Kru Somsri's English School

คุณครูค่ะคือว่าตอนนี้หนูอยู่ที่โรงเรียนเหมือนไม่มีเพื่อนเลยค่ะเพราะด้วยหลายเหตุที่ว่าเพื่อนของหนูคนหนึ่งเขามีแฟนแล้วก็พูดถึงแต่เรื่องแฟนของเขาและเพื่อนๆทั้งกลุ่มของหนูยกเว้นหนูคนเดียวที่ไม่เล่น MSN แล้วเขาก็คุยกันเรื่องนี้ซึ่งหนูไม่สามารถพูดคุยกับเขาได้ในเรื่องนี้ จึงทำให้หนูต้องอยู่คนเดียวเนื่องจากหนูไม่สามารถคุยเรื่องนี้กับเขาได้ หนูใช้เวลาอย่างช่วงเปลี่ยนคาบเรียนมานั่งทำข้อสอบและหนูก็ทำอย่างนี้ตลอดตั้งแต่ได้รับคำแนะนำจากพี่ๆที่ติดแพทย์ศิริราชเขาพูดให้ฟัง แล้วตอนที่เพื่อนคุยเรื่องนั้นอยู่หนูก็ใช้เวลาอ่านหนังสือและทำโจทย์ พอหนูเตอืนเขาว่าใกล้สอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้วตั้งใจหน่อยนะ หรือคำต่างๆ ที่หนูใช้พูดกับเพื่อนก็เป็นคำที่คุณครูสมศรีเคยพูดเตือนในห้องหนูก็บอกเพื่อนเพราะหวังดีกับเพื่อน แต่ผลที่หนูได้รับนั้นคือการมองหนูด้วยหางตาและแบนปากใส่แล้วเขาก็หันไปพูดกันต่อ ตอนเที่ยงหนูไม่ได้ลงไปกินข้าวกับพวกเขาเพราะหนูเอาข้าวที่คุณแม่ทำให้ตอนเช้าไปกินที่โรงเรียนพอกินข้าวเสร็จหนูก็ไปห้องสมุดไปนั่งทำโจทย์เลขบ้าง ฟิสิกส์บ้าง หรือวิชาของคุณครู ทุกวัน แต่เขาไปเคยสนใจเรื่องเรียนหรือเรื่องสอบเข้ามหาวิทยาลัยเลย มีแต่หนูคนเดียวที่แตกต่างจากเพื่อนเพราะกิจวัตรของหนูที่ได้เล่าไป แตกต่างจากเพื่อนเหลือเกินจนหนูไม่มีเพื่อนแล้วค่อนข้างกลุ้มใจค่ะตอนที่ทำงานกลุ่มกับเพื่อน หนูพยายามช่วยเพื่อนมานั่งทำโจทย์หรืออ่านหนังสือแต่เขาก็ปฏิเสธทุกครั้งร่ำไป จนรู้สึกได้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่คนเดียวจนเพื่อนๆ กลุ่มอื่นมาพูดกระทบกระแทกหนูทุกวันจนเกือบจะร้องไห้ แต่สิ่งที่คุณครูสอนหนูมานั้นหนูได้ทำก็คือ ตอนเช้าของทุกวันก่อนไปโรงเรียนหรือออกนอกบ้านหนูจะก้มลงกราบเท้าคุณแม่ทุกครั้ง สิ่งนี้ทำให้หนูมีกำลังใจรวมทั้งบทความที่คุณครูเคยพูดว่า คนที่เขาตั้งใจจะ Ent จริงๆ เขาไม่มีเวลามานั่งคิดเรื่องที่บั่นทอนกำลังใจของตัวเองหรอก เพราะแค่เวลาอ่านหนังสือยังไม่พอบางทีเวลานอนก็ไม่มี และต่อๆ ไปจนจบประโยคที่คุณครูพูดเป็นคำเตือนจิตใจของหนูทุดนาทีจริงๆ ค่ะแต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับหนูนั้นมันไม่ดีเท่าไรเลยอยากได้คำปรึกษาจากคุณครูสมศรีมาก เลยค่ะช่วยหนูด้วยนะค่ะ  :(

ไม่ใช่ครูสมศรีแต่ก็ขอพูด

พี่(รึปล่าว)โชคร้ายนะคะ ที่แตกต่างกับเพื่อน

แต่พี่(เอาเป็นว่าพี่ละกัน)ก็โชคดีนะคะที่ความแตกต่างนั้นทำให้พี่ทุ่มเวลาไปกับการเตรียมEnt

ซึ่งบางครั้งมันก็ยากมากๆที่จะดึงสมาธิมาอ่านหนังสือ

การที่พี่เป็นห่วงเพื่อนหวังดีกับเพื่อนแต่เค้าไม่สนใจ

บางครั้งก็ต้องทำใจแหละค่ะในเมื่อเราหวังดีกับเค้าแล้วแต่เค้าไม่รับก็ยึดหลัก...อะไรซักอย่าง4

(พรมหมวิหารมั้ง)

เมตตา กรุณา มุฑิตา และถ้าทั้ง3อันแล้วมันยังไม่สำเร็จก็ อุเบกขาเถอะค่ะ

บางทีการวางเฉยอาจจะดีที่สุด

ขอให้โชคดีนะคะพี่

น้องคะ ถ้าเพื่อนเค้าไม่อยากคบเรา เราก้อไม่เหนจำเปนต้องคบเลยค่ะ
อยู่คนเดียวก้อได้ ไม่เห็นต้องแคร์เลย ถ้าเค้าทำกับเราแบบเนี้ยอ่ะ
คือแบบ ถ้าเค้าไม่ค่อยคุยกะเรา เพราะเราไม่ได้เล่นเอมอ่ะ ก้ออย่าไปยุ่งเลยค่ะ
ไม่สนใจอนาคตตัวเองก้อปล่อยเค้าไปค่ะ
น้องตั้งใจอ่านหนังสือทำโจทย์อ่ะดีแล้วค่ะ เพราะเวลาเอนมันใกล้เข้ามาอย่างเร็วอ่ะ
พี่รุ้สึกเหมือนเพิ่งสอบเสร็จ แป๊บเดียว จาหมดเทอมในมหาลัยแล้ว
พี่ขอให้น้องเข้มแข็งน้าค้า ปล่อยวางอย่างที่น้องวิวบอกอ่ะค่ะ
เปนกำลังใจให้น้า

Jaripornศิษย์รัก

คุณครูภูมิใจในตัวหนูมากนะลูก

กระแสส่วนใหญ่ของสังคมที่พวกมากลากไปมักทำให้วัยรุ่นอย่างหนูถามตัวเองเสมอว่าเราควรเลี้ยวซ้ายหรือเลี้ยวขวาดี

หนูทำถูกแล้วที่หนูตั้งใจเรียนและยังมีน้ำใจเตือนเพื่อน

แต่นกกับปลานั้นแตกต่างกัน

ยามภัยมานกบินหนี แต่ปลากลับแหวกว่าย

หนูควรดำรงชีวิตตามที่หนูเป็นและก้าวย่างไปสู่จุดหมาย

คุณครูเคยมีประสบการณ์เช่นหนู ตอนอยู่มหาวิทยาลัย

เพราะคุณพ่อเสียชีวิตจึงจำเป็นต้องขยัน หางานทำพิเศษ

ไม่เคยโดดเรียน ใช้เวลาว่างทำกิจกรรมเกี่ยวกับศาสนาและจัดค่ายมากมาย

ชีวิตมีคุณค่าและมีความสุขมากเหลือเกิน

เคยมีเพื่อนไม่เข้าใจ ว่าเราต้องรีบกลับบ้าน (เพราะต้องทำงานพิเศษ)

เวลาว่างก็รีบเข้าห้องสมุด คนโง่อย่างคุณครูจึงได้เกรดA เพราะความเพียร

อาจารย์รักและเมตตา เพราะมีเวลาก็จะไปช่วยงานท่าน

คอยเช็คเพื่อนในกลุ่มอาจารย์ที่ปรึกษาเดียวกันว่ามีใครที่ลงทะเบียนเท่าไร จะจบพร้อมกันไหม ซึ่งไม่มีใครอยากทำ

อาจารย์พร่ำสอนเสมอว่า"สมศรีจงช่วยทุกคนที่หนูสามารถช่วยได้

เพราะวันหนึ่งเราอาจตกอยู่ในฐานะที่ต้องการความช่วยเหลือ

คนเหล่านั้นก็จะกลับมาช่วยเรา"

เพื่อนที่มาจาก รร.เดียวกันไม่เข้าใจและไม่อยากคบ

จึงทำให้ชีวิตคุณครูเริ่มต้นในรั้วจามจุรีที่งดงาม

การก้าวเข้าสู่การทำกิจกรรมปรากฎขึ้น ได้เป็นตัวแทนเข้าร่วมกิจกรรมมากมายทั้งการเมือง และการจัดค่ายธรรม

เพื่อนมีทุกคณะและรักใคร่เพราะชอบในสิ่งเดียวกัน

จนเวลาผ่านไปต่างฝ่ายต่างโตขึ้นและได้รับบทสรุปจากชีวิตที่แตกต่างกันไป

หนูจงเชื่อในความดี

อย่าโกรธที่เพื่อนไม่เข้าใจเรา

เพื่อนของหนูอาจคิดว่าสิ่งที่เขาทำคือความสุข

แต่แท้จริงมิได้เป็นเช่นนั้น

เพราะความสุขที่แท้ไม่ต้องอาศัยสิ่งเร้าภายนอก

สิ่งที่เขาได้รับคือความสนุกชั่วครู่ชั่วยามตามสิ่งเร้าที่พบเจอ

แต่สิ่งที่หนูได้สัมผัสคือความสุขอิสระที่ไม่ต้องใช้เงินหรือสื่อเทคโนโลยี่ใดๆ

แค่ได้กราบแทบเท้าคนที่หนูรักและทำหน้าที่ที่พึงทำเท่านี้จึงเรียกว่า"สุข"แท้จริง

จงมั่นคงต่อสิ่งที่หนูทำ

อย่าเอนไหวตามกระแสอารมณ์

สัตว์บางชนิดต้องจำศีลเพื่อความแข็งแกร่งของวันพรุ่ง

นักกีฬาต้องเก็บตัวก่อนการท้าชิง

การเอนท์ทรานซ์ต้องอาศัยความพร้อมจึงสามารถกำหนดอาชีพที่หนูรักได้

วันนี้ เขาไม่เข้าใจเรา ไม่เป็นไรลูก

วันข้างหน้า หนูแข็งแรงกว่าเขา ค่อยช่วยเขาคลายทุกข์ต่อไป

"อภัย" ย่อมไม่มีภัยก่อตัว

คนที่ทำความดีเหมือนขนนก

ยามตกลงมาก็ไม่ถึงพื้นอย่างรวดเร็ว อาศัยแรงลมที่พัดผ่านทำให้ขนนกลอยสูงขึ้นกว่าเดิม

แต่ความประมาทเหมือนดั่งก้อนหิน แค่ปล่อยออกจากมือ  ชั่วพริบตาก็ตกลงดิน

ไม่ต้องคิดอะไรมากนะ บางทีทำความดีที่ขวางหูตาคน ก้ไม่จำเป็นต้องทำให้เขาเห็น

จะได้ไม่ก่อทุกข์ให้แก่ผู้ใด

หายใจเอาความทุกข์กังวลออกนะ

เพราะข้างหน้ามีคนมากมายที่เหมือนเรารอเราอยู่

มีน้ำใจดีแล้วลูก แต่ถ้าไม่มีใครต้องการก็เก็บไว้

วันข้างหน้าอยู่มหาวิทยาลัยได้ใช้แน่นอนจ้ะ

คุณครูขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

ศิษย์ผู้กตัญญู

บางทีเราไม่ต้องเหมือนกับคนส่วนมากก็ได้นะคะ

หากเราทำอะไรที่แตกต่างแล้วมันจะส่งผลดีก็ทำเถอะค่ะ

ตอนนั่งสอบเข้ามหาลัย ยังไงเพื่อนๆก็ไม่ได้มาช่วยเราคิด

สุดท้ายบางทีก็ต้องแยกย้ายกันไป ใช่ไม๊คะ ^^

อิจฉาจัง ที่ตั้งใจอ่านหนังสือบ่อยๆ เพื่อนนี่เอ้อระเหย

แหะๆ


สู้ๆนะคะ . โชคดีค่า!

ขอบคุณเด็กๆนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจเพื่อน

บอร์ดนี้มีน้ำใจให้ทุกคน

ขอบคุณค่ะ

คุณครูสมศรีและเพื่อนหรือพี่ทุกคนค่ะ หนูขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงมากๆ ค่ะ ที่กรุณาเสียสละเวลามาให้กำลังใจและสิ่งที่ดีๆ กับตัวหนู ถ้าในโลกนี้มีการสร้างคำที่มีความหมายมากกว่าคำว่า "ขอบพระคุณ" หนูก็จะบอกคำนี้ให้แก่คุณครูและทุกๆ คนค่ะ ตอนหนูนั่งอ่านขอความขณะนี้หนูพูดได้เต็มปากเลยนะค่ะว่าหนูดีใจที่มีบุคคลที่คอยให้กำลังอยู่เคียงข้างเมื่อเข้ามา ณ จุดๆ นี้ และสักพักน้ำตามันก็ไหลออกมาโดยไม่รู้สึกตัวเลยค่ะ หลายสิ่ง หลายคำพูด หลายความรู้สึกที่มีให้แก่หนูหนูรู้สึกมีพละกำลังที่จะทำสิ่งดีๆ อย่างนี้ต่อไปค่ะ หนูมีความใฝ่ฝันที่อยากจะเอ็นท์ติดเป็นนิสิตจุฬาฯ ในคณะแพทย์ อย่างคุณครูสมศรีมากๆ ที่สุดเลยค่ะ คำพูดของคุณครูทุกคำหลังจากที่หนูกลับมาจากที่เรียนกับคุณครูแล้วหรือแม้แต่ข้อความที่คุณครูคอยพูดให้กำลังใจทุกคำพูดของคุณครูและเพื่อนๆ หรือพี่ทุกคน หนูจดบันทึกด้วยหัวใจของหนูลงในสมุดส่วนตัวของหนูค่ะ เวลาหนูเจอสิ่งที่แย่ๆๆ นอกจากจะนึกถึงคุณแม่แล้วหนูก็เอาสมุดเล่มนี้ซึ่งมีคำสอน คำที่คอยให้กำลังใจของคุณครูขึ้นมาอ่านเสมอค่ะ ขอบพระคุณมากจริงๆๆ นะค่ะ ทุกคำพูดนั้นมีค่า มีกำลังใจทำให้หนูคนนี้พร้อมที่จะเผชิญกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตตอนนี้และอีกต่อไปข้างหน้าด้วยคำของคุณครูสมศรี คุณแม่คนที่ 2 ของหนูค่ะ ขอบพระคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ ถ้าเป็นไปได้หนูเป็นศิษย์ Ad1 ค่ะ และจะได้เรียนคอร์ส Highlight วันอาทิตย์ที่ 9 นี้ที่กำลังจะถึง หนูอยากเข้าไปหาคุณครูแล้วกราบที่เท้าคุณครูค่ะ แล้วหนูจะบอกความรู้สึกทุกๆอย่างกับคุณครูค่ะ หนูคงมีโอกาสได้พบคุณครูสมศรี คุณแม่คนที่ 2 ของหนูนะค่ะ

แม่คนนี้แม้จะอู๊ดๆไปหน่อย กับผองลิงเจี๊ยกๆนำโดยพี้บุ้งบิ้ง พี่พิม น้องแจม นัองวิว

มิ้วกี้เวย์ น้องperjer และคุณครูผู้เป็นจ่าฝูงรวมทั้งผู้ที่น่ารักซึ่งคุณครูไม่สามารถเอ่ยนามได้หมด

ขอรับคำขอบคุณจากหนูด้วยความปลาบปลื้ม

และฝูงของเราจะยืนหยัดให้กำลังใจหนูและทุกๆคน

ยินดีที่ได้ให้บริการค่ะ

แล้วพบกันนะคะ

 แม่อู๊ดๆแล้วไหงเป็นลูกลิงอ่า...เจี้ยก..=.,=

เหอๆๆ เปนปังคุงละกันค่ะ
น่าร๊าก  ชอบมากมาย......^_^

ประโยชน์สุขของเพื่อนมนุษย์เปนนึง
ประโยชน์ส่วนตนเป็นรอง

อัตตานัง อุปมัง กเร
เราพึงปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนปฎิบัติต่อตนเอง

หัวใจน้องพี่สีชมพู...........ขอให้เข้าแพทย์จุฬาอย่างที่หวังน้าค้า
เจี๊ยกๆๆ เปนกำลังใจให้ค่า

แม่ไม่อู๊ดๆหรอกค่ะ

แม่ออกจะสวยเหมือนแพนเค้ก
คริคริ

 ก็แม่แพนบอกว่า แม้จะอู๊ด อ่า = = เจี้ยก..

>>คุยภาษาลิง =O= <<

อู๊ดๆ พี่ Perjer นี่ตามแหลมเจี๊ยกค่อก เนอะน้องแจมเจี๊ยกค่อก

 ค่ะ เจี้ยกๆ
แม่แพนสวย นาตาลีตกขอบเวที เจี้ยกๆ ;D 

เอ่อทำกระทู้กลายพันกันอีกแล้วนะคะ

(วิวป่าวเป็นลิงน้าวิวเป็นปาปิยองตะหาก[บรึ๋ยด่าตัวเองเป็นหมาซะงั้น{แต่ก็เป็นน้องสาวของแองจี๊นี่หน่า}])

กำลังใจ เป็นสิ่งสำคัญมากๆๆๆน้าค่ะ

จงยืนหยัด ต่อสู้

   เหอๆๆ   

 (   กระทู้กลับมาเหมือนเดิมแร้ว อ่ะ )
 
 
 หนูก้อไปของหนูได้เรื่อยๆๆอ่ะค่ะ ครู

               อย่า  งง  งง   งง   งง  งงงงงงงงงงงงง    น้าคะ
 

 ;D บอร์ดนี้ น่ารักจริงๆเลย หุ หุ ;)