Kru Somsri's English School

หลายครั้ง ที่เราหาตัวเองไม่พบ เปรียบเหมือนเรือที่ไร้หางเสือ
เปรียบดังมดแดงที่ไต่ขอบกระด้ง วนไปวนมา รอบแล้วรอบเล่า
ปราศจากความรู้ตัวว่า ตนเองได้ทำสิ่งซ้ำซากและหาทางออกไม่ได้ แต่ก็ยังไม่วายเดินซ้ำรอยเดิม


บัดนี้ถึงเวลาแล้ว ที่นักเรียนจะต้องทราบและรู้ตัวเองว่า นี่ฉันคือใคร ?
ไหนนักเรียนลองกำหนดดูซิว่า หน้าที่ของ "นักเรียน" คืออะไร ?
     1. ทำการบ้าน            5.________
     2. อ่านหนังสือ           6.________
     3. ช่วยงานแม่           7.________
     4. ช่วยงานน้อง          8.________  


ลองประเมินดูซิว่า เราทำไปได้เท่าไร เมื่อเทียบเป็น %  ข้อไหนที่ % น้อย  จงรีบแก้ไข  เช่น อ่านหนังสือ = 20%
สาเหตุที่ทำให้อ่านหนังสือน้อย คืออะไร ?
     1. ง่วง
     2. เบื่อ
     3. ขี้เกียจ
     4. _____
     5. _____
     6. _____
 

ให้แก้ด้วยวิธี นามธรรม

1. ให้นักเรียนหายใจลึกๆ แล้วบอกตัวเองว่า

    "ฉันเป็นมนุษย์ เกิดมาเพื่อ พัฒนาชีวิต ให้ดีขึ้น มิใช่ทำชีวิตให้ ต่ำลงกว่าเดิม
    ชีวิตที่พ่อแม่ให้เรามา ความเหนื่อยยากที่เลี้ยงเรามาจนถึงบัดนี้ จะไม่ยุติธรรมเกินไปหรอ
    ที่จะทำให้ต้นทุนชีวิตที่เรามีมา ต่ำลงไปกว่าเดิมด้วยน้ำมือของเราเอง"

2. นักเรียนลองคิดดูซิว่าเมื่ออายุ 22 ปี นักเรียนอยากประสบความสำเร็จอะไร ? อยากทำงานอะไร ? นึกซิ ...



ลองคิดและวิเคราะห์สิ่งที่ครูอยากถ่ายทอดให้นักเรียนได้รับรู้

สร้างบทบาทสมมติว่านักเรียนกำลังพูดกับตนเองด้วยสติ & ความมุ่งมั่น

     ฉันจะก้าวไปสู่จุดหมายที่ฉันวางไว้ได้อย่างไร ?
     ฉันต้องขยัน ลุกขึ้นหยิบหนังสือมาอ่าน
     นาฬิกากำลังเดิน
     แล้วชีวิตทำอะไรในขณะที่เวลาผ่านพ้นไป

     นั่งลง
     หายใจลึกๆ
     บอกตัวเองว่าฉันมีความสุข

     เพราะ... ฉันได้ใช้ศักยภาพของความเป็นมนุษย์อย่างเต็มที่
     ฉันจะขยัน เพราะเป็นหน้าที่ที่พึงกระทำ โดยมิต้องถูกบังคับ
     นกบิน .. ไก่ขัน .. ปลาว่ายน้ำ ..
     มนุษย์ต้องทำสิ่งที่เหนือกว่าสัตว์เดรัจฉาน
     โดยใช้ปัญญา มิใช่ปล่อยเวลา หรือสิ่งที่มีค่ายิ่งต่อชีวิตให้ผ่านพ้นไป
     โดยชีวิตมิได้สิ่งใดกลับคืนมา 
     ฉันขอสัญญากับตัวเอง ฉันจะหยุดดูหนัง และกิจกรรมสันทนาการต่างๆ เมื่อถึงเวลา_______น.
     ฉันจะตั้งใจอ่านหนังสือตั้งแต่ _______ น. ถึง ________ น.
     สัญญานี้ ฉันทำขึ้นเพราะมันเป็นเครื่องเตือนตน
     แม้จะไม่มีผู้ใดล่วงรู้ แม้จะไม่ต้องการผู้ควบคุม
     นั้นเพราะ "จิตแห่งความเพียร"
     "ปัญญาที่เห็นประโยชน์ และคุณค่าในความเป็นมนุษย์" ที่จะควบคุมฉัน
     ให้ฉันลงมือกระทำอย่างสม่ำเสมอ และด้วยความสัตย์ซื่อ

     ขอให้ฉันมีกำลังใจทำเช่นนี้ทุกวัน
     ฉันจะทำเครื่องหมาย x ทุกวันที่ฉันทำได้
     และวันที่ฉันยังไม่ได้ทำ ฉันจะพยายามแก้ไขให้ดีขึ้น
     "ฉันสัญญา"
     ฉันต้องทำได้ เพราะถ้าฉันชนะจิตใจตัวเองไม่ได้ แล้วฉันจะเอาชนะใครได้อีกเล่า ?  


ทำด้วยความ สบายใจ และ ความสุข
มิใช่เพื่อสร้างทุกข์ และความเครียด
เพราะนั่นมิใช่จุดหมายหลัก แห่งการพัฒนาชีวิต

โจทย์ คณิตศาสตร์ตั้งไว้เพื่อให้หาคำตอบเป็นตัวเลข
แต่... โจทย์ของชีวิตมีไว้ให้ใช้ ปัญญา พัฒนาตนด้วยความสุขและสร้างสรรค์
มิใช่ด้วย ความยึดมั่น และ ความทุกข์

ขยัน-เก่ง เพื่อใช้ปัญญาแก้โจทย์ชีวิต ย่อมอิสระ
ขยัน-เก่ง เพื่อเหนือกว่า แน่กว่านั้น ย่อมทุกข์ และ ยากที่จะกระทำ

ทุกๆวันที่พัฒนา และ ดีขึ้นต่างหาก คือ ความอิสระ
อิสระจากการโดนว่าจากพ่อแม่ว่า เกียจคร้าน
อิสระจากภาพแห่งความหวาดกลัวความล้มเหลวที่จะเกิดขึ้น
อิสระจากความประมาทเมื่อถูกเวลาบีบรัด เพราะเราได้เตรียมตัวไว้ล่วงหน้าแล้ว
อิสระที่เราเป็นนายของหัวใจเราได้

ก็แล้วทำไมยังไม่ลงมือกระทำ หรือรักที่จะถูกพันธนาการด้วยความกลัว และความเกียจคร้านเช่นนี้ไปทั้งชีวิต  

จงลุกขึ้น และสู้ต่อไปด้วยหัวใจที่เปี่ยมสุขเถิด  ด้วยรัก & ห่วงใย & ปรารถนาดี ต่อ ทุกชีวิตที่พ่อแม่ได้ทุ่มเททุกอย่างให้ทั้งชีวิต คุณครูสมศรี  ธรรมสารโสภณ

อ่านแล้วรู้สึกดีจัง

โอ้วๆปริ้นไปอ่านดีฝร่าเพื่อนๆจะได้อ่านด้วย

อ่านแล้วรู้สึกดีจัง ทำให้มีกำลังใจขึ้นมาเลย  :)

บทความนี้คุณครูเขียนขึ้นนานแล้วใช่ไหม Unidentified 

ขอบใจมากๆนะ ที่พิมพ์ให้น้องๆได้อ่าน Thanksจ้ะ

อ่านแล้วรู้สึกดีมีกำลังใจจังเลย
ทุกๆคำสอน ทุกๆบทความ

ทุกๆครั้งที่อ่าน
ไม่เคยเลยสักครั้งเดียวที่จะแค่ผ่านไป
แต่ทุกๆครั้งกลับทำให้ได้อะไรดีๆกลับไปเสมอ

ขอบคุณครูอีกสักครั้ง ^^"

อ่านแล้วได้ข้อคิดมากมายอ่ะค่ะ
พี่พิมใจดีจังเลยยยย
เปนกำลังใจให้พี่พิมทำสิ่งดีๆต่อไปนะคะ  ;D ;D

 แจมขอบคุณครูที่เขียนบทความขึ้น
ขอบคุณพี่พิมที่เอามาให้หนูอ่าน

หนูสัญญาตนว่าหนูจะขยันอ่านหนังสือ แบ่งเวลาเรียน-เล่นให้เป็นค่ะ ;D

ขอบคุณครับคุณครูสมศรี
ผมจมปลักอยู่กับความทุกข์ที่ไร้สาเหตุมานาน
บัดนี้ ผมมีกำลังลุกขึ้นยืนอีกครั้งแล้วครับ
ผมจะไม่ทำให้พ่อกับแม่ผิดหวัง
คนที่รักผมผิดหวัง
ที่สำคัญ
ไม่ทำให้ตัวเองผิดหวังครับ

ผมจะขยันอ่านหนังสือ เป็นคนดีของสังคมครับ

ขอน้อมรับไปปฏิบัติค่ะ

ขอบคุณมากครับ
ได้ข้อคิดมากมายเลย

ข้อคิดดีมากๆเลย
จะปริ๊นตัดไปแปะบนโต๊ะหละนะ

ผมไม่รู้จะขอบคุณคุณครูยังไง เพราะคุณครูเป็นคนชี้แนวทางต่างๆ สอนจำหลัก ทำให้คนโง่อังกฤษอย่างผมได้เต็ม
 วันนั้นที่อาจารย์บอกคะแนน เมื่อรู้ว่าตัวเองได้เต็มน้ำตาถึงกับคลอเบ้า และคิดว่านี่ฝันไปหรือเปล่า ผมขอขอบคุณคุณครูจริงๆนะครับ ทีทำให้ผมมีวันนี้

ใช่ ...

"ต้องลุกขึ้น และสู้ต่อไปด้วยหัวใจที่เปี่ยมสุข"

ขอบคุณค่ะ
รักครูนะ ^^