ด้ายที่พันกันยุ่ง
ไม่สามารถแก้ได้วยความกังวล
แต่ต้องใจเย็น ค่อยๆเลาะที่ละจุด
สายตาที่เพ่งมองนานอาจทำให้พร่ามัว
หยุด เพื่อที่จะพบความชัดเจนกระจ่างใสของแก้วตา
ชีวิตต้องหมั่นเรียนรู้จังหวะหยุดอย่างสงบ และหมั่นทบทวนข้อบกพรองที่เคยเกิดขึ้น
คร่ำครวญไปก็เหมือนร้องให้อยากได้ดวงตะวันจันทรามาครอบครอง
ผลก็ยังไม่ออก
ทำความดีระหว่างนี้ดีกว่าไหมคะ
คนกังวลมักไม่ค่อยทำงาน
คนทำงานมักไม่มีเวลากังวลค่ะ
ขอให้หนูใช้ทุกวินาทีในยามนี้อย่างมีคุณค่า
จะได้ไม่ต้องกังวลในเหตุการณ์ข้างหน้าอีกค่ะ
ขออวยพรให้โชคดีนะคะ ขอให้สอบได้ดั่งหวังค่ะ
|