|
: เมื่อไหร่จะลืมสักที : kitten July 09, 2010, 01:36:55 AM สวัสดีค่ะ คุณครู
หนูเรียนกะคุณครูจบไปเกือบสิบปีแล้วค่ะ แต่หนูก็ยังนึกถึงคุณครูเสมอ และตอนนี้หนูก็มีความทุกข์เรื้อรังมานาน 2เดือนกว่าได้แล้วค่ะ คุณครูค่ะ ช่วยตอบหนูทีว่าหนูควรทำอย่างไร หนูไม่กล้าปรึกษาใครจริงๆ เรื่องมีอยู่ว่า หนูสนิทกะพี่สาวคนนึง เค้าเป็นเพื่อนร่วมงาน ตลอดเวลาที่ผ่านมา1ปี พี่เค้าก็ดีกะหนูมาก ให้คำปรึกษาได้ทุกอย่าง หนูก็เชื่อใจเค้าและรักเค้าเหมือนเป็นพี่สาวของหนูจริงๆ เราคุยกันทุกวัน(พี่เค้าโทรมาหาทุกวัน) แม้นจะอยู่กันคนละจังหวัดก็เหมือนอยู่ใกล้ๆกันตลอด หนูก็อุ่นใจที่มีพี่เค้าให้คำแนะนำในเรื่องงานและรับฟังหนูมาตลอด จนความสนิท ทำให้หนูรักเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ และจนเริ่มไม่แน่ใจตัวเองว่าชอบพี่เค้าแบบแฟนรึป่าว พอช่วงหนูปิดเทอม หนูก็ได้ไปหาและขอไปพักห้องพี่เค้าบ้าง เพราะอยากใกล้ชิดกะเค้า ในที่สุดเราก็มีอะไรกันมากกว่าเปนพี่น้อง พี่เค้าก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกเพราะมันไม่ดี พี่เค้าบอกว่ารักเราเหมือนน้องเท่านั้น พี่เค้าชอบผู้ชาย หนูก็แอบเสียใจทุกครั้งที่พี่เค้าพูดเช่นนี้ หลังจากนั้นเราก็ยังคุยกันปกติ เปิดเทอมแล้วหนูก็กลับไปเรียน พี่เค้าก็ยังโทรหาเหมือนเดิม ทุกอย่าง ต่อมาวันหนึงพี่เค้าบอกหนูว่าพี่เค้ามีแฟนแล้วเปนเพื่อนชายที่รู้จักกันมานาน แต่พี่เค้าก็บอกว่าเพิ่งตกลงมาเปนแฟนกัน พี่เค้าบอกว่าถึงพี่มีแฟนพี่ก็ยังเปนพี่คนเดิมของหนู หนูรู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูก ต่อมาพี่เค้าก็ทะเลาะกะแฟนบ่อย พี่บอกว่าพี่รู้วาแฟนไม่ได้รักพี่ แต่พี่ก็จะยังรักเค้า ถึงไม่สมหวังก็ตาม พี่บอกว่าไม่อยากให้หนูไปพักที่ห้องพี่แล้ว เพราะไม่อยากให้เกิดอะไรที่มันเกินไปกว่าพี่น้องอีก หนูก็ทำใจไม่ได้ อยากลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้น พี่เค้าทำเหมือนกับว่าจำเหตุการณ์ที่ผ่านมาไม่ได้เลย หนูก็ไม่รับสายพี่เค้าบ่อยขึ้น เราเถียงกันบ่อยขึ้น พี่เค้าก็ยังโทรมา หนูไม่เข้าใจจิงๆว่าจะโทรมาให้หนูทำใจไม่ได้ทำไม ที่หนูลืมเค้าไม่ได้สักทีก็เพราะที่ผ่านมาเค้าดีกะหนูมากเหลือเกิน และเรื่องที่เกินกว่าพี่น้องมันก็เกิดขึ้นเเล้ว หนูทุกข์ใจและเสียเหลือเกินเวลาที่คิดถึงช่วงเวลาดีๆระหว่างเรา เสียดายเสียใจที่มันไม่เป็นเช่นนั้นตลอดไป คุณครูคะ หนูเป็นทุกข์ใจมาได้สองเดือนกว่าแล้ว ยังร้องไห้เกือบทุกคืนเวลาคิดถึงพี่เค้า 1.หนูจะลืมยังไงดีคะ ต้องทำยังไงดี 2.พี่เค้าคิดกะหนูแค่น้องจริงๆเหรอคะ..คุณครู มันเป็นคำถามที่ค้างในใจหนูมาก เรื่องนี้หนูไม่กล้าปรึกษาใครจิงๆและมันก็เปนทุกข์มากมายเลยค่ะ คุณครูช่วยหนูด้วยนะคะ ด้วยความเคารพค่ะ : Re: เมื่อไหร่จะลืมสักที : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! July 09, 2010, 01:16:59 PM เรื่องของหนูเป็นเรื่องปกติที่เกิดได้กับทุกคนนะลูก
ไม่ใช่เรื่องแปลกหรือเสียหาย แต่แค่ไม่เหมาะกับช่วงเวลาเท่านั้นลูก การมีความรักในวัยเรียนคือการเล่นกับ "ไฟ" เชื้อกำลังจะมอด ถ้าหนูเติมเชื้อเข้าไปใหม่ เมื่อไหร่ไฟจึงจะดับสนิทล่ะลูก หนูรักพี่เขาไม่ผิดนะลูก แต่หน้าที่หลักต้องมาก่อน ยิ่งรัก ยิ่งคิดถึงก็ต้องยิ่งอ่านหนังสือดังๆ ทำแบบฝึกหัดซ้ำๆเอาชนะกันคนละหมัด อย่างน้อยยิ่งรัก ก็จะยิ่งฉลาดขึ้นนะลูก คนเรา ถ้าไม่ได้รักกันแบบแฟนก็เป็นเพื่อนกันได้ แต่ตอนนี้บาดแผลสดๆของหนูต้องรอให้กลายเป็ยแผลตกสะเก็ดเสียก่อนนะลูก ไม่เช่นนั้น แผลสดก็จะเฟะและอาจลามจนติดเชื้อขั้นรุนแรงได้ เอาทิงเจอร์แห่งความเพียรราดบาดแผลนั้นเสีย อย่ากลัวเจ็บนะลูก ก็แค่แป๊บเดียว เดี๋ยวก็จะดีขึ้นนะคะคนเก่ง เชื่อคุณครูนะลูก หมื่นพรุ่งนี้รอเราอยู่ อย่าปล่อยให้สองสามเมื่อวานนี้มาทำลายหมื่นพรุ่งนี้ที่รอเรา ฟ้าหลังฝนสวยงามจับต้องตา เมื่อไหร่ฝนหยุดตก หนูก็จะสามารถสัมผัสความงามของท้องฟ้าได้ค่ะ โชคดีนะคะ : Re: เมื่อไหร่จะลืมสักที : catt July 09, 2010, 08:45:32 PM ขอบคุณคุณครูมากค่ะ ตอนนี้หนูเพิ่งเรียนจบ ทำงานมาสองเดือนแล้วค่ะ
ตั้งแต่เกิดเรื่องทุกข์ใจเรื่องนี้กะหนูน่ะ หนูก็พยายามใช้คำสอนของครูในการทำให้รู้สึกดีขึ้นมาตลอด หนูพยายามหางาน ทำงานเยอะๆจะได้ไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้มากนัก มันก็ช่วยได้บ้างนะค่ะ แต่พอเลิกงานหรือมีเวลาว่างเมื่อไรก็คิดอีก หนูรู้ว่าหนูเสียใจกะเรื่องนี้และมีผลกะชีวิตหนูมากเหลือเกินค่ะ หนูพยายามรักตัวเองให้มากขึ้น รักพ่อแม่ คิดถึงพ่อแม่ให้มากขึ้น เหมือนที่คุณครูเคยสอน จิงค่ะที่ไม่มีใครหวังดีกะเราและรักเราเท่าพ่อแม่อีกแล้ว หนูดีใจนะคะที่ได้เปนศิษย์ของคุณครู อย่างน้อยคำสอนของครูก็ช่วยบรรเทาหนูลงได้บ้าง ตอนนี้หนูก็กำลังพยายามรักษาแผลให้หายอยู่ค่ะ หนูรู้ว่าหนูรักพี่เค้า แต่วันนี้หนูก็จาไม่คิดเข้าข้างตัวเองอีก ว่าพี่เค้ารักหนู หนูจะมองว่าทุกอย่างเปนอดีต เป็นแค่ภาพความทรงจำที่ไม่มีชีวิตแล้วจริงๆ ตอนนี้หนูก็ไม่ติดต่อกะพี่เค้าสัปดาหนึงแล้ว รอเพียงวันเวลารักษาแผลใจ : Re: เมื่อไหร่จะลืมสักที : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! July 09, 2010, 10:10:54 PM ความรักเป็นสิ่งที่ดีนะลูก
แต่อย่าทำให้พลังของเราถุกทอนไปเพราะการจมอยู่กับความหม่นหมอง อดทนนะลุก ไม่นานจะดีขึ้น การที่ใครสักคนเดินจากเราไปไม่ได้ทำให้เราเศร้า แต่การที่เราไม่ยอมให้เขาจากเราไปนี่สิ หนักหนานัก ปล่อยให้เขามีอิสระในชีวิตของเขานะคะ และยินดีในเส้นทางกาใช้ชีวิตของเขา ความทุกข์ ถ้าเราเจอเพียงเล็กน้อย จะทำให้เราหมดพลัง แต่ถ้าเจอมากๆ บ่อยๆ เราจะอยุ่กับเขาอย่างเป็นมิตรเพราะความคุ้นชินนั่นเอง อย่ากลัว "ความทุกข์"นะคะ คุณครูขอเป็นกำลังใจให้หนูนะลูก หมดกำลังใจก็เข้ามาหาคุณครูนะคะ รักและห่วงใยเสมอค่ะ : Re: เมื่อไหร่จะลืมสักที : catt July 10, 2010, 11:01:11 AM ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ หนูจะไม่กลัวความทุกข์ หนูจะสู้กะมันให้ได้ค่ะ
ตอนนี้ชีวิตหนูกำลังก้าวไปด้วยดี หนูก็ไม่อยากให้ความรักครั้งนี้มาทำลายชีวิตหนูค่ะ และพ่อแม่หนูก็อยากให้หนูมีชีวิตครอบครัวที่ดี อยากให้มีแฟนเป็นตัวเปนตนได้แล้ว(อายุ24แล้วค่ะ ) ที่จิงก็พอมีคนมาชอบหนูอยู่บ้าง หนูว่า ถ้าหากหนูลองเปิดใจมองคนที่เข้ามาบ้าง ก็น่าจะดี แต่ก็รู้ว่าลึกๆในใจแล้วเรารักใครอยู่ ขอบคุณคุณครูมากนะคะ และว่างๆหนูจะไปเยี่ยมคุณครูนะคะ |