|
: ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ : so^ cute February 20, 2008, 06:48:31 PM หนูมักเห็นในใบของครูบ่อยๆ ในเรื่องที่ครูบอกว่าครูเคยเรียนภาษาอังกฤษได้เกรด 1 แต่หนูก็แปลกใจจนกระทั่งทุกวันนี้ว่าวันนี้ครูประสบความสำเร็จมาก หนูขอถามคุณครูนะคะว่าพอวันที่ประกาศเกรดออกมาคุณครูรู้สึกยังไงเหรอคะ ครูร้องไห้รึปล่าวคะ ครูเสียใจรึปล่าวคะ แล้วก่อนที่จะสอบ หนูเชื่อว่าคุณครูอ่านหนังสือย่างเต็มที่แน่ แล้วพอผลสอบออกมาคุณครูบอกกับตัวเองว่าอย่างไรคะ คือว่าวันนี้หนูมีการสอบปลายภาคค่ะ หนูสารภาพนะคะว่าหนูอยากทำเกรดในเทอมนี้ให้ออกมา 3.5 แต่วันนี้หนูมีสอบเลข อังกฤษ ฟิสิกส์ ซึ่งเป็นวิชาที่มีหน่วยกิตมากพอสมควร และหนูค่อนข้างคาดหวังในการสอบเพราะวิชาเหล่านี้เป็นหลักๆในการออกเกรดออกมาว่าเป้นอย่างไร หนูทราบนะคะว่าเกรดไม่ได้เป้นตัวชี้วัดความสามารถของเราในทุกเรื่อง แต่ หนูอยากให้พ่อกับแม่ภูมิใจ อยากสอบติดแพทย์พระมงกุฎ หนูเลยคิดว่าหนูยังทำเกรดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในการสอบไม่ดีพอ หนูอ่านหนังสือดึกเหมือนกันนะคะครูแต่อ่านไม่จบสักวิชา อ่านแล้วรู้สึกรน ครูขาถ้าหาก.....เกรดหรือคะแนนที่ออกมาไม่ตรงกับที่เราหวังเท้ที่เรามีความพยายามราควรบอกกับตัวเองอย่างไรคะแล้ววันนั้นคุณครูบอกกับตัวเองอย่างไรคะครูถึงมีวันนี้
ป.ล. หนุจะต้องทำฝันของหนูให้เป็นจริงค่ะ หนูต้องทำได้ : Re: ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! February 20, 2008, 08:08:39 PM ตอนที่เรียนไม่มีสมองเท่าไร ไม่ทราบว่าการได้เกรดน้อยไม่ดีอย่างไร
โง่แบบต๋ำไบ๋เห่ย(ขั้น superlative degree ค่ะ) เพราะชีวิตติดลบมาตลอด แต่แปลกว่าถึง"โง่"ก็ขยันเหมือนวัวเหมือนควาย รักการเรียนขยันมากๆๆๆๆๆๆๆ ขยันตามพี่สาวและพี่ชาย เคารพรักพี่ชายคนโตที่ต้องหาเลี้ยงเราแทนคุณพ่อที่เสียชีวิตไปกระทันหัน ขยันโดยไม่ทราบว่าขยันแล้วจะได้คะแนนหรือไม่ ความรู้สึกคล้ายนกต้องบินเมื่อเหินลม ปลาต้องแหวกว่ายเพราะอยู่ในน้ำ "โชคมักจะบังเกิดต่อผู้มีความเพียรเสมอค่ะ" (ต่อภาคสอง) : Re: ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! February 20, 2008, 08:14:14 PM เนื่องจากเป็นคนหัวอ่อน ใครอยากให้ทำอะไรก็ทำ
แต่แปลกคือเรียนไม่เก่งแต่หยิ่งเพราะไม่เคยลอกใคร ทั้งๆที่เพื่อนข้างๆก็นะ แอบนิสนึง เขายังห่วงเราถามเราว่าไม่ลอกเหรอ ก็บอกว่าลอกไม่เป็น ขอบคุณ อย่างนี้มั้ง พระเลยประทานพรให้เอนท์ติด เป็นม้ามืดปื๊ดดดดดของห้อง อ่านภาษาฝร้่งเศสของอาจารย์นิ่มนวลจนได้เกรด 3 อาจารย์ท่านนึกว่าเราเก่งก็เรียกให้ยืนบอกวิธีการเรียนให้เพื่อนเก่งๆในห้องฟัง ดีใจมากรีบหยิบกระดาษปึกหนาสุดฤทธิ์ขึ้นมาโชว์เพื่อนๆว่า "หนูใช้วิธีเขียนประโยคละหนึ่งหน้าค่ะ เขียนซ้ำแบบนี้น่ะค่ะ" พร้อมภูมิใจ ยิ้มไม่หุบแต่ไม่ทราบเลยว่าเพื่อนหน้าเบ้กันทุกคนกับวิธีเทียมเกวียนของเรา (มีต่อภาค3) : Re: ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! February 20, 2008, 08:24:27 PM ก็แค่ภูมิใจในความดีของตน และไม่รังเกียจความเขลาเบาปัญญา ไม่เคยคิดเปรียบกับผู้อื่น
ไม่รู้สึกว่าตนคือแสงหิ่งห้อยที่เรืองแสงด้วยตนเองมิได้ ไม่เคยท้าทายแสงตะวัน แต่บินวนในท่ามกลางนภากาศที่มืดมนโดยไม่ท้อแท้และท้อถอย เมื่อไม่เทียบเทียม เมื่อขาดการเปรียบเปรย ชีวิตก็อิสระและปริ่มสุขอนันต์ ควายเทียมเกวียนโดยไม่สนใจว่าจะได้ข้าวกี่ทะนาน ก็ครูเป็นควายกตัญญูไง จนวันหนึ่งสวรรค์ก็ทดแทนความเพียรด้วยการสอบติดคณะอักษรศาสตร์ และได้มีวาสนาฝากตนเป็นศิษย์ของคณาจารย์คณะอักษรศาสตร์ทุกท่าน โดยเฉพาะศาสตราจารย์ ดร.เฉลิมศรี จันทร์อ่อน และอีกหลายท่านที่นำกรวดหินอย่างคุณครูมาเจียระไนจนเป็นหินที่มีคุณค่า รองศาสตราจารย์ ดร.สุภาพรรณ ณ.บางช้างที่พร่ำสอนธรรมะจนความหยาบแห่งจิตใจลื่นละมุน พี่หมออมรา มลิรา ผู้สอนแก่นธรรมและวิปัสสนาเพื่อนกล่อมจิตด้วยอนิจลักขณะของโลก รองศาสตราจารย์สุมิตรา อังวัฒนกุลผู้สอนสั่งศาสตร์แห่งผู้เป็นครุชน มากมายเกินที่จะบรรยายได้หมด ทั้งคุณครูปิ๋ว ครูเจี๊ยบสมัยอนุบาลและหลายท่านที่มิได้กล่าวถึง และคุณพ่อ คุณแม่ปราชญ์ผู้อบรมสอนสั่งแต่ข้อคิดคติโบราณจนเติบใหญ่ได้จนถึงทุกวันนี้ (ต่อภาค4) : Re: ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! February 20, 2008, 08:31:33 PM วันที่ได้คะแนนน้อยก็ไม่ได้คิด
วันที่ได้คะแนนมากก็ยังเหมือนวันที่ได้คะแนนน้อย นกที่บินกลางอากาศไม่มีหลักไมล์ฉันใด คุณครูก็ไม่มีเกณฑ์ของความดีใจ เสียใจกับคะแนนฉันนั้น ตราบใดที่คุณค่าของคนยังมีมิติอื่นที่ใช้วัดได้ การศึกษามิได้เป็นเกณฑ์เดียวในการตัดสินคุณค่าของมนุษย์ เพียงแต่เกณฑ์ที่สังคมกำหนด คุณครูก็มิได้ต่อต้าน ในขณะที่จริยธรรมก็สริมสร้างให้มั่นคง มีประโยชน์อะไรที่นกบินแล้วจึงต้องมองกับไปวัดรอยเท้า เพราะจุดหมายที่จะบินมีค่ามากกว่าจำนวนระยะทางที่บินผ่านมา บินไปข้างหน้าเพื่อท้าสายลม และข่มพยับแดด ตราบใดที่มีสองปีกกับหนึ่งแรงใจก็จะบินไปให้สุดแรง ลองอ่านดูอีกครั้งนะคะ จะได้คำตอบมากกว่าที่หนูถามค่ะ (ขอบพระคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านที่ทำให้นกที่ไร้ค่าตัวนี้กลับมาทำหน้าที่ให้สมกับที่ท่านสั่งสอนมา) จบบริบูรณ์ : Re: ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ : Unidentified Girl February 20, 2008, 08:36:06 PM มาเก็บเอาคำสอนสั่งและเรื่องราวต่างๆไว้เป็นกำลังใจให้ตัวเองค่ะ
: Re: ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ : mamaboys February 20, 2008, 08:54:51 PM อ่านแล้วรู้สึก มีกำลังใจเลยครับ ครู
ครูพิมพ์ตั้งเยอะแหนะ ^^ : Re: ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ : เหม่งจ๋าย : ) February 20, 2008, 09:26:39 PM หนูจะเทียมเกวียนแบบครูนะคะ ^^
หนูขอเป็นอีกคนที่การันตีว่าวิธีนี้ใช้ได้จริงค่ะ! เพราะหนูใช้มันมาแร้ววววว ^O^// (ถึงแม้ยังจำไม่ค่อยแม่นอ่า T_T) : Re: ครูช่วยเล่าวันนั้นของครู.........ให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ : อุซางิจัง..CUD44 February 20, 2008, 10:27:51 PM โอ๊สสู้ตายลองมาแล้วไม่น่าเชื่อ
เพื่อนช็อกตาแหกวันนั้นเกิดอาการเครียดสุดขีดแบบไม่หวายแร้ว อีก3วันสอบฟิสิกส์ ปกติตกตลอดกาล ตกฟิสิกส์อ่ะเรื่องปกติหลายคนคงคิดแต่นี่มันตกแบบเต็ม60ได้13คะแนนอ่ะค่ะ เหอๆแต่ก่อน(ม.ต้น)ไม่เคยเลยที่จะแบบต้องมานั่งห่วงคะแนนเต็ม60วิชาไรก็ตามห่วยสุด50 ทีนี้แบบเฮ้อปล่อยมันมานานเรียนก็ไม่ค่อยจาเรียนไม่เข้าใจก็ช่างมัน เพราะตกจนเริ่มชิน ทีนี้แบบไม่ไหวแระเรยฟิตนั่งทำๆๆๆๆๆให้เพื่อนสอนๆๆๆๆๆ จนทุกคนอึ้งว่าเฮ้ยอีนี่เปนไรไป ปรากดคะแนนออกมา เต็ม45คะแนนนะ ได้มา38 เพื่อนช็อกเพราะได้มาที่3ของห้อง (คือปกติในห้องจะมีเพื่อนคนนึงสอบยังไงไม่เต็มมันก็เกือบเต็มทุกวิชา) ส่วนที่2ของห้องก็แข่งกะคนแรก ที่3ปกติจะแข่งๆกะที่1ที่2แบบมันเก่งฟิสิกส์มากๆ ปรากดคะแนนออกมาทั้งห้องช็อกคนที่ปกติตกเละที่สุดคะแนนพุ่งแซงที่3ห้องไป เหอๆคราวนี้ต้องเลิกขี้เกียจซะที สู้ตายเอาแบบครั้งนั้นให้ได้ตลอด |