|
: .......ครูคะ หนูทุกข์ใจจังเลยค่ะครู..... : ff May 21, 2008, 09:29:25 PM ครูขา ตอนนี้เวลาที่หนูทำอะไรดูเหมือนว่ามันผิดในสายตาคนอื่น จนตอนนี้หนูกลายเป็นคนที่ไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง ไม่กล้าแสดงความคิดเห้น ไม่กล้าตอบคำถามของครูตอนรียนในห้อง ไม่กล้าถามครูเมื่อมความสงสัย หนูอยากรู้ว่าคุณครูทำอย่างไรถึงมีความมั่นในตัวเองคะ หนูแคร์สายตาคนอื่นเวลาที่มองมา แคร์คำพูดของคนอื่นด้วย หนูไม่มีความสูขเลยค่ะครู มีอีกเรื่องคะ ถ้าเราทำสิ่งที่ดีให้กับคนอื่นแต่เขากลับตอบแทนเราด้วยความไม่ดี เราก็ทำไม่ดีกับเขาบ้างผิดไหมคะ บางทีหนูเจอเอนที่ไม่จริงใจเลยค่ะครู คล้ายกับว่าเขาแข่งกับเราตลอด ทั้งๆที่สนิทกัน หนุมีความทุกข์น่ะค่ะ ทั้งไม่เชื่อมั่นในตนเอง เนื่องจากเรียนได้ไม่ดีกลัวเวลาครูถามตอบไม่ได้ ทั้งเจอเพื่อนก็เหมือนจะแข่งกันทั้งที่เป้นเอนกัน ครูขา ให้แนวคิดหนูโปรดนะคะ ตอนนี้ก็ใกล้สอบแอดมิดชั่น เหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนเอง หนูไม่อยากระทมทุกข์อย่างนี้เลย แต่หนูอยากบอกว่าหนูรักครูนะคะ รักรองจากพ่อแม่พี่ และทำให้คนอื่นรักครูด้วยค่ะ เจอคนที่ดีอย่างครู คงจะมีความสุขกันถ้วนหน้าเลยค่ะ
: Re: .......ครูคะ หนูทุกข์ใจจังเลยค่ะครู..... : POZITRON May 21, 2008, 09:40:11 PM ไม่เปนไรหรอก
สู้ๆ ทำดีไป ไม่ตายหรอก ทำดีวันนี้ไม่เห็นแต่เทวดาเห็นนะ อดทนไว้ คิดดี ทำดี แล้วจาเจอกับสิ่งดีๆเองแหละ ร่าเริงเข้าไว้ อย่าไปคิดมาก อย่าไปใส่ใจกับอะไรมากเลย เรียนดีกว่า 5555 สนุกกว่าเยอะ เราไปละ ว่างๆลยมาให้กำลังใจ ไม่ว่ากันนะ lสู้ๆ...ไฟโตะ เจอกันครูสมศรี หนูเรียนสาขา บางกะปิ บายฮะ รักครูนะรู้ป่ะ^^ : Re: .......ครูคะ หนูทุกข์ใจจังเลยค่ะครู..... : lB a d t z_m a r u May 22, 2008, 06:04:14 PM ชื่อกระทู้ช่างโดนใจ
ตอนนี้เครียดมากมายเหมือนกัน แต่เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ สู้ๆๆๆ เอ็นท์ปีนี้เหมือนกันจ้า : Re: .......ครูคะ หนูทุกข์ใจจังเลยค่ะครู..... : N' OPEL May 22, 2008, 09:05:59 PM ชีวิตอาจเต็มไปด้วยทุกข์ แต่ก็เต็มไปด้วยสิ่งงดงามน่าอัศจรรย์ด้วย
ดังเช่น ฟ้าคราม สายแดด และนัยน์ตาของเด็กน้อย อย่าเพ่งเล็งแต่ด้านทุกข์ ... เราต้องสัมผัสด้านงดงามน่าอัศจรรย์ของชีวิตด้วย ทั้งหมดล้วนอยู่ในเราและรอบๆตัวเรา.. ทุกเวลาและสถานที่... หากเราไร้สุข ขาดสันติภายในใจ ... ย่อมไม่อาจแบ่งปันสันติและความสุขกับผู้อื่นได้... แม้เขาจะเป็นคนที่เรารักและอยู่ร่วมชายคาเดียวกันก็ตาม แต่ถ้าเรามีสันติสุข... เราจะยิ้มและแย้มบานได้อย่างดอกไม้... ทุกคนในครอบครัวตลอดรวมถึงสังคม... ...จะได้รับอานิสงส์จากสันติภาวะของเรา เราต้องพยายามเป็นพิเศษหรือไม่ในการชื่นชมความงามของฟ้าคราม เราต้องฝึกเสียก่อนจึงจะดื่มด่ำความงามดังกล่าวได้กระนั้นหรือ เปล่าเลย... เราดื่มด่ำได้ทันที... แต่ละวินาทีของชีวิต เราสามารถดำเนินไปเยี่ยงนี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เวลาใด... เราสามารถชื่นชมสายแดด ชื่นชมการปรากฎอยู่ของกันและกัน หรือกระทั่งชื่นชมความรู้สึกขณะหายใจได้ เราไม่จำเป็นต้องไปชื่นชมฟ้าครามถึงเมืองจีน ไม่จำเป็นต้องดั้นด้นไปถึงอนาคตเพื่อจะชื่นชมลมหายใจ เราสามารถสัมผัสทั้งหมดนั้นได้เดี๋ยวนี้... คงเป็นเรื่องน่าเสียดายถ้าเราตระหนักเห็นแต่ด้านที่เป็นทุกข์... ---------------------------------------------- จอห์น เวลวู้ด บรรณาธิการภาษาอังกฤษ, ร.จันเสน แปล, พจนา จันทรสันติ บรรณาธิการ. "ปาฏิหาริย์อันเรียบง่าย". กรุงเทพฯ:โกมลคีมทอง. 2546. หน้า 136-13 |