สุดยอดครับครู

เรื่องราวที่น่าสนใจ

น่าสนใจมากเลยครับอ่านแล้วได้แง่คิดอะไรดีๆเยอะเลย

มันเป็นข้อมูลที่ผมกำลังมองหาอยู่เหมือนกันครับ

อ่านได้แล้วได้แง่คิดดีๆ เพียบเลย

: ingenuous smile July 31, 2010, 08:29:50 PM

ครูคะ หนูจำสิ่งที่ครูพูดได้ ให้พยามอย่างที่สุด แต่อย่าคาดหวัง
การสอบครั้งนี้ หนูตั้งแต่จะพัฒนาตนเองขึ้นมามากๆ ทุ่มเทกับมันมากๆ
แต่สุดท้าย ผลมันไม่ได้เป็นอย่างหวัง มันน้อย ด้อย เหมือนกันครั้งที่ยังไม่ได้พยายามเต็มที่พอ หรือบางที ครั้งนี้ก็อาจจะยังไม่พอ
หนูจึงเป็นคนที่ เพื่อน หรือคนอื่น ไม่ค่อยฟังความคิดเห็นเรื่องเฉลย
วิชานั้น วิชานี้ สังคมเปิดโอกาศให้หนูแสดงออก
ให้หนูอธิบายโจทย์หน้าชั้น ให้หนูพูด แต่เหมือนว่ามันเป็นการเปิดโอกาศให้คนเค้าเยาะเย้ย ...

หนูจะขยัน อ่านมัน ทำมันให้มากขึ้นไปอีก แต่ทำไมล่ะคะ ทำไม
ผลของมันถึงไม่ดีซักที...
หนูเรียนกับครูตั้งแต่คอร์ส Ph1 เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากครู รักที่ครูเป็นคนทำเพื่อแผ่นดิน ทำเพื่อเด็กทุกคน และพร้อมที่จะให้คำปรึกษา
ครูบอกหลายครั้งว่าครูโง่ แต่หนูว่าบางทีหนูโง่กว่าครูอีกนะ
มันก็เหนื่อยค่ะ กับการเทียมเกวียนกว่าคนอื่นสิบเท่า เพื่อนเข้าใจตั้งแต่ข้อแรก และทำมันจนถึงข้อสุดท้ายได้รวดเร็ว
แต่หนูยังช้ากว่า พ่อแม่ คาดหวังค่ะ ซึ่งหนูพยามจะทำมันออกมาให้ดี แต่มันก็ไม่ดี ... หนูท้อแท้ค่ะครู แต่ไม่ลดละ แต่ความท้อแท้ก็ยังมี เพราะหนูอดไม่ได้ที่จะคาดหวังที่สิ่งที่ตัวเองพยายามไปค่ะ...

วันนี้หนูสอบ Vocab-GAT ของครูได้คะแนนดีแหละ หนูดีใจมว๊ากกกก ตั้งแต่เรียนมาครั้งนี้ดีที่สุด ถึงแม้จะไม่ดีที่สุด ครั้งหน้าจะเป็นการสอบครั้งสุดท้ายของครูแล้วด้วย หนูจะเต็มที่ มันพอจะทำให้หนูใจชื้นขึ้นมาบ้าง หนุอยากจะกระเป๋า พี่สาขาหาดใหญ่จะมีให้มั้ย -..-
แต่ถ้าดูคะแนนรวมหนูคงไม่ได้สินะ

"ความโง่" ไม่น่ารังเกียจ
synonym ของคำว่าโง่ มีตั้งแต่ stupid ไปจนถึง brainless

แต่ที่น่ากลัวที่สุดคือ "โง่" แบบ "ignorant" คือโง่แบบไม่ใส่ใจยอมรับรู้ รับฟัง

ทราบอย่างนี้แล้ว ลงมือ "เทียมเกวียนเยี่ยงควาย"เลยลูก

ความสุขอยู่ที่ได้ทำในสิ่งที่เราต้องการ "พัฒนาตน"

เห็นคุณค่าของความขยัน

ลองได้ขยันแล้ว คะแนนจะดีหรือไม่ ยังไม่ต้องกังวล

เหมือนนักกีฬาต้องเพาะกล้ามเนื้อให้แข็งแรงก่อน

แล้วจึงค่อยฝึกวิ่ง เมื่อลองได้วิ่งก็จะติดใจ

ทีนี้ก็ค่อยๆจับเวลา และพัฒนาความเร็วขึ้นเป็นลำดับ

อ่านหนังสือรอบแรกให้จบ ยากที่สุด

แต่ทุกคนก็เริ่มต้นด้วยวิธีนี้นะลูก

คุณครูก็ยังคงยืนยันว่าตัวเอง "โง่ชนิดเกินเยียวยา"

แต่ถ้าเรามี "ฉันทะกุศล" คือรักในการพัฒนาตน อะไรๆก็ไม่สามารถทำให้เราเหนื่อยได้

ทุกวันนี้เวลาพี่ๆเสื้อส้มเห็นคุณครูทำงาน แล้วยังยิ้มระรื่น

พี่ถามว่า "ไม่เหนื่อยหรือคะคุณครู"

คุณครูก็ตอบว่า "ไม่เข้าใจความหมายของคำว่า เหนื่อยค่ะ"

ทราบแต่ว่า สายตาล้าก็พัก พักเสร็จก็มาทำงานต่อ มีความสุขมากเลยค่ะ

นี่ถ้าวันหนึ่งมี 50 ชั่วโมงก็ดี จะได้รังสรรค์อะไรดีๆ และเป็นประโยชน์แก่ส่วนรวมได้อีกเยอะ

เห็นไหมคะ

คิดออกนอกตัวเมื่อไหร่ คำว่า "เหนื่อย" ก็แทรกเข้ามาในจิตใจไม่ได้

ทำไงได้ล่ะคะ ที่ว่างในหัวใจของคุณครไม่ได้จัดโต๊ะรับแขกเผื่อไว้ให้กับพวกแขกมารเช่นความเบื่อ ความรักสบาย ฯลฯ ที่คอยมายั่วยุให้เราไม่เห็นประโยชน์ของการเทียมเกวียนเยี่ยงควาย

รีบพลิกจากขั้นยอมรับและตระหนักในสิ่งที่เราเป็นไปสู้ขั้นการพัฒนาตัวเองเร็วๆนะคะ

แล้วจะเห็นพัฒนาการด้านอารมณ์ที่เราสามารถลิขิตชีวิตด้วยความเพียร

วันข้างหน้า เวลาเล่าขานให้ลูกหลานฟัง ประวัติของหนูจะมีคุณค่าจุดประกายให้เด็กๆอยากเดินรอยตาม เพราะตัวเราเองได้เคยพิสูจน์มาแล้ว

ลองนำไปใช้เลยนะคะ

วิธีเทียมเกวียนเยี่ยงความ ขมังเวทย์ยิ่งนักค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

จุ๊บๆ