Kru Somsri's English School

(เปิดพจนานุกรมแล้ว "ผัดวันประกันพรุ่ง" น่าจะเขียนอย่างนี้นะ)

คือ...ผมเป็นคนที่มีนิสัยเสียอย่างหนึ่ง
นั่นคือชอบ "ผัดวันประกันพรุ่ง"
เวลาจะอ่านหนังสือ ก็จะคิดว่า..."อืม ไว้อ่านตอนใกล้ๆสอบก็ได้"
ไม่ก็... "ไว้อ่านพรุ่งนี้ก็ได้"เป็นอย่างนี้ประจำ ไม่รู้จะแก้ให้หายอย่างไร
เพราะเดิมแล้วเป็นคนขี้เกียจ ไม่ค่อยอยากจะทำอะไร

ครูสมศรีชอบพูดบ่อยๆว่าการผัดวันประกันพรุ่งเป็นสิ่งไม่ดี
ใช่ ผมรู้อยู่ว่ามันไม่ดี แต่ไม่รู้จะแก้มันยังไง
เคยลองเริ่มต้นทำดู ด้วยวิธีที่เคยได้ยินมา
พูดกับตัวเองว่า "อ่านให้จบ แล้วค่อยไปเล่นเกม"โอเค ครั้งนั้นผมทำสำเร็จ แต่หลังจากนั้น ก็ไม่ได้ทำอีกเลย เหมือนว่าลืมทำ หรือตั้งใจลืมก็ไม่รู้
ผมอยากขยันให้เป็นนิสัย แต่คิดจบปุ๊บก็ขี้เกียจต่อทันที

พวกงานก็ชอบผัด ประมาณว่า พรุ่งนี้ค่อยทำ พอวันต่อมา เอ๊อะ เหลืออีกตั้งวันหนึ่ง ค่อยทำพรุ่งนี้ก็ได้
สุดท้ายก็ต้องมาเร่งทำเอาตอนจะส่ง...เป็นนิสัยติดตัวที่แก้ไม่หาย และเชื่อว่าคงมีหลายคนที่เป็นเหมือนกัน

จึงอยากจะรบกวนครูสมศรี...มีวิธีเริ่มต้นแก้อาการนี้ยังไงเหรอครับ...
ผมว่า ถ้าขืนผมยังทำอย่างนี้ต่อไป ผมต้องไม่รอดแน่ๆ (หัวเราะ)

รบกวนด้วยนะครับ

รักครูสมศรีครับ ^^

ลองแบบว่าต้องอ่านเดี๋ยวนี้ๆๆๆ ไม่มีแต่ทั้งนั้น

ค่อยๆฝืนตัวเอง ^^

จัดตารางให้ตัวเอง ครับ
แล้วยึดตามนั้นให้ได้

ทำโทษตัวเองเมื่อทำไม่สำเร็จ
ให้รางวัลตัวเองเมื่อทำสำเร็จ

ลองดูครับ

วิธีแก้ง่ายนิดเดียวครับ

คือ......

"คิดแล้วลงมือทำเลย"  ^ ^

เปลี่ยนจากผัดวันประกันพรุ่งเป็น

ทอดวันประกันพรุ่งสิคะไม่ก็ต้มวันประกันพรุ่ง

แป๊กส์!!!

เอาจิงๆ

ฝืนใจตัวเองไงคะ

ถ้าไม่อ่านตอนนี้จะอ่านตอนไหน

เดี๋ยวค่อยอ่านงั้นก็เดี๋ยวค่อยเอนท์ติดละกัน

ทำตารางนับถอยหลงสู่วันเอนท์

ดูจำนวนหนังสือที่ต้องอ่าน

แล้วก็ดูเลยว่าถ้าไม่เริ่มวันนี้จะไม่ทันเอา

คงงั้นมั้งคะ

พยายามแก้ของตัวเองยู่