Kru Somsri's English School

July 16, 2025, 04:23:10 PM

:    
191147 46430 16694
: JordanPpw7
*
+  Kru Somsri's English School
|-+  ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี
| |-+  คุยกับคุณครูสมศรี
| | |-+  ( อยากทำให้เพื่อนประทับใจ )
:
:
:
:
||||
||||
+




: February 20, 2008, 10:52:42 PM
: อุซางิจัง..CUD44
ซึ้งงงง
: February 20, 2008, 09:01:25 PM
: คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
ใช้ความจริงใจเป็นของขวัญ

การยื่นมือช่วยเหลือยามทุกข์ตรมเป็นกล่อง

ความใส่ใจเกื้อกูลกันเป็นกระดาษห่อ

และผูกกำลังใจเป็นริบบิ้นสีใสสด

เมื่อห่อเสร็จก็นึกภาพในใจและแสดงออกมาเป็นรอยยิ้มนะครับ

แม้จับต้องไม่ได้แต่เขารู้สึกได้ทุกครั้งที่เขาต้องเผชิญปัญหาครับ

ไม่มีโอกาสเฉพาะที่จะยื่นให้

แต่เมื่อไหร่ ก็เมื่อนั้นครับ เราพร้อมเสมอ เหมือนคุณครูที่รอพวกหนูที่เวบนี้.....

รอที่จะมอบให้  ไปจนกว่า....

ชีวิตจะหาไม่ครับ
: February 19, 2008, 07:33:58 PM
: bubble boom!!!
เสียใจด้วยน่ะคะ ยังเด็กอยู่เลยไม่น่าเป็นโรคร้ายเลย
ชีวิตมันไม่แน่นอนจริงๆ ขอแค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ
: February 19, 2008, 06:34:59 PM
: destroy & develop
อย่าไปคิดมากครับคุณbubble boom!!! คงจะได้พบเพื่อนคุณอีก 

ถ้าเหงานักก็เล่นMSNดิครับ ติดต่อกันจะได้ไม่เหงา เรื่องของขวัญนั้นไม่ค่อยรู้หรอก ผมอ่ะขนาดเฟรนชิพของเพื่อนผมยังไม่เขียนเลย(ขี้เกียจเขียนมากกว่า) ขอโทษด้วยจริงๆ

 ผมอ่ะมีเพื่อนที่สนิทอยู่คนนึง เค้าสนิทกับผมมากตอนนั้นอยู่ป.3 รู้จักกันตั้งแต่อนุบาล1 จนเทอม2ตอนป.3คุณครูเค้าบอกว่าเพื่อนผมเค้าเป็นโรคมะเร็งในเม็ดเลือดขาว เพื่อนๆในห้องตกใจหมด รวมถึงผมด้วย แต่ผมก็ยังไม่มีเวลาไปเยี่ยม จนวันนึงเค้าหายและมาร.ร.แต่มาแป๋บเดียวเพราะต้องไปดูแลที่บ้านอยู่ผมถามเค้าคำถามเดียวคือ เป็นไงบ้างล่ะ ...เค้าก็ตอบว่าก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นเค้าก็ไม่มาร.ร.ประมาณเกือบ2ปี แต่พอผมอยู่ป.5เค้าก็มาร.ร.และเรียนในชั้นป.3 ผมก็เห็นเค้าแล้วดีใจมากๆถึงมากที่สุด เพราะหายกันไปนานเลยครับ ไม่ได้ติดต่อกันเลย ผมจำได้เลยว่าพบเค้าบ่อยๆจนครั้งสุดท้ายเค้ามาดูโครงงานของกลุ่มผม ผมพาเค้าดู และนั้นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เห็นเค้า เพราะจากนั้นผมก็ต้องเครียมติวเพื่อขึ้นม.1 ซึ่งตอนนั้นยังอยู่ป.5 จนวันนึงเพื่อนผมได้บอกมาว่าเพื่อนสนิทของผมเกิดอาการแบบเหมือนตอนเป็นโรคมะเร็งในเม็ดเลือดขาวอีก ผมเลยเป็นห่วงจนแต่ก็ยังไม่ไปเยี่ยมเค้าอยู่ดี
  จนวันนึงผมได้ผ่านห้องที่เค้าเรียน อยู่ดีๆมีเด็กๆในห้องนั้นร้องไห้กันยกใหญ่ ผมก็ไม่สนใจจนกลับห้อง เพื่อนผมคนนึงได้บอกว่า ... เพื่อนสนิทของแกอ่ะ...ตายแล้ว... ผมยืนอึ้งอยู่5นาที แต่น้ำตาของผมนั้นมันออกมา เพราะคิดถึงภาพเก่าๆของเค้า  จนวันรุ่งขึ้นผมเลยใส่บาตรไปให้เค้า และผมก็ไม่ลืมวันนั้นเลย แต่ผมดีใจมากที่เพื่อนผมไปดีโดยไม่ได้รับการตายแบบโหดๆ  เพื่อนผมนั้นตายเพราะโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว สุดท้ายผมก็ไม่ได้ไปงานศพของเพื่อน แต่ส่งเงินไปให้ เป็นจำนวนนึง 

 เพราะฉะนั้นโรคมะเร็งอย่าเป็นกันนะ รักษาร่างการให้ดีๆล่ะกัน

 อีกอย่างนึงการจากกันนั้นเป็นแค่เหตุการณ์ธรรมดาคน คุณยังโชคดีกว่าผมมาก เพราะผมไม่ได้ลาเพื่อนผมเพราะเค้าจากไปโดยไม่ลาและไม่บอก คุณยังมีโอกาสที่จะได้เจอเพื่อนของคุณเพราะฉะนั้น..อย่าไปคิดมาก   
: February 19, 2008, 04:01:33 PM
: กรุ๊ป BuBbLeZ^^
แม้เวลาจะผ่านไป หัวใจไม่เปลี่ยนแปลง...
: February 18, 2008, 08:49:19 PM
: อุซางิจัง..CUD44
ตอนนี้ทำของขวัญให้เพื่อนอยู่เหมือนกันทำยาว6เดือนเรยกะจะให้ปีหน้าตอนจบม.6

ทำสมุดรวมเล่มอ่ะ

เอารูปที่เคยถ่ายด้วยกันไรเงี๊ยมาแปะๆแล้วก็เขียนๆ

ซึ้งนะเคยมีคนทำให้คนน้ำตาร่วงเรย

อะไรที่ทำจากใจอ่ะคนรับเค้ารู้สึกได้



: February 18, 2008, 08:16:16 PM
: bubble boom!!!
เรื่องมันมีอยู่ว่าหนูมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่สนิทกานมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ{มากจริงๆน่ะเนี่ย}
แล้วเค้าก็ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ เราก็เศร้ามากๆเลยแต่ก็ต้องทำใจเพราะมันอนาคตของเขาเราก็ต้องยินดีด้วย และช่วงเวลาที่เหลืออยากทำให้เขาประทับใจแต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรให้ดี แล้วก็ยังไม่รู้ว่าจะซื้ออะไรแทน ใจ แทนความรัก แทนความรู้สึกดีๆที่เรามีให้ รบกวนด้วยน้าคะ!!!!T____T
Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.