|
Posted on: August 30, 2007, 04:04:01 PM
Posted by: Milky Way
|
|
อย่าเพิ่งน้อยใจตัวเองสิค่ะ
เราว่านะที่คุณแม่ไม่ให้มาเรียน
อาจเป็นเพราะว่าค่าน้ำมันรถ หรือปัญหา
อย่างอื่นรึป่าวค่ะ ลองขอคุณแม่ดีๆสิค่ะ
ถ้าเรามีเหตุผลจำเป็นจิงๆ
เราว่าน่ะคุณแม่ต้องรับไว้พิจารณาอยู่แล้วหล่ะ
แล้วบ้านเธออยู่ไกลมากรึป่าวค่ะ
ที่บอกว่ามาไม่ถูกน่ะ ลองเปิดเว็บ
ของครู ให้คุณแม่ดูเส้นทางมาสิค่ะ
คุณแม่อาจจะเคยมาแล้วก็ได้น่ะ
ถ้าคุณแม่ไม่อนุญาติจิงๆ
ก็ขอหนังสือเพื่อนที่เรียนไปถ่ายเอกสาร
ก็ได้นิค่ะ เราเชื่อว่าคุณครูไม่ห่วง
คุณครูอยากให้พวกเรามีค.รู้ แล้วอยากให้
พวกเรารู้มากกว่าด้วย
หรือถ้ามาเรียนที่นี่ไม่ได้ ก็ลองหา
ที่เรียนพิเศษใกล้ๆบ้านสิค่ะ เชื่อว่าคุณแม่ให้อยู่แล้ว
ครูอยากให้เราเรียนมากๆ เพราะจะได้มีค.รู้เยอะๆ
ลองเปิดเว็บให้คุณแม่ดูเนทางมาน่ะค่ะ
|
|
Posted on: August 29, 2007, 11:01:26 PM
Posted by: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
|
|
อย่าโกรธคุณแม่นะครับ
คนที่มาเรียนที่นี่เริ่มต้นแบบหนูมากมาย
บางคนลูกไม่อยากเรียนแต่แม่บังคับ
บางคนลูกอยากเรียนแต่แม่ไม่อยากมาส่งเพราะไกล
แต่พอได้เริ่มต้นพฤติกรรมลูกที่เปลี่ยนไป กลายเป็นว่าทั้งคุณแม่และคุณลูกร่วมมือกัน
คุณแม่คงมีภาระมาก
อีกทั้งการเรียนพิเศษของลูกๆก็เพิ่มภาระให้ท่านทั้งต้องหาเงินเพิ่ม
ทั้งต้องต่อสู้กับการแข่งขัน
ซึ่งสิ่งเหล่านี้สมัยคุณแม่คงไม่มีเหมือนสมันนี้
ลองนั่งรถผ่านมาก็ได้นะครับ เพราะบางที่ห่างไกลจากตรงนี้มาก
ก้ไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมเด็กถึงลำบากมาเรียน
หนูอย่าว่าตัวเองนะครับ
มันจะทำให้หนูหมดกำลังใจ
ดูวัดพระแก้วสิครับ
สวยงาม วิจิตรบรรจงเหมือนทิพยวิมานบนผืนดิน
คนโบราณท่านสร้างตั้งแต่ยังไม่มีสถาปัตย์ฯ จุฬานะครับ
แต่ที่เนเป็นรูปเป็นร่างได้ก็เพราะความรักในศิลปะนะครับที่ทำให้ท่านขวนขวายหาความรู้มาสร้างสรรค์ศิลปะที่งดงาม
ชีวิตเราก็เหมือนศิลปะนะครับ ถ้าไม่มีจิตใจที่อ่อนโยนและรักการสร้างสรรค์
พบอุปสรรคนิดหน่อยก็ท้อซะแล้ว
หนูขอยืมเพื่อนจดนะครับ
อ่านไปเรื่อยๆ ทำให้คุณแม่ชื่นใจว่า
ถึงแม้ไม่ได้เรียนก็จะขยันเพิ่มนะครับ
ครูเก่งในประเทศไทยมีมากครับ
แต่ครูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือความสังเกตและความหมั่นเพียรในจิตใจของเราเองครับ
คุณครูเป็นกำลังใจให้นะครับ
แม่คือพระพรหมของลูก
อย่ากล่าวว่าท่านนะครับ ไม่ดีครับ
เพราะแค่ทำให้เราได้ชีวืตมนุษย์มาก็ถือว่ายิ่งใหญ่ที่สุดแล้วครับ
ขยันนะครับ ไม่ต้องท้อ
ที่หนึ่งอักษรศาสตร์มีอยู่ปีหนึ่งคือช้างเผือกที่เกิดกลางป่า
เธอเป็นเด็กหญิงจากจังหวัดเชียงราย คุณพ่อเป็นทหารพรานนะครับ
ขยันนะครับ
คุณครูขอเป็นกำลังใจให้
อยากให้คุณครูช่วยอะไร ก็บอกผ่านจอสี่เหลี่ยมนี่ได้นะครับ
เพื่อนๆบอร์ดนี้มีน้ำใจมากมายครับ
สู้ๆนะครับ
|
|
Posted on: August 29, 2007, 10:21:04 PM
Posted by: Unidentified Girl
|
|
มาที่นี่ครั้งแรก...
เดินหาเอาค่ะ ไม่มีแผนที่ ไม่มีอะไรเลย
มีแต่ชื่อครู
เดินถามคนแถวนั้นเอา
ว่าแต่เจ้าของกระทู้ บ้านอยู่ไหนคะ
เพื่อนๆจะได้แนะนำเส้นทางถูก
|
|
Posted on: August 29, 2007, 10:11:25 PM
Posted by: เหม่งจ๋าย : )
|
|
มองโลกในแง่ดีไว้จิคะ
ถึงมีแต่เรื่องร้ายๆช่วงนี้ ยังไงก็ต้องมีเรื่องดีผ่านเข้ามาเช่นกัน
"ฟ้าหลังฝน" [ใช่เปล่าอะ = =;?]
เวลามีอุปสรรคอะไร เรื่องร้ายๆอะไร บางอย่างที่เราได้รับกลับมาจะเป็นเรื่องดีๆเสมอ จนบางครั้งอาจเผลอมองข้ามนะคะ
แล้วทางเดินของแต่ละคน ก็ไม่ได้โรยไปด้วยกลีบกุหลาบเสมอ ก็ต้องมีขวากหนามมากีดกันบ้าง
อยู่ที่เรา"พยายาม" ผ่านมันไปได้รึเปล่า
ตั้งใจเรียน อ่านทบทวน
ไม่เข้าใจก็หลายๆรอบ..ไม่ก็หาวิธีอื่น
ฟัง พูด อ่าน เขียน ทำให้ทุกอย่างไปเลยค่ะ
เรียนอะไร ก็พูดๆๆซะ ว่างๆก็อัดเสียงนั่งฟังไปก็ได้
หรือว่าจะจด lecture ย่อๆไว้ แล้วอ่านทวนอีกรอบก็ช่วยได้นะคะ
แล้วก็ไม่ต้องเครียดมากก็ได้ แบ่งเวลาตามที่พี่เค้าบอกอ่าคะ
relax บ้าง~
ส่วนที่มาเรียนนี่ ไม่รู้เหมือนกันอ่า = =
พ่อแม่มาส่ง ~
|
|
Posted on: August 29, 2007, 09:44:09 PM
Posted by: cristallo
|
|
ตอนข้าน้อยมาเรียนครั้งแรกก็ยังเก้ๆกังๆเหมือนกันค่ะ แต่ว่าพอถึงปั๊บ นักเรียนลงจากรถเมล์กันบึม เพราะฉะนั้นเลยสังเกตุได้ง่าย
|
|
Posted on: August 29, 2007, 09:18:46 PM
Posted by: อุซางิจัง..CUD44
|
|
ลองเอาแผนที่ให้คุณแม่ดูสิคะ
ตอนมาเรียนครั้งแรกเราก็มาเดี่ยวเลยมามั่วสุดๆ
เอาแผนที่ยื่นให้คนขับรถบอกว่าไปตงนั้นแหละ
บ้านก็ไกล๊ไกลจิงๆนะ
ถ้าอยากเรียนจริงก็ลองอธิบายให้คุณแม่ดูคุณแม่น่าจะเข้าใจนะคะ
ขอไปเรียนไม่ได้ขอไปเที่ยวซักหน่อย
|
|
Posted on: August 29, 2007, 09:13:40 PM
Posted by: พี่ นรินทร์
|
|
อย่ามองโลกในแง่ร้ายสิครับน้อง คนเรามีทั้งข้อดีและข้อเสียในตัวของเรารวมถึงคนอื่นๆด้วย มองโลกในแง่ดีไว้
สำหรับเรื่องการเรียน-การสอบ
พี่ขอให้น้องเตรียมตัวให้ดีอย่าคิดมากนะครับ แบ่งเวลาเรียน-ทบทวน-พักผ่อนให้ดีๆ
พี่หวังว่าน้องจะประสบความสำเร้จนะครับ และต้องอย่ามองตนเองในแง่ลบด้วยเพราะจะให้นอกหมดกำลังใจ
ด้วยความหวังดี จากพี่คนหนึ่ง
|
|
Posted on: August 29, 2007, 08:36:28 PM
Posted by: Ao!nBoy
|
|
คือว่า ขอปรึกษาหน่อยนะคับ T^T
ผมกำลังหาที่เรียนพิเศษอยู่ . . .
แล้วผมก็เห็นว่า ที่นี่น่าเรียนอ่ะงับ ดูจากเพื่อน ๆ เล่ามา
และ จากที่ดูในเอกสารการเรียนของที่นี่จากเพื่อนอะงับ
ผมก็เลยสนใจอยากเรียนมากเลย
ผมเลยคุยกับแม่ ปกติแม่ผมก็สนับสนุนให้เรียนอะไรต่าง ๆ ตามใจผมน้า
แต่ . . . พอผมขอเรียนที่นี่อะครับ แม่ผมกลับไม่อนุญาติ
เพราะว่า น่าจะเกี่ยวกับการเดินทาง ด้วยอ่ะครับ
แต่ผมดูแล้วว่า ผมสามารถไปเองได้อ่ะนะงับ
แต่แม่ก็ไม่อนุญาติอยู่ดี T^T แม่บอกว่า แม่ยังไปไม่ถูกเลยลูกจะไปได้อย่างไง
(มันก็ไม่ได้ ไปไม่ยากน้า แค่ประมาณว่าไม่เคยไปแถวนั้นเท่านั้นเองง่า)
ผมเสียใจมากเลยครับ ไม่รู้จะทำไงดี ผมยิ่งไม่เก่งภาษาอังกฤษมาก ๆ เลยคับ
ผมก็เข้าใจคุณแม่นะงับ แต่ก็ อย่างไงก็รู้สึกไม่ดีกับคุณแม่เรื่องนี้อยู่ดีง่า
ผมอ่ะรู้สึกน้อยใจตัวเองอย่างไงไม่รู้ เรียนไม่ค่อยจะดีเลย ผมก็ตั้งใจเรียน ฟังคุณครูสอนทุกครั้ง
อ่านทบทวน แต่ก็เหมือนว่า สอบแต่ละครั้ง ผมก็ ไม่มีสมาธิ อ่านโจทย์ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจเลยอะครับ
ทั้งที่ ๆ ก็ทบทวนมาแล้วนะงับ
T^T . . . . ตัวผมนั้น หน้าตาก็ไม่ดี แถมยังจะ ทำอะไรไม่สำเร็จอีก สอบก็ลืมหมด
ทำไม ตัวผมมันมีแต่เรื่อง แย่ ๆ จัง เบื่อชีวิตจริง ๆ
|
Kru Somsri's English School
