Kru Somsri's English School

เคยไหมคะ บางทีที่เรานั่งอ่านหนังสือแทบเป็นแทบตายแต่ผลสอบที่ออกมาแทนที่จะดีกลับกลายเป็นแย่ มิหนำซ้ำผลสอบที่ออกมาดันตกซะอย่างนั้น แล้วรู้สึกอย่างไรคะ สำหรับหนูเยใจนแทบร้องไห้ ก็จะไม่ให้เสียใจได้อย่างไร เพราะหนูอยากสอบตรงเข้าแพทย์พระมงกุฎนี่คะ แต่ผลเกรดออกมาทีไรเป็นต้องละเหี่ยใทกที ตอนนี้ก็อยู่ ม,5เทอม2แล้ว เพิ่งสอบ final เสร็จ ตกเลขและคอมพิวเตอร์ หนูมีความฝันนะคะครูว่าเทอมนี้ตั้งใจจะทำเกรดออกมาให้ได้ 3.5 แต่คงหมดหวังแล้วล่ะค่ะ จุดมุ่งหมายของหนูที่สอบแพทย์พระมงกุฏ ก็ริบหรี่เหลือเกิน ถ้าหนูตั้งใจใน ม.6เทอม 1 ก็คงจะไม่ทันแลวเพราะคนที่สอบส่วนใหญ่ทำGPA เยอะแยะ แต่เกรดของหนูผ่านมา 3 เทอมแล้วยังไม่ถึง 3.5 สักเทอม ซึ่งเทอมนี้ก็คงจะไม่ถึงอีก หนูให้กำลังใจตัวเองมาตลอดทุกเทอมนะคะ ว่าเทอมหน้าต้องทำให้ถึง3.5 แต่ตอนนี้รู้สึกจิตใจหม่นหมองจังค่ะ ความตั้งใจของเรากับผลลัพธ์ที่ออกมามันช่างต่างกันเหลือเกิน

 อ่านไปเยอะ..แต่ถ้าอ่านไม่ตรง ไม่ทำความเข้าใจ ก็ไม่ช่วยนะคะ..


ในความคิดหนุอ่า..


บางทีพี่อาจจะอ่านไปโดยลืมทำค.เข้าใจเลยทำไม่ได้นะคะ

อย่าพึ่งท้อนะพี่

จิตที่อ่อนแอ ฆ่าเราได้นะคะ ;D (ติดใจประโยคนี้จัง >__<)


ขอแค่พี่เข้มแข็ง มุ่งมั่นก้าวเดินต่อไป อย่าท้อนะคะ


หนูเชื่อว่า.. แพทย์พระมงกุฏไม่ไกลแน่นอนค่ะ ;D



ลองใหม่นะคะ พยายามหลายๆครั้งก็ไม่เสียหายนะคะ ;)

เป็นกำลังใจให้พี่ค่ะ

แหมลองคิดในทางกลับกันสิคะ

ว่า

"โหนี่ขนาดอ่านแทบตายยังตกเลยถ้าไม่อ่านคงแย่แน่ๆ"

ไม่ดีกว่าหรอคะ

พลาดไปแล้วคราวหน้าก็เอาใหม่

ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอค่ะ

คราวนี้รู้ตัวว่าอ่านแค่นี้ไม่พอ

คราวหน้าเราก็อ่านเยอะกว่าเดิมสิคะ

ความสามารถนเราไม่เท่ากัน

บางคนถนัดอ่านนิดเดียวก็ตรงจุดก็ได้แล้ว

(ความสามารถในการเก็งข้อสอบแต่ละคนไม่เท่ากันค่ะ)

บางคนไม่ใช่ว่าหัวไม่ดี

ไม่ใช่ว่าไม่ขยัน

แต่เก็งข้อสอบไม่เก่ง

เลยอ่านไม่ตรง

งั้นทำไมเราไม่อ่านให้แม่นให้หมดเลยหล่ะคะ

จะได้ไม่ต้องมานั่งเก็ง

แถมความรู้ก็ติดตัวด้วย

จิงไม๊คะ

ส่วนเรื่องเอนท์ฟิตปิดเทอมนียังไม่สายกะลังพยายามอยู่เหมือนกัน

สู้ๆนะคะ

ที่เสียวที่สุดก็คือ อ่านแทบตาย กลับไม่ออก อันที่เราไม่อ่านหละ ออกจังเลย ตกกระจายหละทีนี้ี่

ฟังนะลูก

การศึกษาที่แท้คือการเรียนรู้เพื่อที่จะแก้ปัญหาได้

ถ้าหนูเรียนแล้วยิ่งเกิดปัญหา

หนูเดินผิดเส้นทางแล้วลูก

(ต่อ)

ฟ้าที่แสนกว้างเป็นของดวงดาว

ชีวิตที่อิสระเป็นของนก

การรู้มากกว่าเมื่อวานเเละเพียรอย่างไม่ทุกข์ท้อ

เป็นของขวัญชิ้นงามสำหรับบัณฑิตที่แท้จริง

เรากำลังบ่มเพาะนิสัยของการเป็นผู้อดทน

อดในสิ่งที่คนอืนอดไม่ได้

ทนในสิ่งที่คนอื่นทนไม่เป็น

แสนเหนื่อยยากบนความไร้ทุกข์

มีค่ายิ่งกว่าแสนทุกข์ที่ต้องเหนื่อยยาก

(ต่อ)

ยามเรียน เรียนเพื่อคะแนนดี

ยามประกอบหน้าที่การงานก็จะติดนิสัยคาดหวังผล

เป็นมนุษย์ที่ไร้ความสุขอยู่กับการยึดมั่นถือครอง

เป็นมนุษย์ที่ยึดเกาะเพียงผลที่จะได้รับ

มากกว่าเป็นมนุษย์ที่รังสรรค์เหตุที่เหมาะควรแก่ผลที่ควรเป็นไป

เมฆที่ก่อตัวได้ต้องอาศัยความชื้นในบรรยากาศ

หากจิตใจแห้งผากเพราะคาดผล

ใจย่อมไร้ความชุ่มชื้นอิ่มเอิบที่จะพยุงตนให้ก้าวพ้นอุปสรรค


ความเพียรเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงที่ธรรมชาติมอบให้แก่ยอดนักสู้

แต่ความเพียรกลับดูไร้ค่า ถ้าถูกกลบด้วยผลทางรูปธรรม


หนูก้าวมาถูกทางแล้วค่ะ

เพียงขาดนิดเดียวคือ

ความอดทนนะคะ


ใช้ความเพียรเป็นแรงพาย

ใช้ความอดทนเป็นเข็มทิศ

และใช้ประสบการณ์ที่เริ่มเพิ่มพูนเป็นไฟส่องทาง

ใช้ความมั่นคงในความดีเป็นหางเสือ

ฝั่งฟากแห่งความสำเร็จก็จะปรากฏหลังโขดหินที่บังตา


ขอบคุณเด็กๆที่ร่วมให้กำลังใจเพื่อนๆ

หนูจะเติบใหญ่เป็นคนดีของสังคม

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ร่วมสร้างปมแห่งความคิดให้เพื่อนๆได้ร่วมกันคลี่คลาย

ขอบคุณทุกชีวิตที่ลิขิตให้มาพบเจอกัน

อ่านอีกรอบนะคะ

หนูจะได้คำตอบค่ะ

ครูคะ แต่หนูกลัวจังค่ะ หนูกลัวว่าหนูจะไม่สามารถสอบติดแพทย์พระมงกุฎได้ เพราะเกรดหนูอาจไม่สามารถสู้คนอื่นได้ แต่ยังไงหนูก็จะพยายามนะคะครู หนูจะสู้เพื่อฝันของหนู ถึงแม้จะเป็นเทอมสุดท้ายที่เอาเกรด ม6เทอม 1 หนูก็ตั้งใจ ไม่ใช่เพื่อเกรดอย่างที่ครูบอก แต่ะตั้งใจพยายามเพื่อฝันของหนู แต่ครูคะครูเคยบอกว่าฝันเถอะ ฝันให้ไกล แต่ถ้าวันหนึ่งที่เรารูว่าฝันของเราไม่เป็นดั่งที่ฝัน เราจะเจ็บมากมิใช่หรือคะ และสิ่งที่หนูสงสัยที่คุณครูบอกว่าขาดความอดทนคุณครูหมายความว่าอะไรหรือคะ
สุดท้ายขอขอบพระคุณครูสมศรีมากนะคะ หนูไม่คิดว่าครูที่สอนพิเศษ แม้จะไม่ได้สอนในห้องเรียนกลับมีคุณสมบัติในความเป็นครูที่แท้จริง ขอบคุณนะคะที่ชี้ทางให้เด็กที่เสียนำตาจากความผิดหวัง หนูชอบครูจังเลยค่ะ ชอบมากด้วย หนูมักบอกเพื่อนเสมอว่าครูเป็นอย่างไร ครูไม่ได้สอนแต่ความรู้ในการสอบ แต่ตรงข้ามครูให้ทั้งข้อคิดที่เราหาได้จากกำลังใจที่มีค่า ทั้งนี้ขอขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ แม้จะไม่เคยรู้กกันแต่กำลังใจที่ได้รับก็ทำให้ใจของเราชุ่มชื้นขึ้นมานะคะ ขอบคูณนะคะ :D

ถ้าเราตั้งใจอ่าน ใจจดใจจ่อ อยู่กับมัน

ผมว่านะ ผลจะเกิดะไรขึ้น ไม่เห็นต้องแคร์เลย

เราทำดีที่สุดแล้ว ในเมื่อมันไม่ได้ ก็ไม่ได้

ไม่ได้ที่นี่ แต่เด๋วเราก็ได้ที่อื่น

พยายามต่อไป ครัฟ

ทำเท่าที่เราทำได้และคิดว่ามันคือดีที่สุดของเราไม่ดีกว่าหรอคะ

เพราะไม่ว่าผลมันจะออกมายังไง

เราก็บอกกับตัวเองได้ว่า

"เราทำดีที่สุดแล้ว"

สู้ครับ เคยเป็นเหมือนกัน เข้าใจความรู้สึกดี

ท้อได้เเต่ไม่ถอยหลังเเน่นอน เอาความท้อในอดีตมาเป็นสิ่งที่จะมาสอนเรา

มือซ้ายแห่งสติ มือขวาเเห่งปัญญา
คำว่าท้อถอยไม่มีในพจนานุกรมชีวิตของเรา

ตอนนี้ จิตตกโคตร แถมครูประจำชั้นซ้ำเติม
โดนด่าโดนดูถูกมาเยอะ เรานะมีฝันนะ ถึงแม้ตอนนี้ไม่ดีพอ เราก็พยายามาตลอด  
แต่ทำไมต้องดูถูกด้วย คนอื่นๆไดัคะแนนดี มันโกงซะส่วนหนึ่งเลยล่ะ แต่ไงซะเถอะ
ก็เรื่องของเขา แต่มันมีความน้อยเน่้อต่ำใจอ่ะ แต่ยังไงก็พยายามต่อไปและกัน...