Post reply

Kru Somsri's English School

ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี

คุยกับคุณครูสมศรี

Post reply ( Re: ครูครับ ผมอยากเข้าจุฬา แต่ผมกลัวครับ... )

Post reply

Warning: this topic has not been posted in for at least 120 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.

Name:

Email:

Subject:

Message icon:

Additional Options...


Return to this topic.
Don't use smileys.

shortcuts: hit alt+s to submit/post or alt+p to preview

Topic Summary

Posted on: August 10, 2007, 07:41:50 PM Posted by: ห ล่ อ หั ก โ ห ม . . .
Insert Quote ขอบคุณครับ คุณครู ผมมีกำลังใจขึ้นมากเลย ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนด้วยนะครับ ผมจะทำให้ได้ครับ ผมสัญญา
Posted on: August 09, 2007, 10:15:11 PM Posted by: หนูสวยกว่าครูสมศรีค่ะ
Insert Quote เราก้ออยากเข้าอักษร จุฬาตั้งแต่ม.1เหมือนกันเรย ถ้าเราทำได้ คงจะดีใจมาก อิอิ
Posted on: August 09, 2007, 10:13:17 PM Posted by: อุซางิจัง..CUD44
Insert Quote อ่านที่คุณครูตอบแล้วรู้สึกมีกำลังใจจังเลย ชักอยากฟิตอ่านหนังสือ อยากให้รุ่นพี่หลายๆคน(ที่ไม่ได้เรียน) มาอ่านที่คุณครูเขียนจังเลย
Posted on: August 09, 2007, 10:05:23 PM Posted by: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
Insert Quote หล่อหักโหมครับ ถึงมันจะสาย มันก็ยังมีบ่ายมีค่ำนะครับ คนเราสูญเสียอะไรก็สูญเสียได้ แต่อย่าสูญสิ้นกำลังใจนะครับ การentrance เขารับคนพร้อมนะครับ ไม่ใช่รับคนเก่ง คนที่ไม่เก่งแต่พร้อมอย่างคุณครูจึงกลายเป็นม้ามืดไงครับ ก่อนอื่น หนูต้องพร้อมทางจิตใจก่อนนะครับ ไม่ต้องเอนท์เพื่อใคร ไม่ต้องกำหนดว่าจะเข้าอะไร ใจที่ถูกคาด ก็เหมือนกับเอวที่รัดเข็มขัดแน่นเกินไป มันทำให้หายใจไม่ออกนะครับ แค่บริหารเวลา นำข้อสอบมาทำก่อนสักสองปี ทำไม่ได้ หนูก็อ่านเฉลยเลยนะครับ เราทำเช่นนี้เพื่อต้องการทราบแนวการออกข้อสอบนะครับ เมื่อใดการสอบยังออกแนวตัวเลือก อ่านมาก ก็ไม่เท่ากับอ่านตรง เพราะอ่านตรงก็ตือตรงกับแนวการออกข้อสอบนะครับ หนูต้องเสียสละความสุข ความสนุกในช่วงนี้ เพื่อเร่งฝีเท้าให้ทันเขา ถ้ารูว่าเส้นทางยาวกว่าเขา เพราะเริ่มต้นช้ากว่าเขา ก็ต้องสาวเท้าให้เร็วขึ้น มันอาจจะดูเหนื่อยเพราะหนูยังไม่คุ้น แต่ฝึกไปเรื่อยๆก็คุ้นเองครับ อย่าไปคาดหวังกับผล แต่เลือกสร้างเหตุที่เหมาะสม คะแนนเป็นเรื่องของสวรรค์แต่ความขยันเป็นเรื่องของเรานะครับ คุณครูได้เกรด 2.06 แต่คุณครูก็พูดเต็มปากว่าคุณครูจะเรียนอักษร คุณครูตกอังกฤษแต่คุณครูก็ยืดอกพูดว่าคุณครูจะเอกภ่ษาอังกฤษ เพราะคุณครูไม่ชอบให้ใครมาทำลายฝันของคุณครู แต่คุณครูทำฝันให้เป็นจริงด้วยความเพียร กับการมองโลกในแง่ดีนะครับ และคุณครูก็มั่นใจว่าหนูต้องทำได้เหมือนคุณครู เพราะหนูเป็นเด็กกตัญญูครับ เราจะเดินไปด้วยกันนะครับ คุณครูจะไม่ทอดทิ้งหนูนะครับ หมดกำลังใจก็มาเติมไฟสร้างพลังได้ที่นี่ครับ ปล่อยวางแต่เพียรพยายามนะครับ
Posted on: August 08, 2007, 10:00:09 PM Posted by: rUkToR+
Insert Quote โห ชื่อน้องเท่+โดนใจพี่มากมายเลยอ่ะค่ะ หล่อหักโหมคิดได้ไงเนี่ย งั้นพี่สุดสวยซาดิส+555 ขอบอกน้องนิสนึงน้าค้า ว่าอย่าไปกลัวเรื่องที่ยังมาไม่ถึงเลยค่ะ ทำให้เรากังวลใจเปล่าๆ ยิ่งพื้นที่ในสมอง ถูกนำมาบรรจุเรื่องที่น้องคิดอ่ะ แล้วจาเอาส่วนไหนจำที่น้องอ่านล่ะค้า แล้วพื้นที่ในจุฬาอ่ะ เค้าไม่ได้รับคนเก่งขั้นเทพอย่างเดียวหรอกค่ะ เค้ารับคนพร้อม คนขยัน คนอดทนค่ะ ถ้าน้องทำได้น้องต้องมั่นใจสิคะว่าเราต้องได้ เด็กต่างจังหวัดทำไมจะเข้าจุฬาไม่ได้ล่ะค่ะ เข้ามามหาลัยเค้าไม่แบ่งแยกดินแดนกันหรอกค่ะ พี่ว่าตอนเนี้ยน้องใช้เวลาที่เหลืออยู่อ่านให้เต็มที่ ไม่ต้องกลัวสิ่งที่ยังมาไม่ถึง เหตุการณ์ยังไม่เกิดเลยค่ะ ตอนนี้ปัจจุบันหน้าที่เราคือ ตั้งใจอ่านหนังสือ เวลาที่ผ่านมา เราไม่สามารถหมุนเข็มนาฬิกาย้อนคืนเอาเวลาในอดีตกลับมาได้นะคะ แต่เวลาที่เหลือในปัจจุบัน ใช้ให้คุ้มค่าที่สุด คนเราก้อมี 24 ชั่วโมงเท่ากันแหละค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าจะใช้มันคุ้มค่าแค่ไหน น้องคะ ถ้าน้องทำใจให้สบาย ทำจิตให้ว่าง แล้วตั้งใจอ่านอย่างจริงจัง ไม่แน่นะอาจอ่านตรงข้อสอบก้อได้ พี่เพิ่งสอบกลางภาคเสร็จอ่ะค่ะ แคลอ่ะพี่เพิ่งมาอ่านจริงจังคืนก่อนสอบ+เช้าอีกหนึ่งชั่วโมงกว่า ทำใจให้สบายตกก้อช่างมันอย่างน้อยขอให้ได้อ่าน น้องที่พี่อ่านอ่ะออกในข้อสอบไม่เปลี่ยนเลขเลยด้วยซ้ำ ขณะที่เพื่อนพี่ไปอ่านหนังสือเล่มอื่นที่อาจารย์เค้าไม่เอามาออกอ่ะ ขนาดพี่ยังเหลือเวลาไม่ถึงวันยังอ่านได้ทันเลย น้องเหลือเวลาอีกหลายเดือน ขอให้น้องมุ่งมั่น เริ่มขยันตั้งแต่วันนี้ จนถึงวันแอด มันไม่สายไปหรอกค่ะสำหรับคนที่คิดจะทำสิ่งดีๆเืพื่อพ่อแม่ น้องอยากเห็นน้ำตาแม่ในวันที่น้องติดอักษรจุฬาใช่มั้ยคะ แม้ภาพนั้นจะเป็นเพียงจินตนาการของน้อง แต่อีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ภาพนั้นก้อจะปรากฎอยู่ตรงหน้าน้อง น้องจะสัมผัสได้โดยที่ไม่ต้องจินตนาการอีกต่อไป สู้ๆนะคะ คนเรามี 1 สมอง 2 มือเท่ากันค่ะ ถ้าเราพยายามเต็มที่ความสำเร็จก้อจาตามมาน้า พี่สุดสวยซาดิสเป็นกำลังใจให้น้องหล่อหักโหมน้าค้าาาาา
Posted on: August 08, 2007, 09:53:22 PM Posted by: X>->~l-!-J-d-e~<-<X
Insert Quote ไม่มีคำว่าสายหรอกนะค่ะ ถ้าเราจะเริ่มต้นทำอะไร เราทุกคนสามารถไปถึงฝันได้ ถ้าเราไม่เป็นไอ้ขี้แพ้ ขยัน อดทน ตั้งใจ พยายาม นะค่ะ อย่าอคติกับตัวเองสิค่ะว่าเราจะทำไม่ได้ เราเป็นมนุษย์เหมือนกับคนอื่น เราเกิดมาได้ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนกับคนอื่น ทำไม่เราจะทำเหมือนกับคนอื่นไม่ได้ล่ะค่ะ ถ้าอยากเห็นน้ำตาแห่งความภูมิใจของคุณแม่ ที่ลูกผู้แสนกตัญญูผู้นี้ขยันจนทำให้ความฝันของตัวเองสำเร็จ ก้อเริ่มต้นอ่านหนังสือ ตั้งใจเรียน ทำแบบฝึกหัด ให้มากกว่าคนอื่นเค้า ทำในสิ่งที่คนอื่นเค้าไม่ได้ทำ ทนในสิ่งที่คนอื่นเค้าไม่ได้ทน พยายยามเข้านะค่ะ สู้ๆ นะค่ะ หนุขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
Posted on: August 08, 2007, 09:41:53 PM Posted by: ห ล่ อ หั ก โ ห ม . . .
Insert Quote คุณครูสมศรีครับ ผมอยากเข้าคณะอักษรศาตร์ จุฬาฯ ให้ได้มากๆเลยครับ ที่อยากเข้าเพราะไม่ได้อยากเท่ นะครับ แต่เพราะผมอยากเข้าตั้งแต่ม.1 แล้วครับ เพราะแม่ผมก็จบมาจากอักษรจุฬา แม่ผมก็คอยเล่าสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ความรูสึก ความประทับใจ ที่มีกับจุฬาให้ฟังตลอดเลยคับ แม่ผมรักจุฬามากๆ ทำให้ผมอยากเข้ามากๆ แม่ก็อยากให้ผมเข้าให้ได้มากๆ เท่าที่ผมจำได้ จุฬาอยู่ในใจผมมาตั้งแต่ม.1 จนถึงตอนนี้ก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ผมไม่คิดถึงที่อื่นเลยนอกจากจุฬา อีกเหตุผลหนึ่งที่ผมอยากเข้าเพราะผมอยากพิสูจน์ตัวเองครับ ผมอยากพิสูจน์ว่า คนอย่างผมจะสามารถเข้าจุฬา มหาลัยที่ดีที่สุดของประเทศ(ในใจผม)ได้รึป่าว ผมรู้ว่ามันยาก ต้องแข่งกับคนเก่งๆมากมาย แต่ผมคิดว่าของที่ได้มายากย่อมมีค่าเสมอ ยิ่งยากยิ่งท้าทายตัวเอง คนอื่นเข้าได้ แล้วทำไมผมจะเข้าไม่ได้ล่ะ จริงอยู่ที่หลายคนที่เข้าจุฬาได้เป็นคนที่มีพรสวรรค์ แต่ผมว่าคงไม่ใช่ทุกคน ดังนั้นผมคิดว่าผมก็พอจะมีสิทธิ์เข้าจุฬาได้เหมือนกัน เพื่อนๆผมหลายคนที่โรงเรียน (อยู่ต่างจังหวัด) บอกว่าเค้าคงเข้าจุฬาไม่ไหวหรอก ทั้งๆที่เค้าเรียนได้เกรดดีกว่าผมอีก บางคนบอกว่าผมหวังสูงไปรึป่าว แต่ผมคิดว่าไม่มีอะไรในโลกนี้ที่เราจะทำไม่ได้ ถ้าเรามีความมุ่งมั่นและศรัทธา เหมือนกับที่ไม่เคยมีใครเคยคิดว่ามนุษย์จะลอยอยู่บนฟ้าได้ กระทั่งพี่น้อง ไรท์สร้างเครื่องบินลำแรกของโลกสำเร็จ ประเด็นคือ ผมหวังกับจุฬาไว้มาก และผมก็ไม่คิดว่าผมจะเข้าไม่ได้ แต่ผมกลัวครับ ผมกลัวว่าพอถึงเวลาจริงๆ แล้วผมจะทำไม่ได้ เพราะผมขี้เกียจมากๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุดมาตลอด ผมกลัวว่าถ้าผมเพิ่งมาขยันเอาตอนนี้มันจะสายไป เพราะจุฬา ไม่ใช่อุนจิๆ เลยนะครับ ผมไม่อยากทำให้แม่ผิดหวัง แม่ทุ่มให้ผมมามากมายเหลือเกิน ผมอยากเห็นน้ำตาของแม่ในวันที่มีชื่อของผมติดคณะอักษรศาสตร์ จุฬา ไม่ใช่น้ำตาของแม่ในวันที่ผมร้องไห้เพราะแอดฯ ไม่ได้ ตอนนี้ผมเริ่มอ่านหนังสือ เริ่มติวให้กับตัวเอง แต่ผมกลัวมันจะไม่ทัน เวลาไม่พอ เพราะผมเห็นหลายๆคน ที่ขยันกว่าผมมากๆ ตั้งใจมากกว่าผมมากๆ แต่ก็สอบไม่ติดอย่างที่ตัวเองหวัง ผมเสียดายเวลาที่เอาไปเล่นเกม ไปดูหนังตอนม.4 ม.5 (ยอมให้คุณครูด่าเลยครับ ผมประมาทจริงๆ) ผมเสียดายที่ผมไม่ได้รู้จักกับคุณครูก่อนหน้านี้ คุณครูครับ ผมจะทำยังไงดีครับ ผมอยากเข้าจุฬาให้ได้อ่ะครับ เพราะตอนนี้ใจของผมอยู่ที่จุฬาแล้ว ครูว่าจะสายไปมั้ยครับถ้ามาขยันเอาตอนนี้ แล้วผมควรจะทำยังไงดีครับ