หนูจ๋า
คนเราแค่ได้ทำความดีก็มีความสุขแล้วนะลูก
แต่การทำความดีก็ต้องดูตาม้าตาเรือ
คือเพียรอย่างมีสติ
ไม่โทษฟ้า ไม่ว่าดิน
ยินดีเมื่อเห็นคนอื่นได้ดี
และหาข้อดีของเขาในการนำมาพัฒนาตัวเรา
แต่ไม่ใช่ต้องลอกเลียนจนเสียความเป็นตัวของตัวเอง
ตอนคุณครูเด็กๆเรียนหนังสือไม่เก่ง
เปรียบตนเองดั่งแสงเทียนเล่มเล็กๆ
มิกล้าคิดเทียมแสงนีออน แสงจันทร์ หรือแสงตะวัน
แต่ก็เปล่งแสงเรืองรองในยามที่ห้องมืดมิด
แสงเทียนที่ใครต่อใครคิดว่าไร้ความสว่าง
แต่พวกเขาลืมคิดไปว่า
ยามที่ไฟดับสนิทมืดมิไร้แสง
เทียนเล่มน้อยนี้กลับเปล่งประกายจรัสเรือง
ต้นหญ้าใช่ต้องงดงามเทียมไม้สักใหญ่
แต่สักหางดงามไม่
หากไร้หญ้าคลุมดินให้สักเด่นงาม
ดอกไม้งามใช่ต้องบานทน
ขอเพียงจงเบ่งบานอย่างงามสง่า
กับหนึ่งวันที่จะต้องเหี่ยวโรยราและจากโลกนี้ไป
ก็นับว่าคุ้มค่าที่ได้ทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่แล้ว
ลองอ่านดูใหม่นะลูก
หนูจะพบความตอบที่งดงาม
หัวคางคกย่อมมีเพชรเม็ดงามฝังอยู่เสมอ
ขึ้นอยู่กับว่า
เราจะมีปัญญาไขรหัสสัจธรรมนี้ไหมเท่านั้นค่ะ
คุณครูขอเป็นกำลังใจให้หนูนะลูก
สู้นะครับ
ขยันมากๆ
อย่างมากสุดก็แค่สนุกน้อยลงกว่าเดิมเท่านั้นเองค่ะ
Kru Somsri's English School
|
||
 
|
|
|
