ครูคือผู้กุมชะตากรรมของโลกครูโดยหน้าที่เป็นผู้ยกวิญญาณของโลกให้สูงขึ้น
ครูโดยสิทธิเป็นปูชนียบุคคลของโลก
- ครูไม่ใช่ลูกจ้าง รับจ้างสอนหนังสือหรือวิชาบางอย่าง ครูที่ช่วยให้
ศิษย์มีนิสัยใจคอดี รู้จักบังคับตัวเองได้ มีความสูงในทางวิญญาณ มี
ค่าสูงกว่าเงินเดือน เหลือที่ศิษย์จะตอบแทนไหว ครูจึงกลายเป็น
ปูชนียบุคคล ไม่มีทางที่ศิษย์จะตอบแทนให้สมกันได้ ครูจึงพ้นจาก
ความเป็นลูกจ้างด้วยเหตุนี้และกลายเป็นเจ้าหนี้ที่ต้องเคารพตลอดกาล
-ในหัวใจครู มีแต่ปัญญากับเมตตานอนเคียงคู่กันอยู่
ปัญญา คือ ความรู้ความสามารถในการที่จกยกวิญญาณของเด็กให้สูงขึ้น
เมตตา คือ ความรัก ความเสียสละ เพื่อทำไหน้าที่ของตนโดยไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยหรือเอือมระอา
-คำว่า "ครู" แปลว่า หนัก คือหนักอยู่บนศีรษะของทุกคนในโลก
เพราะโลกรอดด้วยการกระทำของครู ครูจึงเป็นปูขนียบุคคลของโลก
-เมื่อครูได้ทำหน้าที่ช่วยให้ทุกคนมีความสูงในทางวิฐฐาณ ที่ได้ชื่อว่าหล่อเลี้ยงชีวิตของโลกไว้
พุทธทาสภิกขุ