Kru Somsri's English School

เรียนครูสมศรีที่เคารพรัก หนูไม่ขอเอ่ยนามว่าเป็นใครมาจากไหน แต่หนูแค่จะมาขอคำปรึกษาจากครูสมศรีคะ เพราะหนูเชื่อว่าครูสมศรีจะให้คำปรึกษาดีๆให้หนูเสมอ ตอนนี้หนูอยู่ม.3จากโรงเรียนแห่งหนึ่งและก้จะเป็นปีสุดท้ายในมัธยมต้นแล้วด้วย เพื่อนๆในชั้นของหนูก้อยากจะไปปัจฉิมกันหลังจากจบปีการศึกษานี้คะ เพราะว่ารุ่นของหนูตอนป.6ก้ได้แต่ปัจฉิมในโรงเรียนแถมยังได้แค่ครึ่งวันอีกด้วยปีนี้ทุกๆคนเลยขอครูไปปัจฉิมกันนอกสถานที่ แล้วครูของพวกหนูก้ตอบตกลงแต่มีข้อแม้คือต้องชนะการประกวดในวันวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียนจัดขึ้นค่ะโดยต้องชนะทั้งหมด3ใน4รางวัล ซึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมารุ่นของหนูก้สามารถชนะการประกวดไปแล้ว2รางวัลและแพ้1เท่ากับว่าชั้นหนูจะต้องชนะเท่านั้นค่ะแต่ในเช้าวันนี้ก้เกิดเหตุการณ์ที่เป็นความักง่ายแต่คิดว่าไม่เป็นไรของคนบางคนในชั้น วันนี้มีพิธีเปิดวันวิทย์ม.3ก้ไดเนั่งตรงสนามบาสซึ่งสนามนั้นทำใหม่เอี่ยม แต่พวกหนูกลับเอาเศษหินเล็กๆมาขีดเขียนข้อความนู้นนี้ลงไป ซึ่งหนูคิดว่ามันจะลบออกเลยไำม่ได้เตือนเพื่อนๆ แต่พองานก้เรื่องก้เหมือนจะจบ แต่...รอยพวกนั้นมันลบไม่ออก!!! ครูให้สารภาพมาว่าใครทำ กลุ่มนั้นก้สารภาพแต่มีอยู่รอยหนึ่งคะที่เพื่อนที่เขียนไม่ยอมสารภาพมันเขียนว่า "เบื่อแม่ง" ซึ่งเป็นคำหยาบแล้วก้ไม่มีใครรับด้วย ครูโมโหมากที่พวกหนูไร้ความรับผิดชอบ แต่ทุกคนก้พยายามช่วยกันคิดแล้วนั่งขัดทั้งวันก้ไม่ออกมันแค่จางไปเท่านั้น ครูเลยบอกให้พวกหนูงดกิจกรรมทุกอย่างรวมทั้งปัจฉิมด้วย ครูว่าหนูควรจะทำยังไงดีค่ะื  วันนี้ไปนั่งคุกเช่าขอโทษครูครูก้บอกว่า "แค่ขอโทษน้อยไปรึเปล่า" พวกหนูควรจะทำยังไงดีที่จะทำให้คุณครูทุกคนไม่โกรธพวกหนู ไม่ได้อยากกลับมาล้างความผิดแต่สำนึกและอยากครูเข้าใจและเห็นใจค่ะ ช่วยหนูด้วยนะคะ!!!!!!!!!!! ขอบพระคุณครูสมศรีมากๆคะ รักครูสวย

บาปมีหลายประเภท

กรณีของน้องคือบาปร่วม

ทุก ๆ บาปมันลบไม่ได้หรอกค่ะ

ทำได้เพียงแค่สำนึกเสียใจ

และเกิดใหม่ (พัฒนาตนเองไปสู่ทิศทางที่ดีขึ้น)

แสดงความจริงใจของเราทุกคนให้คุณครูรู้ว่าเราสำนึกเสียใจแล้ว

สู้ ๆ นะคะ




ป.ล. ปัจฉิมไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต ไม่ใช่ตัวกำหนดความสำเร็จของเรา

ถ้าไม่ได้ไปอย่าเสียใจนะคะ อย่ากล่าวหากันด้วย (แต่ก็ขอให้ได้ไปแล้วกันค่ะ)

สู้ ๆ เชื่อมั่นค่ะว่าจะได้ไป (สายลม)