: ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ : Thekopoil October 20, 2007, 08:46:03 PM มีอยู่วันหนึ่ง กานได้คุยกับแม่ แล้วแม่ถามว่าอยากเรียนเศรษฐศาสตร์แล้วจะเรียนที่ไหน
กานตอบแม่ว่าดูไว้ไม่ที่ม.เกษตรก็ธรรมศาสตร์ แต่แม่บอกว่าเรียนที่อื่นได้ไหมเพราะมันไกลบ้าน กานเข้าใจนะคะว่าแม่เป็นห่วง แต่มันก็เหมือนกับแม่ทำลายความฝันกานไปนิดๆนะคะ กานไม่รู้จะทำยังไงนะคะ แล้วอีกอย่างมหาวิทยาลัยที่ไม่ไกลจากบ้านนักมันก็ไม่มีคณะที่ต้องการจะเรียน แล้วจะให้กานทำยังไงคะ อยากท้อนะคะ อยากเรียนเพื่อนคนที่มีค่าที่สุดในชีวิต แต่คนที่สำคัญที่สุดกลับมาทำลายความฝันกันได้ : Re: ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ : เหม่งจ๋าย : ) October 20, 2007, 09:13:19 PM หนูว่าท่านคงเป็นห่วงพี่แหละคะ
ต้องออกไกลบ้านแบบนั้น พี่ลองคุยกะท่านสิคะ แบบว่าข้อตกลง เช่นแบบไปอยู่หอวันเรียน แล้วกลับมาหาท่านทุกครั้งไงคะ เป็นกำลังใจให้พี่เข้าธรรมศาสตร์ได้น้า [ป.ล.มะกี้ เห็นมีแฝงอยู่ในกระทู้นึง หนูเลยแยกหัวข้อออกมานะ] : Re: ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ : Unidentified Girl October 21, 2007, 01:50:15 AM ท่านไม่ได้ทำลายความฝันหรอกค่ะ
ท่านเป็นห่วงเรื่องการเดินทางมากกว่า หากมหาวิทยาลัยใกล้บ้านไม่มีคณะที่ต้องการจะเรียน นี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่หนูสามารถอธิบายให้ท่านเข้าใจได้นะจ๊ะ อย่าฝึกท้อกับเรื่องแบบนี้นะคะ แต่ต้องฝึกเอาคำพูดที่เรารู้สึก (ไปเอง) ว่าบั่นทอนกำลังใจมาเป็นแรงใจในการไปสู่ฝันนะคะ เมื่อใดที่หนูเข้าไปสู่สิ่งที่หนูรักได้ พ่อและแม่ท่านย่อมยินดีด้วยแน่นอนค่ะ : Re: ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! October 21, 2007, 10:11:29 AM ตราบใดที่น้องกานแสดงความอ่อนแอด้วยความน้อยใจให้คุณแม่เห็น
นั่นแหล่ะลูกคืออาการที่แม่มองว่าหนูยังไม่แข็งแรงพอที่ดูแลตนเอง อย่าคิดมากนะคนดี ลูไม่ต้องน้อยใจคุณแม่ แต่ลูกต้องแสดงความมุ่งมั่นและความเข้มแงของลูกให้คุณแม่เห็น ถ้าถึงวันนั้นลูกสอบติดที่เกษตรแล้วคุณแม่ของลูกไมอนุญาต แม่ครูคนนี้จะไปช่วยพูดเองนะลูก ตอนนี้ไม่น้อยใจนะลูก มัวแต่น้อยใจ อ่านหนังสือก็ไม่รู้เรื่อง พอดีสอบไม่ได้คณะในฝันแย่เลย เลิอนิสัยขี้น้อยใจนะลูกนะ เสียพื้นที่สมอง adrenalin สารแห่งความเครียดหลั่งมากๆไม่ดีนะลูก มันจะทำให้หนูซึมเศร้า ลูกอยู่กับคุณครูลูกมีความสุขใช่ไหมคะ เพราะว่าคุณครูชอบหัวเราะไง เศร้าไป น้อยใจไปทำไมล่ะลูก คิดมากไม่ดีนะ วันหนึ่งมีแค่ 24 ชม นอนไปแล้ว 8 ชม เหลือเวลาแห่งความสุขไม่เท่าไหร่เองถ้าตัดเวลาเรียนออกไปแล้ว เวลาลูกเรียนกับคุณครู คุณครูยังบอกเลยว่าเรามาปลดเปลื้องอารมณ์กันอาทิตย์ละครั้ง เห็นไหม ไม่มีวันไหนที่คุณครูทุกข์เลย เพราะคุณครูต้องเป็นที่พึ่งให้หนูๆไงลูก ทำตามคุณ๕รูนะจ๊ะ เมื่อถึงวันนั้น คุณแม่ก็จะทราบเองว่า ลูกดูแลตัวเองได้จริง ไม่ขี้น้อยอกน้อยใจแล้ว เชื่อคุณครูนะลูก |