|
: ถึงคุณครู หนูทะเลากับเพื่อนค่ะ : P_P December 03, 2007, 11:22:46 AM :) ครูค่ะ ;)
ก่อนอีก ขอบคุณที่ครูรับฟังหนูค่ะ เมื่อตอนปลายเทอม 1 ที่ ผ่านมาน่ะค่ะครู หนูกับเพื่อนๆในกลุ่มทะเลาะ ขอไม่บอกน่ะค่ะว่าเปงเรื่องอะไร แต่ไม่ใช่เรื่องร้ายแรง อะไรเลยค่ะ จากบอกว่าหนูผิดไหม อาจเป็นคำพูดที่ออกไปแล้วเค้าไม่พอใจมากกว่า เพราะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่ได้ใช้คำหยาบเลย แม้แต่น้อย เนื่องจากพูดเสียงดังเลยฟังว่า เป็นเรื่องใหญ่ แต่พุดตามตรง หนูขอโทษเค้าแล้วค่ะ ตั้งแต่ตอนนั้น แหละ แล้วเค้าก็ไม่พูดกับหนูอีกเลย จริงๆ ค่ะ ตอนม.3 เราเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก ครั้งแรกไปปรึกษา อาจารย์ค่ะ อาจารย์ก็เรียกมาคุยน่ะค่ะ หนูก็พูดอีกว่าขอโทษ แล้วก็ถามเค้าว่าจะเอายังไง ขอโทษแล้วไม่ให้อภัยอีกหรอ เค้าไม่ได้พูดอะไร เราร้องไห้ทั้งคู่นั่นแหละค่ะ ต่อมาหนูทักเค้าทุกวันแหละค่ะ เพราะเปงเพื่อนในกลุ่ม มา 3 ปี กว่า แต่ไม่มีผลดีอะไรเลย เราเลยห่างกันไปค่ะ เค้าชอบพูดว่า ในกลุ่มเค้ามี 4 คน นั่นคือไม่รวมหนู พูดแบบนี้หลายๆครั้ง ตั้งใจมห้หนูได้ยินน่ะค่ะ หนูก็เฉย ยอมรับว่าเสียใจค่ะ แต่ทำไงได้ล่ะค่ะ เรื่องแบบนี้คงเเล้วคน หรือว่า เลือกคยเพื่อนผิดไปจิงๆ ตอนนี้ถ้าเค้าหันซ้าย หนูจะหันขวา เราเหมือนเดินคนละทาง ห่างกันไปเรื่อยๆ หนูยอมรับว่า จบ ม.4 จะไปอเมริกาแล้ว จุ๊ๆ ยังไม่บอกเพื่อนในห้อง บอกที่นี้ที่เดียวไม่มีใครรู้จริงๆค่ะ พูดตามตรงอยากไปแบบที่ดีที่สุด ไม่อยากไปโดยการทะเลาะกันน่ะค่ะ ครูค่ะ ยอมรับว่าทำทุกอย่างแล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้น คุณครุที่ร.ร.ใจดีช่วยพูดก็แล้ว ไม่มีผล ปล่อบเป็ยแบบนี้ต่อไปดีรึเปล่าค่ะ คงไม่มีปัญหาหรือเปล่าค่ะ ค่ะ เพราะอีกไม่นานก็ไป (แต่จะไม่ลืมครูนะ) ลูกศิษย์ครู : Re: ถึงคุณครู หนูทะเลากับเพื่อนค่ะ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! December 03, 2007, 04:58:41 PM บ่อยครั้งที่ปัญหาสามารถแก้ได้ด้วยการเดินไปข้างหน้าโดยไม่ย้อนหลัง
ดูหนังฉายซ้ำน่าเบื่อฉันใด ความเผอิญที่กระทบกระทั่งจิตใจกันที่เราชอบรื้อฟื้นก็น่าเบื่อฉันนั้น หนังไทยชอบจบลงด้วยการบินไปเมืองนอก หรือดาราไทยเมื่อเจอปัญหาก็หายตัวไปปรากฎกายที่ต่างประเทศ เพราะการแก้ที่สิ่งแวดล้อมง่ายที่สุด แต่ตัวของหนูยังเป็นคนเดิมนะลูก แล้วถ้าหนูไปพบสถานการณ์เช่นนี้อีก หนูก็จะเดินทางได้รอบโลกพอดี เอาเป็นว่า เดินทางจากไปน่ะดีแล้ว แต่ไม่ใช่เดินทางจากไทยไปอเมริกา แต่ควรเดินทางออกจากสิ่งที่เกิดในอดีตไปสู่ดินแดนแห่งการอภัยให้กันและกัน แค่เราได้อภัยแล้วก็ดำรงชีพต่อไปอย่างมีประโยชน์ เวลาก็จะกลายเป็นโอสถรักษาใจและเผยความจริงออกมานั่นเอง เป็นเด็กดี อารมณ์ดีน้ำใจ ช่างแบ่งปัน อยู่กลุ่มไหนก็มีแต่คนอยากต้อนรับ อย่าเป็นคนเศร้าที่ชอบฟื้นฝอย ฉลาดแบบทำให้ตนทุดข์ ตีความ วิจารณ์ คล่องแคล่วจนกลายเป็น"คนรู้มาก" และทกข์ทุกครั้งที่เข้าไปรู้เรื่องราว ศิลปะของการรู้ก็คือ"ไม่ไปรู้ในสิ่งที่เราอยากรู้" เวลาที่เราอยากรู้มากที่สุดคือเวลาที่เราไม่ควรรับรู้อะไรเลย การไม่ทราบอะไรหรือตีความในทุกปรากฎการณ์จะทำให้ชีวิตเรามีความสุขอย่างมาก เพื่อนมีหลายกลุ่ม บางทีกลุ่มที่เราคบอยู่อาจไม่ใช่เพื่อนที่เข้าใจเราก็ได้ อย่าคิดมากนะคะ แล้วอภัยในทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อยู่กับปัจจุบันอย่างมความสุขที่สุดแค่นี้ก็นับว่าโชคดีแล้วค่ะ |