: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : ๐กุ้งอบวุ้นเส้น๐ February 24, 2008, 09:45:29 AM ช่วงนี้ รู้สึกเหงา ๆ งัยก็ไม่รู้คัฟไม่ค่อยได้คุยกะเพื่อน ๆ เลย T_T
แล้วผมกรู้สึก อ้างว้างด้วย พึ่งอกหักมาน่ะคัฟ T_T ความเหงากับความอ้างว้าง อะไรมันร้ายกว่ากันครัฟ T_T : Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : สารวัตรนักเรียน February 24, 2008, 09:53:24 AM ตายแล้ว ตายแล้ว ตัวแค่นี้มีแฟนแล้วหรือนี่ พี่ยามยังไม่เห็นมีใครเลยค่ะน้องขา อายุก็ปูนนี้ละ เหงาใช่ม๊า.... เอางี้ ถ้าเหงาก็หาอะไรทำสิคะ อ่านหนังสือ (ดูหนัง ฟังเพลง อย่ามากนะคะ) ช่วยแม่ทำงานบ้าน รับรองหายเหงา พี่ยามนะคะ ถ้าเหงาละก็เป็นอันต้องลุกขึ้นมาจัดห้อง ขัดห้องน้ำ หรือไม่ก็อ่านหนังสืออะค่ะ
: Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : Unidentified Girl February 24, 2008, 10:17:35 AM พี่ยามยังไม่เห็นมีใครเลยค่ะน้องขา อายุก็ปูนนี้ละ เอิ้กกกกกกก พี่ยามนะคะ ถ้าเหงาละก็เป็นอันต้องลุกขึ้นมาจัดห้อง ขัดห้องน้ำ หรือไม่ก็อ่านหนังสืออะค่ะ อื้มม เห็นด้วยกะพี่ยามค่ะ จัดห้องกะขัดห้องน้ำเนี่ย ลืมเหงาไปเลย : Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : อุซางิจัง..CUD44 February 24, 2008, 12:34:54 PM เหงากะอ้างว้างหรอคะ.....เหมือนว่ามันจะมาคู่กัน..........
หาคนคุยด้วยบ่นใส่มันเอาให้มันเบื่อกันไปข้างเรยเหอๆ ไม่รุสิคะ...ยังหาวิธีแก้อยู่ : Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : กรุ๊ป BuBbLeZ^^ February 24, 2008, 01:33:43 PM หัวอกเดียวกันแหละ
: Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : ไอติม February 24, 2008, 01:55:25 PM ง่าๆๆ อาการเดียวกันเลยค่า แอบเหงา+อ้างว้าง
เห้ออ สู้ๆนะคะ ก็พยายามหาอะไรทำอะค่ะ (อ่านหนังสือ+ขัดห้องน้ำงัยคะ อิอิ) ลองคุยกับเพื่อนๆดู เหอๆ พูดมากไม่ได้เหมือนกันค่ะ คือยังไม่หายจากอาการนี้เช่นกัน ยังเครียดเหมือนนายเลย งั้นเรามาสู้ๆด้วยกันนะคะ เดี๋ยวมาใหม่เน้อ ไปอ่านหนังสือก่อน เดี๋ยวกลับมาเครียดเป็นเพื่อน หุหุ ***อย่าไปคิดมากนะคะ : Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : อุซางิจัง..CUD44 February 24, 2008, 02:13:46 PM ก้อตั้งกาทู้คนอกหักในเว็บเรย55+
จับคู่กันเองหนุกหนานแก้เหงาเอิ้กส์ : Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! February 24, 2008, 09:06:16 PM คุณครูว่าเป็นเพราะเพลงของพี่เวบฯรึเปล่า
เด็กๆเลยพากันเหงากันเข้าไปใหญ่เลย มีอยู่วันหนึ่งสมัยสาวๆ คุณครูอยู่รับใช้คุณแม่ชี รศ. ดร.สุภาพรรณ ณ.บางช้าง ที่2000กว่าไร่ในป่ากว้างที่รถเข้าไม่ถึง น้ำไฟไม่มี มีแต่นายทุนที่บุกรุกทำลายป่า มีกระต๊อบกับศาลากลางป่าพร้อมบ่อน้ำที่กรมชลฯมาขุดให้ เราสองคนนอนแหงนหน้ามองฟ้ายามค่ำคืนที่ดาวระยิบ แล้วคุณครูก็พูดขึ้นว่า "คุณแม่ขา หนูทราบแล้วว่าทำไมพวกเราถึงทุกข์" "ทำไมล่ะหนู" "ก็เพราะเรามีภาษาไงคะ ทำให้เราไปถอดรหัสอาการทางจิตว่านี่คือเหงา นี่คือเศร้า นี่คือทุกข์ และฯลฯ ยิ่งพวกฝรั่งแสนจะมีคำว่าทุกข์เป็นสามสี่สิบคำ เขาคงมีทุกข์หลายแบบ หลายระดับ เลยทำให้มีอัตตวินิบาตกรรมกันมาก ของเรามากสุดก็คือทุกข์ กับทุกข์ม๊ากกกมาก เหมือนพูดภาษาอังกฤษก็มีเศร้าแค่สองระดับคือ sad กับ very sad เพราะแปลไม่ออก" และแล้วคุณแม่ก็แสดงอาการเห็นด้วยแล้วก็พาเข้าเรื่องสังขารปรุงแต่ง ยิ่งถ้าเปิดบอร์ดศาลาคนอกหัก คุณครูว่าน้ำตาคงหลั่งรินท่วมบอร์ดนี้แน่เลย แต่คุณครูคิดว่าพวกหนูอย่าคิดต่อยอดกันเลย กินสิหนู กินเข้าไป ขอให้อ้วนพีและมีความสุขก็พอแล้วนะเด็กๆ วัยหนูวัยสดใส อย่าคิดมากนะคะ คิดน้อยๆ แล้วอ่านหนังสือมากๆก็พอแล้วค่ะ อย่างน้อยเวลาเราถูกทอดทิ้ง ก็ยังมีคนสองคนที่เริมผมหงอกคอยเรียกเราให้ทานข้าว แล้วยื่นค่าขนมตอนเช้าให้พวกหนูๆนะลูก เพราะฉะนั้น เรานั่นแหละที่ชอบคิดไปเองว่าเราเหงา ยังไงก็มีครูคนนี้อีกคนที่อ้วนพีและมีควมสุขคอยปลอบใจยามหนูเหงากันนะคะ : Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : อุซางิจัง..CUD44 February 24, 2008, 10:26:21 PM อ่ะจึ๊ยยยยแรกๆมาอารมณ์จริงจัง
หลังๆวกเข้าเรื่องกิน ... วิวมิได้หมายความว่าเปิดบอร์ดคนอกหักค่ะ แค่...บอร์ดจับคู่กันเอง55+ (ล้อเล่นนะคะแต่ใครทำจิงบอกด้วยจะเข้าร่วมเอ๊ยไม่ใช่) : Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : ๐กุ้งอบวุ้นเส้น๐ February 25, 2008, 12:07:55 PM ขอบคุณทุกคนครับ T_T ซึ้ง ๆ คัฟ
: Re: อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ : ๛ิ•*•ตึ๋งหนืด•*•๛ February 25, 2008, 04:15:44 PM คุณครูว่าเป็นเพราะเพลงของพี่เวบฯรึเปล่า เด็กๆเลยพากันเหงากันเข้าไปใหญ่เลย มีอยู่วันหนึ่งสมัยสาวๆ คุณครูอยู่รับใช้คุณแม่ชี รศ. ดร.สุภาพรรณ ณ.บางช้าง ที่2000กว่าไร่ในป่ากว้างที่รถเข้าไม่ถึง น้ำไฟไม่มี มีแต่นายทุนที่บุกรุกทำลายป่า มีกระต๊อบกับศาลากลางป่าพร้อมบ่อน้ำที่กรมชลฯมาขุดให้ เราสองคนนอนแหงนหน้ามองฟ้ายามค่ำคืนที่ดาวระยิบ แล้วคุณครูก็พูดขึ้นว่า "คุณแม่ขา หนูทราบแล้วว่าทำไมพวกเราถึงทุกข์" "ทำไมล่ะหนู" "ก็เพราะเรามีภาษาไงคะ ทำให้เราไปถอดรหัสอาการทางจิตว่านี่คือเหงา นี่คือเศร้า นี่คือทุกข์ และฯลฯ ยิ่งพวกฝรั่งแสนจะมีคำว่าทุกข์เป็นสามสี่สิบคำ เขาคงมีทุกข์หลายแบบ หลายระดับ เลยทำให้มีอัตตวินิบาตกรรมกันมาก ของเรามากสุดก็คือทุกข์ กับทุกข์ม๊ากกกมาก เหมือนพูดภาษาอังกฤษก็มีเศร้าแค่สองระดับคือ sad กับ very sad เพราะแปลไม่ออก" และแล้วคุณแม่ก็แสดงอาการเห็นด้วยแล้วก็พาเข้าเรื่องสังขารปรุงแต่ง ยิ่งถ้าเปิดบอร์ดศาลาคนอกหัก คุณครูว่าน้ำตาคงหลั่งรินท่วมบอร์ดนี้แน่เลย แต่คุณครูคิดว่าพวกหนูอย่าคิดต่อยอดกันเลย กินสิหนู กินเข้าไป ขอให้อ้วนพีและมีความสุขก็พอแล้วนะเด็กๆ วัยหนูวัยสดใส อย่าคิดมากนะคะ คิดน้อยๆ แล้วอ่านหนังสือมากๆก็พอแล้วค่ะ อย่างน้อยเวลาเราถูกทอดทิ้ง ก็ยังมีคนสองคนที่เริมผมหงอกคอยเรียกเราให้ทานข้าว แล้วยื่นค่าขนมตอนเช้าให้พวกหนูๆนะลูก เพราะฉะนั้น เรานั่นแหละที่ชอบคิดไปเองว่าเราเหงา ยังไงก็มีครูคนนี้อีกคนที่อ้วนพีและมีควมสุขคอยปลอบใจยามหนูเหงากันนะคะ เป็นเรื่องจริงหรอคับ แล้วนายทุนนั่น ได้บุกรุกป่าไปหมดเลยหรือเปล่า ถูกจับไปยังครับ ไม่ควรปล่อยมันไว้นะครับ สงสารสัตว์ในป่านะครับ อย่างนั้นหนะ |