้อื่น เบี่ยงความทุกข์มาเป็นการกระทำหรือหน้าที่ที่รอให้เรากระทำจนลุล่วง ปัญหาที่คุณพ่อคุณแม่พบอยู่ คงจะยืดเยื้ออีกสักระยะเพราะ ถ้าแต่ละคนยังขาดความเข้าใจและความเสียสละอยู่ อีกแค่ 4 เดือนที่หนูต้องลิขิตชีวิตด้วยความเพียร อย่าเพิ่งนำสิ่งนี้ไปแลกกับความเครียด ปัญหามีอยู่ ยอมรับให้ได้ก่อนนะลูก อย่าเพิ่งถวิลหาความสมบูรณ์แบบของครอบครัว คนที่แกร่งที่สุด ไม่ได้มาจากครอบครอบที่สมบูรณ์แบบเสมอไป คุณพ่อคุณแม่ต้องมีทางออก แต่การแก้ปัญหาที่กอปรจากกิเลสต้องใช้ปัญญาเข้ามาช่วย คุณแม่เองด้วยวัยที่สูงขึ้นและมีการเปลี่ยนแปลงของสรีระและระดับฮอร์โมน อารมณ์ย่อมแปรปรวนเป็นทุนอยู่แล้ว อีกทั้งการประดังโถมถลาของปัญหา ยิ่งทำให้ท่านตกอยู่ในวังวนที่มองหาทางออกยากขึ้นเป็นทวีคูณ หนูอย่าเพิ่งขัดหรือแย้งความคิดที่สับสนของท่าน เพราะการได้รับการปฏิเสธจะทำให้คุณแม่ตอกย้ำในจิตใต้สำนึกว่าคุณแม่ผิดอะไร ช่วงนี้เราทุกคนต้องให้กำลังใจแก่กันและกัน หนุยังเด็กนะลูก บางทีหนูอาจไม่ทราบว่าภาวะของการที่คนที่เรารักปันความรักไปให้ผู้อื่นนั้นทุกข์ตรมเพียงใด แต่หนูต้องให้กำลังใจคุณแม่ ชี้ให้คุณแม่เห็นว่าคุณแม่ยังมีลูกที่เข้าใจท่านอยู่ตลอดเวลา ความรักและกำลังใจของลูกจะกระตุกสติของท่านให้กลับมาเร็วขึ้น พยายามให้สติท่านว่า "ก่อนที่เราจะรักใครได้ เราต้องรักตัวเราให้เป้นเสียก่อน" ในเมื่อคุณแม่ทำลายร่างกายด้วยการคร่ำครวญปริเวทนาเช่นนี้ จิตที่หมองเศร้าย่อมก่อรากเหง้าของความเกลียดแค้นชิงชัง อารมณ์อันเป็นอกุศลไม่สามารถชนะกิเลสของผู้อื่นใดได้เพราะ อารมณ์ร้อนที่ผลักออกจากตนย่อมผลาญคร่าความสุขของผู้อื่นได้ และความร้อนนั้นย่อมแผดซ่านออกมาเป็นสองเท่าคืนสู่ตัวของเราเองในที่สุด "สงบ" และ "เจริญแต่กุศลจิต" ไว้ ตัวหนูเองคงต้องเป็นอัครราชทูตแห่งจิตใจที่ประสานความรู้สึกดีๆให้คุณพ่อและคุณแม่ พูดให้ท่านฟังถึงสิ่งดีๆ สุขทุกข์ที่พวกเราได้ร่วมเผชิญกันมา ทำไมวันนี้คุณพ่อถึงอ่อนแอถลำลงไปสู่ห้วงลึกแห่งวังวนที่ยากที่จะก้าวพ้นหากจิตใจไม่หนักแน่นพอ คุณครูอยากแนะนำให้หนูทำหน้าที่การสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ลุล่วงก่อน และหน้าที่รองคือให้กำลังใจคุณแม่ซึ่งคงต้องทำไปพร้อมๆกับหน้าที่หลัก ยากหน่อยนะลูก แต่เราทำได้นะลูก เหนื่อยมากก็พักก่อน อยากให้คุณครูโทรหาก็ส่งเบอร์มาที่ข้อความส่วนตัวนะคะ หนูไม่ได้อยู่คนเดียวนะลูก คุณครูจะไม่ทิ้งหนูนะคะ อดทนไว้นะลูก ข้อความถึงพ่อและเด็กๆที่จะก้าวสู่คำว่า"พ่อ"ในอนาคต ท่านคงไม่ทราบว่าความสุขจากกิเลสของท่านเผาผลาญจิตใจลูกและแม่ของลูกท่านมากเพียงใด ดิฉันขอก้มกราบแทบเท้าของท่าน ขอให้ท่านได้เสียสละเถอะค่ะ เพื่ออนาคตของลูกที่กำลังจะดูชีวิตของเราเป็นแบบอย่าง อย่าทำร้ายลูกผู้บริสุทธิ์เลยนะคะ เมื่อตอนที่ท่านเเต่งงานกับคุณแม่ของลูกๆ ท่านตัดสินใจเอง แต่บัดนี้ อย่าให้ความเป็นสุภาพบุรุษในตัวท่านเลือนหายไปจากความทรงจำของลูกๆเลยนะคะ คนเราไม่นานสังขารก็ต้องร่ววงโรย ทรัพย์สินศฤงคารคือของนอกกาย ลูกแก้วเมียขวัญคือทรัพย์ล้ำค่าแห่งจิตใจ ดิฉันเป็นเพียงครูคนหนึ่งที่อยากเห็นลูกศิษย์ของดิฉันมีอนาคตที่ดี อย่าทำร้ายจิตใจลูกด้วยความสนุกในระดับหยาบๆของปุถุชนเลยนะคะ มาเสียสละให้อกีหลายชีวิตที่จะเติบใหญ่เป็นพลเมืองที่ดีของแผ่นดินกันเถอะนะคะ ด้วยความเคารพอย่างสุง คุณครูสมศรี : Re: ครูคะ...... หนูเถียงแม่ : อ้อยจ้า.. October 31, 2008, 07:13:08 PM อ่านแล้วก็อดเศร้าไม่ได้ทุกที :'(
สู้ๆ นะคะ เราต้องไม่ยอมแพ้ เพื่อแม่ที่รักของเรา ปล.รักครูนะคะ : Re: ครูคะ...... หนูเถียงแม่ : NaNToR+ October 31, 2008, 11:31:27 PM อ่ะ
อ่านที่คุณครูเขียนทีไร รู้สึกมีกำลังใจค่ะ ขอบคุณครูสำหรับทุกอย่างเลยนะคะ น้องแนนรักครูค่ะ : Re: ครูคะ...... หนูเถียงแม่ : รักครู November 02, 2008, 08:36:44 PM รักครูคนนี้มากที่สุดเลย รู้ตัวรึปล่าวคะ
: Re: ครูคะ...... หนูเถียงแม่ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! November 02, 2008, 08:58:42 PM ขอบคุณค่ะ
รักครูก็ต้องเป็นเด็กดีนะคะ จุ๊บส์ : Re: ครูคะ...... หนูเถียงแม่ : miinie November 08, 2008, 05:51:28 PM สู้ๆน๊า
^^ : Re: ครูคะ...... หนูเถียงแม่ : mamoo November 08, 2008, 06:23:44 PM จะตั้งกระทู้ทำไงอ่า
|