- ครูคะ ตอนนี้หนูเครียดมากเรื่อง ADMISSION ครูช่วยเข้ามาหน่อยนะคะ

หนูม.6 แล้วค่ะ

พยายามอ่านหนังสือตอนใกล้เอ้นจะเครียดมากค่ะ แล้วเวลาหนูจะทำอะไร หนูจะเป็นคนที่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องนั้นตลอดเวลา หนูไม่เก่งภาษาอังกฤษ ขนาดโอเน้ตง่ายๆ ตอนนี้หนูยังได้ไม่ถึง70เลยค่ะ เครียดมากๆ บางคืนก็ฝันๆเห็นแต่ พาสเสจ นอนไม่เคยเต็มอิ่มเลยค่ะ รู้สึกสมองทำงานหนักตลอดเวลา หนูอยากให้ครูแนะนำหน่อยค่ะ อะไรที่กินแล้วบำรุงสมองดีมั้งคะ หรือมีอะไรที่ช่วยให้หลับสนิทได้มั้งมั้ย หนูอยากนอนวันละ6 ชั่วโมง แต่ให้เต็มอิ่มๆ ไม่เพลียตอนตื่นน่ะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ หนูมีปัญหาจริงๆกับเรื่องนี่T^T

อีกคำถามนะคะ มีวิธีอย่างไรจะอัพคะแนนให้ได้เกิน 70มั้งคะ เพราะวิชาภาษาไทยหนูดีมากๆ จนไม่น่าห่วงจะห่วงก็แต่อังกฤษ ถ้าโอเน้ตหนูได้ซํก80 หนูคำนวนว่าคงติดจุฬาแน่นอนค่ะ แต่นี่หนูทำข้อสอบแทบทุกอย่าง 20กว่า ครั้งได้ ตั้งแต่ปิดเทอมขึ้นม.6มาถึงตอนนี้น่ะค่ะ ส่วน โคลสเทส หนูยังห่วยเหมือนเดิม คะแนนไม่เคยเกิน70เลยค่ะ ขนาดแค่โอเน้ต ส่วนเอเน้ต 50 กว่าเองค่ะ T^T ทำยังไงดีคะ แล้วเวลาที่เหลือของหนูก็น้อยนิดจริงๆ เครียดมากๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณอีกครั้งค่ะครู

ปล.ถ้าหนูติดจุฬาหนูจะไม่ลืมพระคุณเลยค่ะ (จริงๆ ก็จะไม่ลืมอยู่แล้ว^^)

ตอนนี้รู้เลยว่าในเรื่อง ไฟนอล สกอร์ มันเครียดยังไง 5555

ตราบใดที่หนูยังเครียด หนูก้อจะนอนไม่อิ่ม

ตื่นขึ้นมาใช้ชีวิตในแต่ละวันก้อจะไม่สดใส

อ่านหนังสือก้อจะได้ความรู้เข้าสมองไม่เต็มที่

หนูลองใช้คติที่ว่า "ทำในทุกๆวันให้ดีที่สุด(เท่าที่จะทำได้)" น่าจะดีกว่านะคะ

ส่วนอาหาร อย่าลืมกินข้าวให้ครบทุกมื้อ พยายามกินให้ครบห้าหมู่ด้วย

สุขภาพเป็นสิ่งสำคัญมากๆๆนะคะ

อ้อ เวลาหนูเครียด ลองไปเดินเล่น หรือออกกำลังกายซักพักนะคะ จะรู้สึกดีขึ้น

เป็นกำลังใจให้นะคะ

เปงกำลังใจให้นะ สู้ๆ เราก้อเอนต์ปีนี้เหมือนกัน (เราก็มีปัญหาคล้ายๆกับเธอเลย แต่เราก้อจะคิดว่าเราจะทำให้ดีที่สุด สู้ให้ถึงที่สุด ถึงผลออกมามันจะเป็นยังไง เราก็จะคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้วจะได้ไม่ต้องมาโทษตัวเองทีหลังว่าไม่เต็มที่ ) :D

ถ้าเรากล้าที่จะวาดฝันไว้ยิ่งใหญ่แล้ว
จงอย่ากลัวที่จะก้าวไปให้ถึง

ถ้าเราเกิดกลัวขึ้นมาว่าเราจะทำมันได้หรือไม่
เมื่อนั้นเราจะรู้สึกเครียด
และทำให้สิ่งที่เรากลัวนั้นเป็นจริง

เพราะฉะนั้นขอให้ปล่อยวางและเชื่อมั่นในตนเอง
ตราบใดที่เราเชื่อว่าเราจะต้องทำได้ เราจะทำมันสำเร็จ
ก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง
ไม่ต้องกลัวที่จะล้ม
เพราะตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ
ก็ไม่มีคำว่าสายสำหรับการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

จำไว้ว่าเพชรที่มีคุณค่าย่อมผ่านแรงกดดันมหาศาล
และความร้อนที่รุนแรง
กว่าจะมาเป็นสิ่งที่มีงดงามและมีมูลค่าเช่นนี้

อยู่ ม.6เหมือนกัน

พูดไม่ค่อยเก่งอ่า แต่อยากจาบอกว่า อย่าท้อเลยเน้อ

คะแนนเทอยังดีกว่าเราเลยนะ ภาษาไทยอ่า

ตอนนี้ ก้คิดแค่ว่าเราอยากจาอ่านหนังสือ ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด

ก้เพียงพอแล้วล่ะค่ะ ผลที่เกิดขึ้น อย่าเพิ่งไปคิดถึงมัน

คิดไปก้เครียด คิดทำไม จริงมั้ยล่ะ

นั่งเงียบๆสักพัก ทำใจให้สายๆแล้วมาอ่านหนังสือดีกว่าคะ

สู้ๆๆๆๆน้า เป็นกำลังใจให้จ้า ^^

Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี => คุยกับคุณครูสมศรี => : ลูกศิษย์ครู June 02, 2008, 08:11:20 PM