Kru Somsri's English School

July 18, 2025, 03:51:57 AM

191147 46430 16712
: TimothyUnrex

Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี

คุยกับคุณครูสมศรี

( หนูเรื่องไม่สบายใจค่ะ ช่วยหนูที หนูอยากระบายค่ะ )

:

:

:

:

: June 13, 2008, 09:14:41 PM : คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
"เด็กดื้อรอคำตอบ"ที่รัก การอยู่ในสังคมที่มีผลประโยชน์แอบแฝงต้องแก่งแย่งให้ได้มาซึ่งลาภสักการะและชื่อเสียง คนที่หลงในโลกธรรมจึงสามารถกระทำสิ่งที่น่าละอายโดยไม่รู้ตัว ประหนึ่งว่าการกระทำนั้นคือสัญชาตญาณ แต่แทนที่จะเป็นสัญชาตญาณในการสร้างสรรค์ กลับกลายเป็น"สัญชาตญาณในการทำลายล้าง"ซึ่งผู้เป็นผู้ใหญ่ที่ยกระดับจิตใจไม่พึงกระทำ หนูควรตระหนักและเห็นกิริยาความอยากเด่นชิงดีนี้อย่างไม่น่าเอาไม่น่าเป็น คนเราเกิดมาเเต่ละภพ แต่ละชาติ ก็เพื่อมาชะล้างสิ่งไม่ดีออกจากดวงจิตที่สะสมมาของตน เพื่อที่ว่าชาติหน้าภพหน้าจะได้ดีกว่าที่เป็นอยู่ แต่สุดท้าย"คน"ย่อมหลงและติดกับดักของโลกธรรมที่จอมปลอม หนูจงตั้งสติและ"อภัย"คนเหล่านี้ไปให้หมด เพราะจิตที่ไม่คิดยกระดับของเขาอาจจะฉุดเราลงไปเกลือกกลั้วกับความอิจฉาริษยาที่กัดกร่อนดวงจิตของตัวเขาเอง สนิมย่อเกิดจากเนื้อในของเหล็กเช่นใด ความดีชั่วย่อมถือกำเนิดจากจิตของผู้ที่กระทำนั่นเอง เพราะไม่มีใครบังคับให้เขาทำไม่ดี นอกจากตัวของเขาเอง ในโลกมนุษย์เขาอาจเสแสร้งแกล้งทำเป็นดีให้คนอื่นเห็นได้ เขาอาจได้รับรางวัลทางโลก แต่ในนรกนั้นไม่มีใครกำกับบทให้เขาแสดงได้ ความดีความชั่วไม่อาจลบเลือนได้ด้วยการเสแสร้งหรือแกล้งทำ หนูพึงระลึกและขยาดกลัวต่อนิสัยดังกล่าวนี้ เพื่อจะได้ไม่หลงเสพหลงยึดเข้ามาไว้ในตัวเรา อย่าเสียใจที่ได้พบเจอคนเช่นนี้ เพราะเขาได้เข้ามาสอนให้เราดำเนินชีวิตอย่างระมัดระวังขึ้น ทำให้เราไม่เผลอไผลหลงทำสิ่งไม่ดีให้แก่ผู้อื่น หนอนพึงพอใจกับการไชมูลสกปรกและของอาจมโดยไม่รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองคลุกเคล้าและดื่มกินคือสวะปฏิกูล กรรมดำที่เขาสะสมจะตอบแทนคืนเขาในที่สุด ทุกคนย่อมหนีไม่พ้นกฏธรรมชาติอย่างไม่ผันแปร กฏแห่งกรรมในยุคโลกาภิวัฒน์เดินทางติดจรวด ปล่อยกฏแห่งธรรมชาติลงโทษตัวเขาเองเถิดค่ะ ถึงแม้อาจจะช้า แต่อย่างไรก็ต้องเจอค่ะ และเมื่อวันนั้นมาถึงก็อย่าได้หลงไปซ้ำเติมเขา จงเฝ้ามองอย่างปลงอนิจจังในผลแห่งกรรมที่ต้องเป็นไปตามสัจจธรรม คุณแม่คุณครูสอนเสมอว่า "ทองแท้ไม่กลัวไฟไหม้" เหล็กเนื้อดีจะทำศาสตราวุธชั้นเยี่ยมต้องผ่านความร้อนสูงมากจึงจะตีเป็นรูปทรงที่ใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ บัณฑิตหรือผู้รู้ย่อมไม่ทุกข์ตรมยามภัยมา หนูไม่ต้องสาปแช่งเขานะลูกเพราะจะทำให้จิตเราตกต่ำ แล้วการกระทำของเขาก็จะเหมือนล้อเกวียนที่เคลื่อนทับรอยเท้าโค ตั้งใจเรียนหนังสือและอย่าคิดมากกับเรื่องที่ผ่านไปแล้ว เหล็กของหนูกำลังอ่อนตัวเพราะความร้อน จงเร่งความเพียรตอกทุบเนื้อเหล็กให้เป็นรูปทรงที่สวยงามและพร้อมใช้งานจะดีกว่า คุณครูและเพื่อนๆในบอร์ดนี้จะยืนเคียงข้างและให้กำลังใจแก่เยาวชนที่รู้แยกแยะผิดถูกเสมอ เพราะหนูจะก้าวเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ อย่าปล่อยให้ผู้ใหญ่ใจร้ายพฤติกรรมไร้คุณค่ามานำพาชีวิตของหนูๆนะลูก ดูตัวอย่างผู้ใหญ่ที่ดีแล้วก้าวตามรอยเท้าของท่านเหล่านั้น ตัวอย่างที่ดีที่สุดก็คือ "พระเจ้าแผ่นดิน"ของเรานะคะ ช่วยพระองค์ด้วยการคิดดี ทำดี และพูดดีนะคะ คนดีมีในสังคมมากเท่าไร คนไม่ดีก็จะไม่สามารถครองพื้นที่ในสังคมได้ค่ะ หนูรอคุณครูมานานนัก คุณครูเลยขอตอบให้คุ้มกับที่หนูรอนะคะ ขอบคุณที่ทำให้คุณครูได้มีโอกาสทำความดีเพิ่มขึ้นทุกวัน ฝากกราบคุณแม่และมอบกำลังใจให้ท่านด้วยนะคะ คุณครูสมศรีค่ะ
: June 11, 2008, 08:13:41 PM : เด็กดื้อรอคำตอบ
เมื่อไหร่ครูจะมาตอบสักทีคะ รออยู่นะคะ
: May 25, 2008, 06:47:23 PM : กรุ๊ป BuBbLeZ^^
ยังไงเราก็ไม่ต้องสนใจพวกคนนั้นหรอกครับ อาชีพในวงการเป็นอาชีพที่ไม่ยืนยาวหรอกครับ สมมติพอเราอายุซัก30หรืออาจก่อนนั้น งานก็หมดแล้วครับ เราลองมาตั้งใจเรียน สอบได้คณะดี มีอีกหลายงานดีกว่าศิลปินเยอะ ทำอะไรไม่เป็นข่าวด้วย ดาราสมัยนี้ชอบเป็นแบบอย่างที่ผิดด้วย สู้ๆงับ เป็นกำลังใจให้ ^^ รอ ค.คิดเห็นอื่นต่อ
: May 25, 2008, 04:54:22 PM : lB a d t z_m a r u
แบบนี้ก้เคยเจอเหมือนกาน เห็นคนอื่นดีล่ะไม่ได้เชียว พยายามอย่าไปเก็บมาใส่ใจอ่าค่ะ คิดไปก้เครียดเปล่าๆ ลองหาอะไรที่เราชอบทำดูก้ได้ค่ะ หรือนั่งสมาธิก้ดีนะ สู้ๆๆนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
: May 25, 2008, 10:00:36 AM : •?‘sNukEr‘?•
เป็นกำลังใจให้นะครับ... ถ้าจะรักในสิ่งที่ตัวเองเลือกจริงๆ ก็เดินหน้าเร่งเครื่องต่อไปเลยครับ จุดนี้อาจจะเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเองครับ ถ้าเปรียบเทียบกับจุดที่มีชื่อเสียงมีคนรู้จักมากมายแล้ว ยิ่งจะมีคำวิพากษ์วิจารณ์มากกว่านี้อีกมากครับ อดทน อดทน ครับ รับฟังได้ แต่อย่าเก็บเอามาใส่ใจมากครับ...
: May 25, 2008, 09:39:18 AM : เหม่งจ๋าย : )
เป็นกำลังใจนะ.. นั่นจิ แข่งขัน ชิงดีชิงเด่นอีกแล้ว.. ตอนนี้ทำใจให้สงบนะ อยู่กะแม่เราเยอะๆ นั่งสมาธิ ทำอะไรก็แล้วแต่ ถ้ายุ่งกะมันแล้วมันทำร้ายเราอย่าเลยดีกว่าคะ คนที่จะมานั่งเสียใจก็มีแต่ตัวเราเปล่าๆ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่า
: May 24, 2008, 09:12:28 PM : pumpui
พอโตมาเราต่างก็ได้เรียนรู้คนมากขึ้น แม้กระทั่งคนที่เราไม่เคยคิดว่าจะมี แต่ก้มี ขอให้คิดว่าเราเป้นดัวของเราเถอะนะคะ อย่าไปสนใจกับคนที่มาทำให้เราต้องทุกข์ใจเลย เราเชื่อว่าคนที่มีความตั้งใจจริง ยังไงยังไงก็ต้องทำฝันของตัวเองให้สำเร็จ ก้าวผ่านมันไปให้ได้นะ แล้วพอเรามองสิ่งที่เราผ่านพวกมันที่เป้นสิ่งทีทดสอบเรา จะคิดภูมิใจว่าเราเป้นคนที่มีความอดทน ยืนหยัดอย่างมั่นคง เป้นกำลังใจให้นะคะ เราก็มีความรู้สึกเหมือนกันกับเธอนี่แหละ แต่พยายามปล่อยวาง นึกถึงตัวเราเองแคนท่เรารัก แล้วมาแชร์ความรู้สึกดีดีในบอร์ดคุณครูสมศรี ครุที่น่ารักและเป็นที่เคารพของเราเสมอ "ไม่มีใครที่สามารถมาทำให้เราทุกข์ใจได้ นอกวะจากตัวเราเองค่ะ"
: May 23, 2008, 10:13:50 PM : N' OPEL
พอจะเข้าใจความรู้สึกนิดๆอ่ะ เล่าได้เห็นภาพมาก อยากให้สู้ต่อไปนะ สิ่งที่ผ่านมาให้มันเป็นประสบการ ตอนนี้โลกมันเข้าสู่จุดเสื่อมอย่างมากแล้ว ผู้คนส่วนใหญ่ยึดติดกับค่านิยมผิดๆของตะวันตก ต่างแก่งแย่งชิงดีความเป็นใหญ่ เพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียงเกียรติยศ เพราะคิดว่ามันจะนำพามาซึ่งความสุขได้ ต่างพยายามขวนขวายทำทุกวิถีทาง โดยไม่สนใจความถูกต้องหรือศีลธรรม ทำให้มีปัญหาต่างๆมากมาย คนในปัจจุบันยึดติดกับความสุขทางกายมาก พึงพอใจกับวัตถุและรูปธรรม เราคงมีคำแนะนำคือ ให้มาศึกษาธรรมะบ้าง นั่งสมาธิ เจริญสติ เพราะสิ่งเหล่านี้จะช่วยให้เราเห็นถึงความเป็นจริงในโลก ไม่ยึดติดกับวัตถุ อีกทั้งยังทำให้ใจเราสงบ รู้เท่าทันสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้เรามีสมาธิในการทำงานต่างๆ อ่านหนังสือเตรียมสอบได้ดีขึ้นด้วย ให้สิ่งเหล่านี้มาเป็นที่พึ่งทางใจบ้าง เพราะพอเรามีที่ยึดเหนี่ยวทางใจแล้ว ไม่ว่าจะพบมรสุมชีวิตแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้เราล้มลงได้
: May 23, 2008, 09:50:33 PM : เด็กดื้อ
ครูค่ะ หนูมีปันหาค่ะ หนูขอเล่าแบบย่อๆ นะค่ะ ตากี้หนูพิมไปยาวมากสรุป ไม่ติดค่ะ อยากร้องไห้มาก หนูแค่อยากระบาย หนุไม่อยากเกบไว้ค่ะ หนุเก็บกดค่ะก้อคือ หนูเป็นคนชอบร้องชอบเต้นค่ะ ครอบครัวก็เลยสนับสนุน หนูเลยมีโอกาสไปเรียนหลักสูตรนึ่งค่ะคือ เป็นหลักสูตรพัฒนาเป็นศิลปินค่ะ เขารับรองว่าจะได้เป็นศิลปิน แต่ก็ไม่ได้ อย่างที่พูดหรอกค่ะเสียเงินไปเยอะมาก แต่ที่แย่กว่านั้น ก้อคือ มีการแก่งแย่ง ชิงดีชิงเด่น แข่งขันทุกอย่าง ต่อหน้าทำเป็นดีหลับหลัง นินทากันเป็นว่าเล่น ครูค่ะหนูเป็นคนห้าวพูดจาตรงๆไม่ยอมใครค่ะ หนูเสแสร้งไม่เป็น เลยดูเป็นคนหัวดื้อ แย่มากค่ะครู มีปันหาหลายอย่างเกิดขึ้นบางครั้งหนูผิดก็ยอมรับ ค่ะ หนูไม่เคยเกี่ยง หนูต้องโดนจับผิด โดนเพ่งเล็งทำอะไรผิดนิดนึงสะกิดนิดนึง ก็โดนนินทา ที่นินทานี่รวมถึงผู้ปกครองบางท่านด้วยนะค่ะ ลำพังว่าหนูคนเดียว หนูไม่โกดเท่าไร่ นี่ว่าแม่หนูด้วยค่ะ แม่หนูเป็นคนพูดไม่เก่ง เอาใจใครไม่เป็น ตอแหลไม่เป็น (ขอโทดที่พูดหยาบค่ะ) ประจบใครไม่ค่อยเป็น แต่คนอื่นเค้าเป็นกัน ปัญหามีเยอะค่ะ บางอันขออนุญาติข้ามน้ะค่ะ อาจเป็นเพราะหนุห้าวค่ะ ตรงๆ ไม่ยอมคน เป็นคนใจร้อน แต่หนูก็ไม่ได้ดื้ออะไรขนาดนั้น ถ้าอธิบายให้หนูฟัง ให้เข้าใจดีดี ก็ทำได้ค่ะ หนูก็เข้าใจ เขาเป็นผู้ใหญ่หนุเป็นเด็ก หนุเถียงหนูผิด หนูเถียงหนูดูไม่ดี แต่บางที ผู้ใหญ่ไม่ฟังเหตุผลของเด็กบ้างเลย ก็ใช่สิค่ะลูกใคร ใครก็รัก ไม่ฟังเหตุผลหนูสักนิด หนูก็ดูผิดอย่ดี อธิบายของเด็กคือเถียงชองผู้ใหญ่ ครูค่ะ วงการนี้ถ้ามีใครเด่นกว่าลูกๆขา เขาจะไม่ยอมเลยจิงๆน้ะค่ะ แม่กับหนูเจอ มาแล้วค่ะ หาทางออกแทบไม่ถูกเลยค่ะ ก็ไม่เคยเจอ นี่คะ ไม่คิดว่าคนเราจะทำกันได้ขนาดนี้ มีทั้งหัก หลัง ว่าร้ายพูดเกินความจริง ใส่ร้ายด็มีค่ะ เข้าใจผิดไปนู่น อธิบายให้ฟังก็ไม่ฟัง ต่อหน้าทำดี ลับหลัง นินทา หนูไม่เคยคิดร้ายกับใครเลยน้ะค่ะ หนุกลัวจริงๆเลยค่ะ เราเป็นเพื่อนกันน่าจาช่วยกันไปให้ถึงฝัน ทำไมเราต้องมาแข่งกันเองด้วย เพื่อ อะไร ครูค่ะบางทีมีปัญหาอะไรกันให้หนุพูดกับคุณครู(ที่สอนรวมถึงผู้บริหารต่างๆ) มีเรื่องไรให้หนูออกหน้าตลอด หนูโง่ค่ะ ที่ทำตาม พอหนุเป็นคนไปพุดผู้ปกครองคนอื่นๆก็คิดว่าหนูมีปัญหาคนเดียวทั้งๆ ที่หนูเป็นตัวแทนที่ไปพูด พอ โดนว่าหนูโดนคนเดียว บางเรื่องหนูไม่ได้เสนอ เห็นว่าเราเพื่อนกัน ให้หนูพุดแทน หนูพุดให้ สุดท้าย หนูโดนคนเดียว เข็ดเลยค่ะครู หนูกับแม่จะไม่โง่แล้วค่ะ ยอมโดนเอาเปรียบแค่ครั้งเดียวเป็นบทเรียน หนูโดนอีกเยอะค่ะ เยอะมาก พอแล้วค่ะ หนูไม่อยากไปเรียนด้วยซ้ำ ถ้าแม่ไม่เสียดายเงินที่เสียไปแม่ก็ไม่ให้ไปหรอกค่ะ แต่ก้ยังมีคนที่ดีอีกหลายคนค่ะที่เป็นเพื่อนเรา เฮ้อ หนูเครียดมากค่ะครู แม่ก็เครียด หนูอยู่ม6แล้ว ค่ะทุกวันนี้หนุเครียด กับเรื่องพวกนี้ มาก จาสอบสมารทวันวัน อาทิดนี้หนังสือยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ เวลาว่างไม่ค่อยจะมีเเม่ก็บอกให้พอแล้วเรื่องพวกนี้ เครียดรกสมอง เราไมได้ ขอข้าวเขากิน แต่หนู ก็คิดไม่ตกอยู่ดีค่ะครู อยากให้เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม อยากให้ช่วยกัน ไม่ใช่แข่งกัน หนูรู้แม่ก็เครียดค่ะหนูรู้แม่ก็สงสานหนู ไม่รู้จะทำไง ครูช่วยหน่อยสิค่ะ -จะทำไง ให้เลิกคิดมาก -ทำยังไงให้ใจเย็น -ทำยังไงให้แม่สบายใจ -ทำยังไง ให้ไม่เป็นภาระของแม่ ครูช่วยทีน้ะ ค่ะ ถ้าครูอยากแนะนำไรอีก เชิญเลยค่ะ ตอนนี้หนูอยากได้ทั้งกำลังใจและคำแนะนำ การเข้าหลักสูตรนี้เงินแสนกว่าทำให้หนูได้อะไรที่มากกว่าการเรียนเพื่อเป็นศิลปินค่ะ ได้รู้อะไรอีกหลายๆอย่างที่เป็นบทเรียน ให้หนูได้เยอะเลยค่ะ แม้จะไม่ได้เป็นนักร้อง ก็ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้หนูไม่อยากเป็นแล้ว ค่ะ ถ้าหนูรู้ว่าจาเจออะไรที่แย่ๆ แบบนี้ หนุจะไม่ขอ มายุ่งเกี่ยวกับเส้นทางนี้เลยค่ะ .หนูรักครูค่ะ อย่างน้อยหนุก็ได้ระบายไว้ในบอร์ดนี้( รกบอร์ดรึป่าว) แต่หนูเสียใจมากค่ะครุ หนุอยากกลับไปเป็นคนเดิมที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ทั้งในและนอก ตอนนี้ภายในหนู เจ็บช้ำมากเลยค่ะ ครู ช้ำในเป็นไง หนูกับแม่ซึ้งค่ะ หักหลังเป็นไง เรารับรู้แล้วค่ะ

Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.