: August 11, 2010, 06:14:34 AM
: ณัฐมาศ ช้างสุวรรณ
|
ลูกขอฝากบทกลอนบทนี้ไปให้แม่ อยู่ไกลแท้แม่จ๋าลูกคิดถึง ความห่วงใย ความรัก ใฝ่คนึง แม่เป็นหนึ่ง ในดวงใจ ตลอดมา
|
: July 20, 2010, 10:33:05 PM
: ~เด็กดี๊ดี~
|
ไม่ใช่ไม่เห็นพระคุณแม่ แต่มันแต่งไม่ออกค่ะ =_=
|
: July 19, 2010, 09:08:01 PM
: กรเองจ้า
|
ใจร้าย ไม่มีใครเห็นพระคุณของแม่เลย ใจร้ายจริงๆ
|
: July 17, 2010, 10:19:49 PM
: กรเองจ้า
|
แต่งกันเยอะๆๆสิเพื่อนๆๆ ที่เวลาต่อเพลงต่อเอ้าต่อเอานะ ทีวันแม่เนี้ยเงียบเลยนะ จะลืมบุญคุณของแม่แล้วหรอ
|
: July 16, 2010, 09:14:40 PM
: กรเองจ้า
|
เพื่อนๆๆรีบแต่งกลอนต่อๆกันนะ แต่งกันเยอะๆๆนะ
|
: July 16, 2010, 09:00:12 PM
: กรเองจ้า
|
แม่คือพระในบ้าน แม่คือคอยปลอบใจ ใครกันคอยป้องกันตอนเป็นเด็ก ใครกันคอยป้อนนมตอนเรายังเด็ก
|
: July 16, 2010, 04:35:50 PM
: *+* ซ้อเนียน *+*
|
ท้องนภาจันทราสุรีศรี ปฐพีคงคาวายุฝน มิอาจเอื้อเกื้อให้ก่อเกิดเป็นตน เกิดเป็นคนก็เพราะแม่ดูแลมา เกิดมาแล้วเฝ้าพูมฟักตระหนักสอน คอยกล่อมนอนให้ลูกมิห่างหา ถึงเอามีดกรีดอกผ่าอุรา ฉีกกายามิเท่าครึ่งคุณแม่เอ๋ย
|
: July 16, 2010, 11:47:41 AM
: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
|
แม่ แม่ แม่ เปรียบแสงแห่งเทียนสรรค์
เปล่งแสงอันอำไพใสผ่องศรี
สุริยะยังไม่เทียบแสงมาตุพลี
ซึ่งรักที่อบอุ่นซึ้งดวงหทัย
จะหาใดรักเทียมมิเท่าแม่
แผ่กระแสห่วงรักดุจแดนสวรรค์
ตั้งแต่เล็กพันผูกจิตตราบนิรันดร์
สานฝันลูกให้กล้เติบกล้าด้วยคุณธรรม
จักขอตอบแทนท่านด้วยสอนสั่ง
แก่ศิษย์อันมุ่งสู่ประตูฝัน
ก้าวเข้าเขตอุดมสมบูรณ์พลัน
สร้างมนุษย์อันกอปรธรรมและปัญญา
คืนกลับสู่สังคมไทยเด่นตระหง่าน
สมกับการเกิดเป็นไทยไม่หมองศรี
ดีทั้งศิษย์ภูมิใจครูคุ่ปฐพี
ขอสร้างศรีบารธรรมชาติไทยประเทือง
|
: July 15, 2010, 11:13:14 PM
: กรเองจ้า
|
เริ่มจากกรก่อนนะจ้า ...วันเกิดเราดั่งวันสิ้นลมแม่ ...เจ็บปวดแท้ดั่งน้ำตาพาจะไหล ...สองมือโอบอุ้มแกว่งเปลไกว ...น้ำนมเลี้ยงอุ้มชูให้เติบใหญ่มา
...แม่เปรียบดังยารักษายามป่วยไข้ ...แม่เปรียบดั่งต้นไม้ใหญ่ร่มใบหนา ...แม่เปรียบดั่งดวงดาวตะวันส่องแสงมา ...แม่เปรียบดั่งผ้าห่มหนาอบอุ่นกาย
...เปรียบดั่งพระในบ้านชี้แนะลูก ...สถิตอยู่กลางใจไม่ไปไหน ...กตัญญูตอนนี้ยังไม่สายไป ...ก่อนแม่ไซร้หลับตาไปไม่ลืมเอย
|