: คุณครูคะ หนูสับสนกับอนาคตของหนูค่ะ : ใบหม่อน October 31, 2007, 09:51:20 PM สวสัดีค่ะคุณครูสมศรี
หนูขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ คือตั้งแต่ตอนเด็กๆมาแล้วหนูฝันไว้ว่าหนูจะเรียนแพทย์ค่ะ แล้วหนูก็จะคิดเสมอว่าทำไมหนูถึงได้อยากเรียนแพทย์ คำตอบที่มีในใจของหนูก็คือ หนูอยากได้เงินเยอะๆๆ แล้วก็จะได้เป็นที่เชิดหน้าชูตา แต่การที่จะเป็นแพทย์นั้นต้องมาจากใจรักจริงๆใช่ไหมละคะ ตอนแรกๆๆ หนูก็พยายามเสแสร้งว่าหนูชอบแพทย์เพราะอยากจะช่วยคนจริงๆนะ แต่แล้วสิ่งที่หนูเริ่มชอบก็ปรากฏค่ะ ในห้องเวลามีการให้แสดงละครเพื่อนๆ มักจะวานให้หนูแต่งบทและกำกับมาตลอด และหนูก็ทำออกมาได้ดี ถ้าให้แบ่งเป็นกลุ่มกลุ่มของหนูก็มักจะได้คะแนนเป็นอันดับหนึ่งทุกครั้ง แล้วสิ่งที่หนู ชอบต่อมา ก็คือ พวกคลีเอทีฟโฆษณาค่ะ เวลาหนูดูทีวีแล้วมีโฆษณา หนูอยากจะคิดอะไรแบบนั้นได้บ้าง แล้วหนูก็มารู้ตัวอีกทีว่าหนูเป็นคนชอบคิดอะไร สร้างสรรค์ ไม่ชอบคิดอะไรที่อยู่ในกรอบ เพื่อนๆหนูก็มักจะบอกว่าหนูเป็นคนชอบคิดอะไรแปลกใหม่ๆ ตอนนี้หนูอยู่ม.4ค่ะ หนูเริ่มเปลี่ยนความคิด ตอนนี้ หนูอยากเข้านิเทศค่ะ คุณแม่ของหนู ท่านยังไงก็ได้ ขอให้เป็นสิ่งที่หนูรัก แต่คุณพ่อของหนู เวลาหนูพุดเรื่องที่จะเรียนนิเทศ ท่านมักจะบอกกับหนูเสมอว่า นิเทศเป็นอาชีพที่ไม่มั่นคง ท่านอยากให้หนูเข้าเภสัช แล้วถ้าหนูอยากจะเรียนนิเทศ พอเรียนเภสัชแล้ว ค่อยมาเรียนเอาใหม่ก็ได้ แต่ใจหนูไม่อยากเรียนอย่างที่ท่านให้เรียนนี่ค่ะ หนูว่ามันเหมือนจะเสียเวลา แต่หนูก็คิดเหมือนกันว่าถ้าหนูเรียนนิเทศแล้วมันไม่รุ่งละคะ หนูจะทำยังไง หนูไม่รู้ว่าหนูจะเลือกเรียนในสิ่งที่หนูชอบดี หรือเลือกที่จะเรียนในสิ่งที่ทำให้อนาคตหนูมั่งคงดี คุณครูช่วยหนูด้วยนะคะ ตอนนี้ หนูสับสนไปหมดแล้วค่ะ ขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ รักคุณครูสมศรีคะ เพราะครูมอบกำลังใจให้หนูเสมอมา : Re: คุณครูคะ หนูสับสนกับอนาคตของหนูค่ะ : ppoompui November 01, 2007, 01:48:04 AM เหะ..เหะ....ขอแอบตอบก่อนคุณครูเนอะ
หนูอยู่ ม.4 หนูยังมีเวลาสับสนอีกนานเลยจ้า งงมั้ย?? คือพี่เอง ก็เปลี่ยนมาเป็นสิบอย่างได้ตั้งแต่อยู่ม.4 พี่อยากเรียนวิศวะ -- สถาปัตย์ -- วิทย์คอม -- เภสัช -- หมอ -- สถาปัตย์ -- คอมฯ........ วนไปวนมา จนถึงวันที่พี่ต้องเลือกคณะ พี่ยังสับสนอยู่เลย คืนก่อนที่พี่จะต้องไปยื่นเลือกคณะ พี่นั่งร้องไห้ แล้วพี่สาวก็พาไปหาคุณครูที่โรงเรียนที่บ้านของท่าน คุณครูให้พี่ใจเย็นๆ แล้วมาค่อยๆช่วยพี่เลือก เรียนหมอมั้ยปุ้ย...."ไม่เอาดีกว่าค่ะ ปุ้ยไม่อดทน แล้วก็ไม่เสียสละพอ" หมอฟันล่ะ...."ไม่เอาค่ะ หนูอี๋น้ำลาย" งั้นเภสัชมั้ย..."ก็ได้ค่ะ" เอาจุฬามั้ย..."ค่ะ ก็ได้ค่ะ" ที่เหลือเลือกเป็นวิทย์คอมดีมั้ย หนูชอบนี่นา...."ค่ะ คุณครู" ที่เล่าให้ฟังเพื่อยืนยั่นว่าหนูยังมีเวลาสับสนอีกนาน (ขนาดพี่เหลือแค่คืนเดียวยังสับสนได้เยอะขนาดนี้) ที่จะบอกก็คือ สิ่งที่สำคัญกว่าตอนนี้คือ หนูต้องทำตัวเองให้พร้อมกับความต้องการเสมอนะ ลองคิดดูสิว่า...ถ้าวันนึง ที่น้องใบหม่อนพบความต้องการของตัวเองสุดๆๆๆๆ แต่......คะแนนไม่ถึง...เลือกไม่ได้ แค่คิดก็เศร้าแล้วใช่ม้า... ใจเย็นๆนะจ๊ะ ในระหว่างที่เราเรียน จะมีเรื่องราว เหตุการณ์ ผู้คนที่มาทำให้ความคิดเราเปลี่ยนไปอยู่เสมอ หมั่นสังเกตความถนัด และความชอบในสิ่งที่เราทำ อาจจะทำให้เราตัดสินใจได้ถูกต้องขึ้นเมื่อเวลานั้นมาถึง อย่าพึ่งกังวลนะจ๊ะ...สู้.สู้.. |