|
: ถึงคุณครูค่ะ : Gamsaiiiii May 06, 2007, 09:23:45 PM สวัสดีค่ะคุณครู
คิดถึงคุณครูมากๆเลยค่ะ หนูจะบอกว่า ตอนนี้โจนาธานกลายเป็นเด็กดีแล้วนะคะ หลังจากเลิกเล่นเกมส์บ้าๆนั่น เค้าค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆเลยค่ะ ไม่เก็บตัวเหมือนเมื่อก่อน หันมาดูแลคุณพ่อแล้วก็ไม่ค่อยดื้อเท่าไหร่แล้วค่ะ มีบางทียังใช้อารมณ์แต่ก็ต้องให้เค้าค่อยๆปรับตัวหล่ะค่ะ ส่วนหนูก็ดีค่ะ หลังจากพายุร้ายผ่านพ้นไปฟ้าใสๆก็กำลังจะมาค่ะ หนูดีใจเหลือเกินที่ได้น้องชายคนใหม่กลับมา หลังจากที่เกมส์มาพาเค้าไปจากหนูแล้วก็ให้ปีศาจมาหนึ่งตน แต่ตอนนี้น้องชายหนูกลับมาแล้วค่ะ หลังจากวันนั้นที่เค้าบอกครู่เค้าจะไม่เล่นเกมอันนั้นแล้ว เค้าก็ไม่กลับไปเล่นอีกเลยค่ะ คุณพ่อดีใจมาก หนูว่ามันทำให้คุณพ่อมีแรงที่จะสู้กับโรคร้าย ครั้งล่าสุดไปหาคุณหมอ คุณหมอแสดงความยินดีด้วยแล้วค่ะกับการรักษา หนูก็ได้แต่หวังและพยายามสวดมนต์ทุกวันสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีเป็นคนดีเพื่อที่คุณพ่อจะได้หาย นี่น้องโค้ก็บอกว่าถ้าคุณพ่อหายจะไปบวชแล้วก็ชวนคุณพ่อบวชด้วยค่ะ ถึงวันนั้นครอบครัวหนูคงมีความสุขมากๆค่ะ ขอบคุณคุณครูมากนะคะ ที่สอนให้ศิษย์คนนี้เข้มแข็ง ขอบคุณความรักของครูที่ทำให้หนูมีแรงที่จะดูแลทุกคนในบ้านอย่างดีที่สุด เมื่อวานคุณแม่มาพูดกับหนูค่ะว่า "แม่ภูมิใจในตัวลูกสาวคนนี้มากเลยนะ ไม่เคยทำให้แม่ผิดหวังเลย" หลังจากที่เจอครู แม่หนูก็พูดคำนี้มาตลอดค่ะ ต่างจากตอนแรกที่ไม่เจอครู555+ คิดถึงมากๆนะคะ ร่มคุณครูที่เอามาวันนั้นอยู่ในรถหนูเอง ถ้าว่างจะแว๊บไปคืนนะคะ แต่ช่วงนี้ได้ใช้บ่อยเลย อิอิ ฝนตกบ่อย เอ้อ คุณพ่อดูซีดีที่ครูให้แล้วนะคะ แปลกมาก พอท่านดูเสร็จนี่ เก่งเลย พยายามมากๆทั้งที่ตอนแรกหมอบอกว่าให้ยาไม่ได้ แต่พ่อสู้จนได้อ่ะค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ ขอบคุณที่ให้สิ่งดีๆกับหนูแล้วก็ครอบครัวหนูมาตลอด หนูรักครูจังเลยค่ะ โจนาธานบอกว่ารักครูเหมือนกันนะคะ : Re: ถึงคุณครูค่ะ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! May 07, 2007, 11:34:36 AM ดีใจมากที่แก้มเป็นผู้ใหญ่ขึ้น
เกิดเป็นมนุษย์ต้องรู้จักคำว่า "อดทน รอคอย และมีความหวัง" "อด"ในสิ่งที่คนอื่นอดไม่ได้ และ"ทน"ในสิ่งที่คนอื่นทนไม่ได้ แต่"อด"และ"ทน" ย่อมรังสรรค์อนาคตที่งดงาม บอกโจฯด้วยว่าคุณครูภูมิใจที่โจฯเป็นที่พึ่งให้คุณพ่อได้แล้ว VCD อ.กำพล สามารถทำให้คุณพ่อเจริญภาวนาได้อย่างต่อเนื่องและพ้นทุกข์ได้ ฝากเรียนคุณพ่อด้วยว่า ความเจ็บป่วยทางกาย เป็นเรื่องของแพทย์ที่ท่านจะรักษาเรา แต่เรื่อง"จิตใจ"เป็นเรื่องของเรา บางครั้งเราป่วย แต่เราไม่เจ็บ ความทุกข์เกิดเพราะเราลืมคิดให้ถูกทาง สัมมาทิฎฐิหรือการคิดถูกจึงมีความจำป็นต่อการดับทุกข์ ธรรมะไม่ใช่ของยาก แค่กระพริบตา ก็รู้สึกตัว และค่อยๆขยายไปจนถึงอิรอยาบทอื่น เมื่อถักทอสติจนเป็นผืนใหญ่ปัญญาก็จะอยู่กับเราเสมอ เจ็บเป็นเรื่องของกาย แต่ใจไม่จำเป็นต้องป่วยตามกายนะแก้ม จงเป็นกำลังใจให้คุณพ่อคุณแม่นะแก้ม อย่าอ่อนแอ เพราะหนูเป็นพี่คนโต อ่านหนังสือให้มากกว่าเดิม เพราะเราสามารถพัฒนาตนเองได้ทุกวัน โชคดีนะแก้มและโจฯ เด็กดีของคุณครู |