: อ.สมศรีช่วยตอบหน่อยคะหนูตั้งกระทู้มาหลายครั้งแล้วอ.ก็มั่ยยอมตอบซักที ขอร้องหละคะ : blaba March 23, 2008, 10:52:25 PM อ.ขา จนถึงตอนนี้แล้วหนู้ยังตัดสินใจมั่ยด้ายเลยคะว่าหนูจะเข้าอะรัยดี คิดว่าคงจะเข้าบัญชี แต่มั่ยรุจะเข้าภาคอะรัยดี อ.คิดว่าหนูจะเลือกภาคะรรมดาหรืออินเตอร์ดีคะ และภาคหนัยดีกว่ากันคะ หนูตัดสินจัยมั่ยด้ายจนตอนนี้หนูมั่ยรู้ว่าจะมุ่งปัยทางหนัยดี หนูเครียดมากเลยคะ
ภาษาอังกิดเป็นวิชาโปรดของหนูคะ และหนูก้อคิดว่าหนูทำด้ายดี แต่หนูมีข้อเสียมากๆในเรื่องการทำข้อสอบ หนูเป็นคนทำข้อสอบช้ามากเลยคะอาจารย์ หนูจะทำยังงัยดีคะ หนูมั่นจัยคะว่าถ้าหนูทำข้อสอบทันหนูจะต้องทามด้ายดีแน่ๆ แต่หนูอ่านช้ามากๆ พอพยายามรีบอ่านก้อจะทามด้ายมั่ยดีเท่าหรั่ย หนูรุสึกว่าชีวิตมันสับสนจังคะ ทามมัยเราจะต้องเลือกระหว่างสิ่ง 2 สิ่งอยู่เสมอเลยคะ โดยที่เรามั่ยมีทางรุด้ายเลยว่าการตัดสินจัยของเราจะถูกต้องรึป่าว.. อ.ขาหนูทำข้อสอบของอ.ด้ายรางวัลด้วยนะคะ แต่หนูมั่ยด้ายเรียนรอบสดหนุเลยอดรับรางวัลกับอ.เลย แต่มั่ยเปนรัยคะ แหะๆ คิดถึงอ.จังเลย รักอาจารที่สุดเลยคะ p.s. ทามมัยอ.จารมั่ยเข้ามาตอบซักทีคะ หนูเสียจัยจัง T T : Re: อ.สมศรีช่วยตอบหน่อยคะหนูตั้งกระทู้มาหลายครั้งแล้วอ.ก็มั่ยยอมตอบซักที ขอร้องหละคะ : lB a d t z_m a r u March 24, 2008, 09:04:25 PM หง่า อย่าเพิ่งเครียดดจิคะ จัยเย็น ถ้าอยากเน้น ภาษาอังกฤษ ก้น่าจาเอาภาคอินเตอร์อะนะคะ แล้วแต่ความชอบของแต่ละคนอ่า ถ้าเป็นคนทำข้อสอบช้า ก้ต้องฝึกทำข้อสอบเยอะๆอะค่ะ ถ้าจะให้ดีก้ลองจับเวลาในการทำข้อสอบด้วย จาได้ชินเวลาไปสอบจริง แล้วก่อนสอบ ทำสมาธิก้ดีนะคะ จาได้ไม่ลนลานตอนสอบ ยิ่งรีบ ก้ยิ่งช้านะคะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้น้าคะ ^^ : Re: อ.สมศรีช่วยตอบหน่อยคะหนูตั้งกระทู้มาหลายครั้งแล้วอ.ก็มั่ยยอมตอบซักที ขอร้องหละคะ : ``b I | f ~ -* March 24, 2008, 09:47:06 PM จากที่ท่านโพส
ผมแนะนำให้เรียน ภาคอินเตอร์ เลยครับ เพราะดูท่าแล้ว ท่านคงไม่ได้รักการเรียนเป็น "ภาษาไทย" แน่ๆ ปล. แซวเล่นนะครับ อย่าคิดมาก ส่วนคำตอบนั้น รอคุณครูมาดีกว่า แต่โดยส่วนตัวคิดว่า มันขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง + กำลังทรัพย์ของครอบครัวครับ ถ้าคิดว่าพ่อแม่ส่งเรียนได้ และก็มีพื้นฐานอังกฤษบ้าง ก็เรียนอินเตอร์เถิด จบมาได้เปรียบเรื่องภาษา ^^ : Re: อ.สมศรีช่วยตอบหน่อยคะหนูตั้งกระทู้มาหลายครั้งแล้วอ.ก็มั่ยยอมตอบซักที ขอร้องหละคะ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! March 24, 2008, 10:14:50 PM อย่าน้อยใจนะคะ
ถ้าหนูเห็นคุณครูทำงานแล้วหนูจะเข้าใจนะคะ ว่าทำงานจนหัวเป็นน้อต ตัวเป็นโปเต้เลยล่ะ ก็เลยเข้ามาตอบในกระทู้ที่เร่งด่วนก่อน คุณครูต้องการทอดเวลาเพื่อให้หนูเห็นคำตอบจากความใจร้อนของหนูเอง ความอดทนถือเป็นธรรมะที่ทำให้จิตเป็นสุขได้ เอาล่ะ คุณครูขอตอบคำถามก่อนนะคะ การที่หนูเรียนอินเตอร์ได้ก็จะได้ประโยชน์ ทั้งในการทำงานและการศึกษาต่อทั้งในและต่างประเทศ ต่อไปถ้าเด็กอ่อนอังกฤษก็เหมือนคนที่ใช้คอมฯไม่เป็นในยุคนี้น่ะค่ะ ส่วนการทำข้อสอบที่หนูบอกว่าหนูอ่านช้าเป็นเพราะการขาดการฝึกฝน ลองจินตนาการดูตอนหนูเพิ่งหัดเดินเตาะแตะสิคะ พอล้ม หนูก็ต้องลุกขึ้นมาเดินใหม่ ล้มๆลุกๆอยู่นานจนกล้ามเนื้อและประสาทในการทรงตัวพัฒนาขึ้น จนวันหนึ่งหนูก็สามารถวิ่งได้ฉิว แต่กำลังก็จะอยู่ตัว ณ จุดหนึ่ง ถ้าอยากวิ่งเร็วมากเกินกำลังที่ตนมี ก็จำเป็นต้องหมั่นฝึกซ้อมเหมือนนักกีฬาอาชีพ แม้สถิติที่บันทึกจะสูงเท่าใด ก็สามารถมีผู้ลบสถิติได้เสมอ เพราะความหมั่นฝึกฝนที่มากขึ้นกว่าคนเก่าที่ทำสถิติไว้ แต่ถ้าให้คุณครูวิเคราะห์หนู ครูว่าหนูวิ่งไม่ได้ช้าหรอกลูก เพียงแต่ใจหนูอยากอยู่เส้นชัยเร็วกว่าความเป็นจริงนั่นเอง คนใจร้อนมักเสียเปรียบเสมอ โดยเฉพาะการแข่งขันความรอบคอบ คงต้องเปลี่ยนมุมมองของคำว่า"ความสำเร็จ" ที่เรามักยกให้กับคะแนนเป็นหลัก คนที่ได้คะแนนสูง อาจไปถึงเส้นชัยก่อนแต่ก็อาจเปลี่ยวเหงาและว้าเหว่ เพราะชีวิตมีแต่ภาพเส้นชัยในความคิด จนมิอาจเห็นความสวยงามระหว่างทางที่ก้าวย่าง การเรียนคือการบ่มเพาะนิสัยโดยเราไม่ทันระวังตัว คุณครูไม่ฉลาดมาก่อน แต่โชคดีที่ไม่ท้อ และไม่เคยรู้สึกว่าทำไมเราถึงทำไม่ได้เท่าเพื่อน นกโบยบินบนท้องนภา แต่นกไม่เคยหันหลังมานับรอยเท้าของตนบนผืนฟ้า ขอเพียงการมั่นในศรัทธาว่า หากบินอย่างไม่ย่อท้อ ต้องถึงจุดหมายเข้าสักวัน ยามเหนื่อยก็พักตามกิ่งไม้ ยามพายุพัดกระหน่ำ แม้เปียกปอนก็พร้อมจะบินเมื่อสภาพทุกอย่างเหมาะควร บินเถิดบิน บินไปด้วยสองปีก แม้ไม่เร็วดั่งนกเหล็ก แต่ก็ไม่สิ้นกำลังใจที่จะโผลบินต่อไปด้วยแรงลมกับสองปีกน้อยที่ปริ่มกำลังใจ จิตที่เป็นอิสระ พร้อมที่จะเผชิญกับทุกปรากฎการณ์อย่างอิ่มเอิบใจ หนูลองทำความเพียรโดยไม่ต้องยึดติดกับคะแนนสิลูก เมื่อนั้น การเรียนจะกลายเป็นความสุขที่อิสระ และพัฒนาเป็นความใฝ่รู้ที่จะนำไปใช้ดับทุกข์เมื่อเติบใหญ่ หากการเรียนคือการสะสมคะแนนและความเก่งกาจ หนูคงต้องประสบทุกข์ยามเติบใหญ่แน่นอน เพราะความรู้ที่หนูได้อาจทำให้หนูมีตำแหน่งหน้าที่การงานที่สูงส่ง แต่อาจทุกข์ตรมเพราะไม่สามารถเข้าถึงความสงบของจิตใจได้ การตอบคำถามของคุณครู จึงได้ทอดเวลาเพื่อให้หนูได้เห็นดวงจิตที่เร่งร้อนของหนูเอง ฝึกนะคะ ฝึกค่อยๆทำอย่างต่อเนื่อง ผลของการเรียนที่แท้คือการพัฒนาความเพียร บางครั้งการไม่ได้คำตอบกลับเป็นคำตอบที่ล้ำค่า เพราะนั่นคือความอดกลั้นอดทนเพื่อให้ความร้อนรนของจิตใจหมดกำลังลง และความสงบนิ่ง อันนำไปสู่ศิลปะการรอคอยอย่างไม่ร้อนรน พยายามฝึกดูนะคะ หากไม่เข้าใจ ก็ลองอ่านดูใหม่อีกครั้ง โชคดีนะคะ : Re: อ.สมศรีช่วยตอบหน่อยคะหนูตั้งกระทู้มาหลายครั้งแล้วอ.ก็มั่ยยอมตอบซักที ขอร้องหละคะ : Time March 25, 2008, 07:09:22 AM ขอบคุณครับคุณครู
|