|
: ครูครับ ! เต่าอึดอย่าผม จะมีวันได้ดีอย่างกระต่ายที่ไม่ชล่าใจบ้างมั้ย ? : JRrexagon October 15, 2007, 12:16:15 AM ครูครับ ... ผมจะขอระบายความในใจให้ฟังหน่อยนะครับ
ตอนนั้น ผม กับเพื่อนคนหนึ่ง ค่อนข้างสนิทกัน ตั้งใจจะสอบเข้าสวนฯ แต่ผมสอบไม่ได้ และเพื่อนเขาก็สอบติดไปก็ได้เรียน โอเค ผม ไม่เครียดในครั้งนั้น ต่อมา ม.6 ผมกับเพื่อน ตั้งใจจะสอบเข้า วิศวกรรมศาสตร์ คอมพิวเตอร์ จุฬา เหมือน ๆ กัน และได้อ่านหนังสือเล่มเดียวกัน 3 เล่มเหมือน ๆ กันเป๊ะ ผม... อ่านหนังสือเตรียมสอบ พฐ. มาตั้งแต่เปิดเทอม อ่านได้หลายรอบ และค่อนข้างเข้าใจในทุกรายละเอียด ได้ทวนหลายรอบ และได้ทำโจทย์รวม 19 ชุด ตั้งแต่ปี 41 มาเรื่อย ๆ ตัดใจไม่เล่นเกมส์เลย ทีวีก็ตัดใจดูน้อยลง เหลือแต่รายการที่ชอบ ก่อนสอบ... ผมก็ได้ทวนอีกหลายรอบทีเดียว และมั่นใจว่ายังไง ๆ คะแนนผมต้องออกมาดีทีเดียว วันสอบยังไงก็ทำทันชัวร์ ๆ แต่ ... เพื่อนผมคนนี้... ร้องเพลง เล่นกีต้าร์ ดูการ์ตูน และอ่านหนังสือก่อนสอบ 5 วัน และทำข้อสอบเพียง 4 ชุด ผมกับเขา เวลาอ่าน ก็จะโน้ตใส่โพสต์อิตเหมือนกัน เวลาทำข้อสอบก็จับเวลาเหมือน ๆ กัน และดูเฉลย หาจุดผิดพลาด จดไว้ตัวใหญ่ ๆ ให้ตัวเองจำได้เหมือนกัน ผมว่าผมทำด้วยความสุขนะครับ เพราะผมชอบฟิสิกส์มาก ๆ และหาความรู้เพิ่มเติมมาเรื่อย ๆ อยู่แล้ว และไม่ได้ใช้วิธีการจำในการทำข้อสอบด้วย ก่อนวันสอบผมนอนไม่หลับ ตัดสนใจตื่นขึ้นมาอาบน้ำตอนตี 4 แล้วไปนอนห้องแม่ ถึงได้หลับ ก่อนสอบก็นั่งสมาธิได้ประมาณ 45 นาที สมองปลอดโปร่งทีเดียว เพื่อนผมก็ไม่ค่อยจะแตกต่างอะไรจากผมเท่าไหร่ ที่พยายามทำจิตใจให้ปลอดโปร่ง และพูดกับตัวเองว่า เราเคยทำมาแล้ว อ่านมาแล้ว ความรู้อยู่เต็มหัว วันนี้ผมเก่งที่สุดในโลก ระหว่างทำข้อสอบ ผมทำไปยิ้มไปเรื่อย ไม่ได้เครียดเลยซักนิด พออกจากห้องสอบ ผมว่าผมมั่นใจ ได้ 60 ขึ้นชัวร์ ๆ แต่พอมาดูคำตอบจากเพื่อน ๆ ปรากฏว่าอัตนัยผมผิดไป 2 ข้อ เพราะสะเพร่า หายไป 6 คะแนน และคาดว่าจะหายไปเรื่อย ๆ หลายข้อทีเดียว และมีอีกหลายข้อที่ผมว่าโจทย์มันผิด แต่เพื่อนคนนี้สามารถอธิบายได้หมดว่าข้อนี้ไม่ได้ผิดเพราะอย่างนี้ ซึ่งดูเหมือนเขาอ่านหนังสือ และผ่านการทำโจทย์มาอย่างโชกโชน ซึ่งมันตรงข้ามกันเลย ซึ่งผมคาดว่าเขาน่าจะสอบได้คะแนนเยอะกว่าผมด้วย ... ผมกับเขา มันแตกต่างกันที่ความรอบคอบ อย่างเดียวหรอครับ ที่ทำให้ผมแตกต่างได้ขนาดนี้ จะให้ผมคิดว่าหน้าที่ผมคือขยัน และพยายามทำให้ดีที่สุด ที่เหลือแล้วแต่ฟ้า แต่ว่าทำไมเหมือนกับว่าฟ้าไม่ใจผม หรือว่าผมคนนี้มันยังไงกันแน่ หรือว่าผมตั้งใจไม่พอ ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนผมคนนี้ฟัง เขาบอกว่าผมเครียดโดยไม่รู้ตัวมากกว่า ไม่งั้นก็คงไม่มาเครียดกับ 2 ข้อนั้นหรอก เต่าอย่างผมจะทำไงให้มันวิ่งเร็วยังไงได้บ้าง ผมอึด แต่ก็อืด ค่อนข้างน้อยใจนะครับ อยากได้อย่างคนอื่นเขาบ้างเหมือนกัน ผมจะติดวิศวะคอมพ์จุฬามั้ยหนอ ... ผมกะว่าคะแนนผมไม่มีทางต่ำกว่า 55 คะแนนแน่นอน แต่ถ้ามันน้อยกว่าผมก็คงต้องทำใจ ครูสมศรี ที่รัก ของผม ... ช่วยผมหน่อยซิครับ !!! ครูพอจะเข้าใจอารมณ์ของผมมั้ยครับ ปล. แต่ถึงผมจะอืดยังไง ผมก็ไม่คิดหยุดนะครับ ... ผมยังจำกบกวนนมเป็นเนยที่อาจารย์เล่าให้ฟังได้ ... แค่น้อยใจตัวเอง ทำไมสุด ๆ แล้วไม่เห็นจะได้เท่าคนอื่นบ้างเลย ... ขอบคุณครับ รัก และเคารพ : Re: ครูครับ ! เต่าอึดอย่าผม จะมีวันได้ดีอย่างกระต่ายที่ไม่ชล่าใจบ้างมั้ย ? : Unidentified Girl October 15, 2007, 01:46:29 AM จากข้อความที่เขียน ที่อยู่ในอารมณ์เช่นนี้ เป็นเพราะว่าเราเปรียบเทียบกับเพื่อนว่า ทุกๆอย่างเราเดินมาพร้อมๆกัน แต่รู้สึกว่าตัวเราทำไม่ได้ดีเท่าเขา ทั้งทีจริงแล้ว รู้ว่าไม่รอบคอบเอง แต่ก็อดกังวลไม่ได้ใช่ไหมคะ ลองคิดว่า ถ้าได้น้อยกว่าเพื่อน แล้วยังจะมุ่งมั่นเข้า วิศวะคอม จุฬา เหมือนเดิมไหม ถ้ายังจะเข้าเหมือนเดิมตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก ก็อย่าเครียดกับการสอบที่ผ่านไปแล้ว และผลสอบที่ยังไม่ออกมา เพราะเครียดไปก็จะบั่นทอนเวลาที่จะอ่านสอบ O-NET , A-NET สิ่งที่ผ่านไปแล้วเราไม่อาจแก้ไขอะไรได้แล้ว เอาความผิดพลาดที่เกิดขึ้นมาเป็นตัวทำปัจจุบันและอนาคตให้ดีกว่าเดิมน่าจะดีกว่า ให้คิดว่า...อย่างน้อยเราก็มองเห็นความผิดพลาดที่เกิดขึ้น เราโชคดีที่พลาดก่อน...เราจะได้เอาข้อผิดพลาดมาเตือนใจในการสอบครั้งต่อไป ฟิสิกส์ คณิต เคมี อังกฤษ วิชาเหล่านี้คะแนนไม่ได้สำคัญน้อยไปกว่า พฐ. เลย เอาความผิดพลาดมาเป็นสติในการทำข้อสอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้นะคะ วิศวะ คอม จุฬา คอยอยู่นะ : Re: ครูครับ ! เต่าอึดอย่าผม จะมีวันได้ดีอย่างกระต่ายที่ไม่ชล่าใจบ้างมั้ย ? : สาหร่ายน้อย October 15, 2007, 08:48:59 AM สวัสดีจ้า
เราก็เป็นคนที่ไปสอบพื้นฐานวิศวะมาเหมือนกัน แต่แย่ตรงที่ว่า เราไม่ได้ทำอัตนัยเลยล่ะ ทำไปได้แค่ 2 ข้อเท่านั้น แล้วก็ยังไม่มั่นใจว่าจะถูกหรือเปล่า ส่วนปรนัยนั้น ไม่ค่อยมั่นใจกับผลที่จะออกมาน่ะนะ ถ้าเราพยายามเต็มที่ ถึงผลจะออกมาเป็นอย่างไร ก็ยังดีกว่าไม่พยายามนะ : Re: ครูครับ ! เต่าอึดอย่าผม จะมีวันได้ดีอย่างกระต่ายที่ไม่ชล่าใจบ้างมั้ย ? : เหม่งจ๋าย : ) October 15, 2007, 11:29:38 AM อย่างน้อยพี่ก็พยายามแล้วเต็มที่ ก็น่าจะภูมิใจกับผลที่ออกมานี่ค่ะ
พี่ตั้งใจแล้วว่าพี่จะเข้า วิศวะคอมจุฬา แล้วพี่มาท้อตอนนี้ ส่วนที่พี่พยายามไปทั้งหมดละ เพื่ออะไร สู้ๆน้า อย่าเครียดวิตกไปมากละกัน พี่ชายหนูก็ตั้งใจเข้าวิศวะคอมเหมือนกัน แต่เค้ายังมีเวลาเตรียมตัวอีกปี ขอให้พี่ได้อย่างที่พี่หวังค่ะ ;D : Re: ครูครับ ! เต่าอึดอย่าผม จะมีวันได้ดีอย่างกระต่ายที่ไม่ชล่าใจบ้างมั้ย ? : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! October 15, 2007, 01:29:30 PM ลูกเต่าที่เพ่งเพียรของแม่เต่า
เดินอืดอาดต่อไปเถิดลูก ลูกไม่ได้เดินช้าลงหรอกลูก แต่ใจของลูกต่างหากที่เร่งเกินอัตรากำลังของลูก ลูกเต่าครับ... เวลาลูกเดิน ใจลูกมัวพะวงอยู่ที่จุดหมายนะลูก ลูกจึงมองไม่เห็นทิวทัศน์ที่สวยงามข้างทางเหมือนที่กระต่างมองเห็นจึงแอบเพลินหลับไป ลูกเต่าที่แสนอดทนครับ แม่เต่าดีใจที่แม่มีลูกที่แสนพากเพียร แต่ลูกลืมไปว่าความสำเร็จที่แท้จริง ไม่ได้วัดกันที่ปลายทาง หากแต่อยู่ที่การเริ่มต้น ลูกตั้งต้นไกลกว่ากระต่ายนะลูก แต่ถ้านับระยะทางลูกก็เดินเท่าเขาแล้วลูก ความสุขและความทุกข์ถูกแบ่งขาดจากกันด้วยเส้นบางๆเท่านั้น ถ้าลูกมัวคอยเปรียบเทียบลูกก็จะทุกข์ในระหว่างการเดินทาง ครั้งนี้ เริ่มต้นใหม่นะลูก จงเดินอย่างสง่างาม แม้นจะเชื่องช้า ทว่าลูกต้องก้าวไปอย่างปริ่มสุขนะครับ ความสุขจในระหว่างการเดินทางจะทำให้ลูกเหมือนกับทิชชูแผ่นใหม่ที่ดึงออกมาจากกล่อง ทิชชูที่มีคุณสมบัติที่จะซับความรู้ได้เต็มผืน แต่การที่ลูกคอยมองแต่กระต่ายจะทำให้ลูกกังวลและน้อยใจผนวกกับเกิดอารมณ์อาภัพและน้อยใจในวาสนา ลูกจึงเหมือนทิชชูที่ใช้ซับน้ำไปแล้วครึ่งผืนนะลูก พอจะนำมาซับน้ำกองใหญ่ ทิชชูก็อุ้มน้ำจนชุมและทำประโยชน์ไม่ได้แล้ว แม่เต่าเคยเป็นเช่นลูก แต่แม่เป็นทั้งเต่า เป็นทั้งควายผสมผสานกัน ถึกอย่างเดียว คิดไม่เป็น แถมยังตายด้านทางความรู้สึกอีก ไม่รู้สึกเหนื่อย ไม่รู้สึกเครียด ไม่รู้สึกว่าเมื่อไหร่จะถึงจุดหมาย แม่จึงทั้งอึด และถึกแต่ก็ยังสู้ยิบตากับการเทียมเกวียนทุกวี่วัน จนวันไหนที่เผลอไผลไม่ได้เทียมเกวียน จะรู้สึกว่าชีวิตไม่สมบูรณ์เหมือนทุกวัน ท่ามกลางความถึกที่เชื่องช้าของแม่ แต่แม่ก็เพียรอย่างสม่ำเสมอจึงไม่ได้ทำให้แม่เต่าทุกข์ใจเลยแม้สักน้อย แม่เต่าคิดว่าลูกคงสรุปสิ่งที่แม่พูดได้ เราจะพิสูจน์ให้โลกเห็นนะลูกว่า ความเพียรที่ประกอบด้วยปัญญาอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็จะอยู่ที่นั่น แม่เต่าภูมิใจในตัวลูกมาก อดทนต่อไปนะลูก ลูกรู้ไหมว่าแม้นพวกเราจะเดินช้า แต่อายุพวกเรายืนยาวมาก เราไม่ใช่พลุที่เปล่งแสงสว่างเพียงชั่วพริบตา แม้เราไม่ใช่แสงตะวัน แต่เราเป็นดาวที่จรัสฟ้า ไม่สวยเทียมจันทราแต่ก็สร้างความงามให้ท้องนภาได้มากมายและยืนยาว แม่จะอยู่เคียงข้างลูกนะครับ สู้นะครับ : Re: ครูครับ ! เต่าอึดอย่าผม จะมีวันได้ดีอย่างกระต่ายที่ไม่ชล่าใจบ้างมั้ย ? : ว่าที่เต่าติดเสกตซ์ October 15, 2007, 04:33:15 PM ถึงคุณครูสมศรีที่ผมรัก มาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผมอ่านแล้วรู้สึกผ่อนคลายไปได้เยอะเลยครับ ตอนนี้ผมจะรอให้น้ำในทิชชู่ที่ซับน้ำกองใหญ่ให้มันระเหยไป แล้วจะเริ่มซับน้ำทีละเล็กทีละน้อยใหม่ตามที่คูบอกนะครับ ผมจะจำคำที่ครูพูดเอาไว้ให้หมดทุกคำ !!!! แล้วผมก็จะขอเอาประโยคนี้ไปใช้เตือนใจของผมนะครับ ผมจะแปะกระดาษไว้หน้าโต๊ะอ่านหนังสือตัวใหญ่ ๆ เลย เอาไว้ข้าง ๆ กรดาษที่เขียนว่าผมไม่ยอมเป็นไอ้ขี้แพ้ !!! " ความเพียรที่ประกอบด้วยปัญญาอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็จะอยู่ที่นั่น " ซักวันหนึ่ง เท้าผมจะต้องติดเสกตซ์ และช่วยพาคนอื่น ๆ ไปพร้อม ๆ กับผม อย่างที่คุณครูทำให้ผมเห็นอยู่ทุก ๆ ครั้ง ซักวันหนึ่ง แม้ผมจะไม่ได้เป็นดวงอาทิตย์ แต่ผมก็จะเป็นส่วนที่ขาดไม่ได้ของท้องฟ้า ผมสัญญญา !!! รัก รัก รัก รักมาก ๆๆๆๆ และเคารพครับ ว่าที่เต่าติดสเกตซ์ : Re: ครูครับ ! เต่าอึดอย่าผม จะมีวันได้ดีอย่างกระต่ายที่ไม่ชล่าใจบ้างมั้ย ? : เหม่งจ๋าย : ) October 15, 2007, 06:36:31 PM ติดสเก็ตไม่พอนะพี่
ต้องติด"เจ็ท" ;D : Re: ครูครับ ! เต่าอึดอย่าผม จะมีวันได้ดีอย่างกระต่ายที่ไม่ชล่าใจบ้างมั้ย ? : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!! October 15, 2007, 09:51:32 PM ต้องอย่างนี้สิครับ
เราจะจับมือกันไป เราจะสร้างสังคมที่มั่นใจในความเพียรเพื่อพวกเราจะได้กลายเป็นจิ๊กซอว์ที่มีค่าของแผ่นดินนะครับ สร้างความเพียรเพื่อพระเจ้าอยู่หัวของพวกเรานะครับ ต่อไปลูกเต่าน้อยก็จะเป็นกำลังสำคัญของสังคม ยามลูกเต่าเติบใหญ่ ลูกเต่าจะได้เล่าให้ลูกหลานฟังถึงคุณครูคนหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของลูกเต่า ผู้มีชื่อว่า.....คุณครูสมศรีนะครับ ถึงวันนั้นชื่อนี้ก็คงเป็นชื่ออนุรักษ์เหมือนชื่ออำแดงม้อย อำแดงเมี้ยนนะครับ ภูมิใจจังที่จะได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ : Re: ครูครับ ! เต่าอึดอย่าผม จะมีวันได้ดีอย่างกระต่ายที่ไม่ชล่าใจบ้างมั้ย ? : love_sister October 15, 2007, 10:15:59 PM หนูก็เคยเหมือนกันที่บางทีคิดว่าเราได้พยายามอย่างดีแล้วก็ยังตามไม่ทันกระต่าย
แต่หนูก็ได้พยายามแล้ว และก็จะพยายามต่อไปจนกว่าจะสำเร็จ อ่านที่คุณครูสมศรีตอบแล้วหนูจะเอาไปใช้นะคะ ขอบคุณครูมากๆค่ะ ขอเป็นเต่าติดสเก็ตอีกตัวที่พร้อมจะก้าวไปอย่างมั่นใจ :D |