|
: คุณครู สมศรี ค่ะ : ออย December 02, 2009, 09:15:31 PM หนูมีเรื่อง นึง ค่ะ
หนูอยากเก่ง Eng ค่ะ แต่ว่า หนูพยายาม แล้ว .. เพราะหนู โง่ ใช่มั้ย ค่ะ มันน่าเศร้ามากเลย ค่ะ TT~ หนูอยากพุดกับ ฝรั่ง แบบที่เพื่อนบางคนทำได้ แต่หนูได้แต่หลบอยู่ข้างหลัง .. ทำไม่ได้ .. กลัว .. อาย .. T^T* ทำยังไงดี ค่ะ พอหนูฝึกเอาหนังสือ มาอ่าน บ้างง เพื่อนก็ มาว่า ยังอ่านแบบนี้ ยุอิก หรอ ? หนูก็เลย ไม่กล้าอ่านน .. ทำไงดีค่ะครู ? หนูท้อแท้ จัง --" หนูรักครู น่ะค่ะ ^^ ปลื้มครูมากเลย .. สุด ๆ : Re: คุณครู สมศรี ค่ะ : เด็กโง่มาก December 02, 2009, 10:06:54 PM เราเข้าใจเธอนะ
การทำในสิ่งที่เราไม่ถนัดมันยากจริงๆ เราไม่เคย "พยายามอะไรแล้วมันไม่สำเร็จเลย" ทุกๆครั้งที่เราใช้คำว่า "พยายาม" เราจะทำได้สำเร็จทุกครั้ง ตอนป.6 เราเพิ่งเคยจับไม้ปิงปองได้7วัน เราก็ลงแข่งกีฬาสีโรงเรียน เราอยากได้เหรียญทอง มีเวลาซ้อม 2 อาทิตย์ แต่เราทำได้นะ เราได้เหรีญทอง ได้ถ้วยรางวัลด้วย ตอนป.5 คะแนนมิดเทอมเราอยู่ลำดับที่16ของห้อง แต่พ่อบอกว่า ถ้าสอบทด้ภายในที่1-3จะซื้อกล้องดิจิตอลให้ เราก็ใช้คำว่า "พยายามอีก" แล้วมันก็สำเร็จ เราได้ที่2ของห้อง ทั้งๆที่ต้องเอาคะแนนมิดเทอมมาบวกด้วย เราใช้ความพยายามทำให้เราเป็นคนที่ เล่นดนตรีได้ ขับรถยนต์ได้ตั้งแต่ป.6 เล่นกีฬาได้ดีทั้งๆที่เราตัวเล็ก ศิลปะที่เคยทำงานเน่าๆ เราก็ใช้ความพยายามทำให้ได้ภาพที่สวยออกมาจนได้ เมื่อไหร่ที่เราใช้ความพยายาม เราจะได้ความสำเร็จกลับมาเสมอ แต่เธอรู้ไหม เมื่อวานนี้เป็นวันแรกที่ความพยายามของฉันไม่เป็นผลเอาซะเลย เพราะมันเป็นการทำในสิ่งที่ฉันไม่ถนัดที่สุดหละมั้ง? ฉันต้องฝึกเป็นอาทิตย์ถึงจะกระโดดตบได้เหมือนเพื่อนๆ (ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเป็นแบบนั้น) ฉันกระโดดเชือกไม่เป็นฝึกอยู่ทุกวันตลอด3เดือนก็ทำไม่ได้ - -* (ตอนม.1มีสอบกระโดกเชือก) ฉันมักจะไม่ถนัดในสิ่งที่เป็นการใช้มือกับขาให้สัมพันธ์กันเสมอ มันไม่ค่อยสัมพันธ์กันเท่าไหร่ เพราะฉนั้นการเต้นแอโรบิคเลยเป็นสิ่งที่ยากมากๆๆๆๆสำหรับฉัน ตอนนี้ฉันอยู่ม.6 มีวิชาเต้นแอโรบิคด้วย อาจารย์ให้เต้นเป็นกลุ่ม ถ้าใครทำไม่พร้อมเพื่อนจะโดนหักคะแนนทั้งกลุ่ม มีเวลาให้ซ้อมน้อยมาก แค่อาทิตย์เดียวเอง แถมยังต้องคิดท่าอีก แต่ฉันก็พยายามนะ...ฉันมักใช้มันเสมอ ความพยายามหนะ ในคาบที่อาจรย์สอนเต้น เพื่อนฉันคนนึงเป็นหลีดเดอร์เก่า เค้าคิดท่าเต้นแอโรบิคที่แยบยลมากๆออกมา T_T" นั่นคือท่าแรก... แค่ให้ฉันทำท่าให้ได้มันก็ยากพออยู่แล้ว แต่เพื่อนคนนั้นดันมาตะคอกใส่ฉันกลางสนามอีก เพื่อนทุกคนมองมาที่ฉัน เขาตะคอกขึ้นกูมึง บอกว่า "ฉันเป็นตัวถ่วง ทำไมไม่รู้จักร้องเพลงช่วยคนอื่น!!" ฉันอายนะ แต่ฉันก็เข้าใจ ว่าเขาเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ด้านการเต้น คงไม่เข้าใจคนที่เต้นไม่เป็นอย่างฉัน ฉันเลยเลือกที่จะอธิบายให้เขาฟัง แต่เขาก็ยังมองว่าฉันคิดอู้งานเหมือนเดิม แถมฉันยังทำท่าผิด ทำไม่พร้อมเพื่อน ทำไปคนละทางกับเพื่อน - -* มันดูแย่จริงๆ ฉันกลับไปซ้อมท่าที่ได้มา3ท่า ฉันซ้อมเต้นแอโรบิคจนไม่ได้ทำการบ้าน ไม่ได้อ่านหนังสือเตรียมสอบโอเน็ท ฉันซ้อม3ท่านี้อยู่3วัน จนฉันทำได้? แต่ทำได้แบบช้าๆเท่านั้น ถ้าทำเร็วๆ ทำยังไงแขนขามันก็ไม่สัมพันธ์กันอยู่ดี วันที่4 เพื่อนคนนั้นคิดท่ามาเพิ่ม มันยากกว่า3ท่าแรกที่ได้ไปเสียอีก แล้วก็เหลือเวลาซ้อมก่อนสอบแค่วันเดียวด้วย แถมตอนซ้อมรวมกับเพื่อน เขาดันเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีก ทั้งๆที่แค่จังหวะปกติฉันก็ทำไม่พร้อมเพื่อนอยู่แล้ว ฉันรู้สึกแย่มากๆ ฉันโดนตะคอกต่อหน้าเพื่อนๆ ตะคอกๆๆๆๆๆๆ เธอรู้ไหม ฉันเกลียดที่สุด คือคนที่ใช้อารมณ์กับคนอื่นแล้วก็ทำให้คนอื่นอับอายนี่แหละ เขาบอกว่าฉันขี้เกลียดซ้อมเลยทำไม่พร้อมเพื่อน ทั้งๆที่ฉันพยายามอธิบายแล้ว ทำไมเพื่อนคนนี้ถึงมองอะไรเป็นลบไปหมดเลยนะ???? เขาคิดท่าเพิ่มยากขึ้น ยากขึ้น ๆๆๆๆๆๆเรื่อยๆๆๆ จนฉันเริ่มรู้จักสะกดคำว่า "ท้อ" แบบจริงจัง แต่มีเพื่อนสนิทของฉันคอยสอนฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งๆที่มันเป็นท่าเดิม ที่ฉันทำไม่ได้สักที ฉันสงสารเขามากๆ เขาสอนฉันมากกว่า20ครั้ง(ท่าเดิม) แต่ฉันก็ยังทำไม่ได้สักที เพื่อนสนิทของฉันคนนี้ไม่บ่นฉันสักคำผิดกับเพื่อนที่ไม่สนิทอีกคน ที่ตะคอกใส่ฉันจนขี้หูอกมาเต้นระบำไปหมด สุดท้ายฉันเลยขอลาออกจากทีม แต่เพื่อนคนที่ตะคอกใส่ฉันกลับไม่ยอมให้ฉันออก เหตุผลคือ เขาไม่อยากแปลแถวใหม่ แต่ฉันรู้ตัวเองดีว่าขืนยังดื้นซ้อมต่อ มันคงไม่มีประโยชน์ พรุ่งนี้ก็สอบแล้ว..เวลามันน้อยเกินไป ฉันพูดกับเขาดีๆเหมือนเดิม ทั้งๆที่เขาก็ตะคอกใส่ฉันเหมือนเดิม แถมที่ทำให้ฉันโมโหที่สุดก็คือ... เขาบอกว่า "ถ้าฉํนลาออกจะไล่เพื่อนสนิทของฉันออกด้วย ไม่อยากเห็นหน้า" เพราะเขารู้ว่าฉันเป็นคนรักเพื่อนและฉันจะต้องไม่ทำให้เพื่อนตัวเองเดือดร้อนแน่ๆ เขาเลยยกข้อนี้มาขู่ฉัน แต่เขาไม่รู้ว่า ฉันเกลียดการพ่ายแพ้คนขี้โกงที่สุด ถ้าแพ้อย่างขาวสะอาด ฉันจะยอมรับโดยดี แต่ถ้าเล่นขี้โกงแบบนี้ฉันไม่ยอม... ฉันยืนยันคำเดิม คือ ลาออก และตามด้วยประโยคที่ว่า ถ้ากล้าไล่เพื่อนสนิทฉันออก เราก็ไม่ต้องมามองหน้ากันอีก ทั้งๆที่เพื่อนสนิทของฉันไม่เกี่ยวเลย แถมเพื่อนสนิทของฉันก็ยังช่วยเขาตั้งมากมาย ทำไมเพื่อนคนนี้ ถึงนิสัยแย่ขนาดนี้นะ???? ขอบคุณบอร์ดแห่งนี้ที่ทำให้ฉันได้ระบาย |