|
: ไม่ติดเตรียม แล้วโดนคุณพ่อติ : ฟ้าใส April 02, 2010, 08:51:37 PM ครูสมศรีค่ะ หนูเสียใจมากค่ะที่หนูไม่ติดเตรียม หนูหวังไว้มากๆ เลยค่ะ วันที่ประกาศผลหนูร้องไห้เลยค่ะ คุณพ่อเค้าก็มาปลอบใจ แล้วพอหนูคุยกับเพื่อนๆ ก็มีไม่ติดหลายคน เพื่อนเค้าก็ช่วยให้กำลังใจกันนะค่ะ พอหนูไปดูลำดับที่ได้ แย่มากๆ เลยค่ะ หนูก็เรียนพิเศษติวเข้มเยอะมาก อ่านหนังสือก็เยอะค่ะ แต่คุณพ่อเค้าก็พูดว่าหนูอาจจะยังเรียนไม่พอ คือหนูมีพี่อยู่ที่เตรียมค่ะ คุณพ่อเค้าก็คงหวังอยากให้หนูเข้าเตรียมมากๆ แต่คุณพ่อก็บอกว่าไม่ได้ว่าอะไรที่หนูไม่ติด แต่คุณพ่อเค้าก็พูดเหมือนติหนูทุกวันเลยค่ะ แบบพูดอะไรก็มากระทบหนูตลอดเลย หาว่าหนูไม่ค่อยเอาใจใส่บ้าง ไม่กระตือรือร้น คุณพ่อเค้าจะให้หนูลงคอร์สเรียนล่วงหน้าตลอดปิดเทอมเลยค่ะ แต่หนูบอกว่ายังไม่อยากเรียน เพราะเหนื่อยตอนติวเข้มมามากแล้ว ตอนก่อนเข้าเตรียมหนูเรียนติวเยอะมากจนไม่มีเวลากินข้าวกลางวัน เรียนตั้งแต่ 7.30-18.00 เลยค่ะ หนูก็อยากจะฟักผ่อนบ้าง ตอนแรกคุณพ่อก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่คุณพ่อก็เอาไปเล่าให้คุณแม่ฟัง แล้วก็ปรึกษาว่าจะบังคับให้หนูเรียนล่วงหน้าของม.5ไปด้วยเลยอ่ะค่ะ หนูก็เข้าใจว่าคุณพ่อเค้าหวังดี แต่คุณพ่อไม่เคยจะว่าพี่เลย หนูก็เลยคิดว่าเพราะพี่หนูอยู่เตรียมทำอะไรก็ดีไปทุกอย่าง ทำให้พ่อแม่ภูมิใจได้ ส่วนหนูก็ยังอยู่ที่โรงเรียนเดิมไม่ได้สร้างความภูมิใจให้พ่อแม่หนูเสียใจมากๆ เลยค่ะ หนูนอนร้องไห้ทุกคืนเลย ถ้าหนูสอบติดเตรียมก็คงไม่โดนคุณพ่อติแบบนี้ ตอนนี้หนูก็เลยลงคอร์สเรียนตอนเปิดเทอมเยอะมาก ทั้งเสาร์อาทิตย์ไม่ให้มีเวลาพักเลย :(
: Re: ไม่ติดเตรียม แล้วโดนคุณพ่อติ : lollipop*** April 03, 2010, 11:47:35 AM น้องจ๋า....ไม่ต้องเสียใจนะจ๊ะ
พี่เข้าใจน้องนะคะ...เพราะจุดที่นองกำลังยืน ก็คือจุดเดียวกันทีพี่เคยยืนเมื่อปีที่แล้ว พี่เหมือนน้องทุกอย่างแหล่ะค่ะ มีพี่อยู่เตรียม และโดนโหมเรียนมากมาย (พี่ไม่ได้เป็นคนลงตารางเรียนเอง...พอแต่ละคอร์สมันชนๆกันน้องเอ๊ยย...โคดกดดัน ไม่มีกำลังใจเรียน+อ่นเลยย) แต่ว่าโอเค....พอน้องผ่านจุดที่น้องกำลังยืนอยู่ แล้วมายืนจุดที่พี่กำลังยืนอยู่ น้องจะรู้ว่า จุดที่น้องยืนจะทำให้น้องเติบโตขึ้น ลองกลับมุมมองเสียใหม่ซิคะ ร้องไห้ได้....แต่ร้องเสร็จแล้วถามตัวเองว่าเสียเวลาให้กับอดีตที่แก้ไม่ได้พอแล้วรึยัง แล้วอนาคตของเราหล่ะ....จะทิ้งมันแล้วหรอ (น้องจะซิ่วหรือว่าอะไรก็ว่ากันไปอีกทีเนอะ...แต่พีนี่มองไกลๆไปถึงจุฬาเลยค่ะ ไม่อยากเสียเวลา 1 ปี....แต่1 ปีกับการเข้าเตรียมก็ถือว่าคุ้มนะคะ...น้องลองชั่งๆดูเองแล้วกันนะจ๊ะ) ล้มเสียบ้าง...จะได้รู้จักลุก...พี่ไม่เคยล้มเลย...กว่าจะลุกได้ก็สาหัส แต่ตอนนี้พี่คนที่เคยล้มและเคยลุก.....เมื่อล้มอีกครั้ง....ก็สามารถลุกได้เร็วกว่าที่เคย ส่วนเรื่องคุณพ่อคุณแม่.....ถ้าให้พูดกันจริงๆแล้ว เราก็เป็นฝ่ายที่ทำให้ท่านผิดหวัง...เราก็ผิดจริงๆนั่นแหล่ะ แต่ว่าเราก็พยายามพิสูจน์ตัวเองใหม่และทำให้ป๊าม๊าภูมิใจกับอนาคตของเราได้ ใครไม่เข้าใจน้อง....แต่พี่นี่แหล่ะเข้าใจน้อง มีอะไรปรึกษาได้นะคะ ป.ล. พี่ติดสำรองเฮิร์ทมากไอน้องเอ๋ย....อารมณืแบบว่าจะได้ๆ...แล้วก็ไม่ได้ วันๆไม่เป็นอันกินอันนอนค่ะ...นั่งเฝ้าโทรศัพท์ทั้งวัน ออกแนวเวิ่นเว้อจริงอะไรจริง ตอนเย็นพี่เลยไปเข้าวัดทุกวันๆ...ช่วยได้จริงๆค่ะ ถ้าน้องไม่สะดวกก็ลองสวดมนต์....นั่งสมาธิ....หรือหาเว็บที่มีการเทศน์ฟังดูนะคะ แล้วก็มีคำๆนึงที่พี่เจอมาโดยบังเอิญ มันช่วยพี่ได้มากเชียวล่ะในตอนนั้น "พระเจ้าปูทางให้มนุษย์ทุกคน....แต่ไม่จำเป็นว่าทางทุกทางจะต้องเหมือนกัน หากแต่ทางเส้นนั้นนำเราไปถึงจุดหมายได้เหมือนกัน...ก้เพียงพอแล้วมิใช่หรือ"^^ |