น้องสาวครับ พี่รู้ว่าน้องเสียใจ แต่ยังมีอีกหลายคนที่เค้าเสียใจยิ่งกว่านี้
ลองนึกสภาพนะครับ พ่อ-แม่ลำเอียงน้อง ทุกๆเรื่องไม่ว่าจะเงินอาทิตย์การดุด่าและความเข้าใจ น้องได้ทุกๆอย่างแต่พี่ไม่
แต่น้องเรียนเก่งพี่โหลยโท่ยเรียนไม่เก่ง ส่วนนึงที่มำให้พ่อแม่ไม่รักพี่เพราะพ่อแม่ชอบคุยเรื่องลูกไม่ว่าจะที่เรียนหรือเกรด
แต่คนพี่รักญาติพี่น้องมากกว่าคนน้อง มีความเป็นสุภาพบุรุษ เอาเป็นว่าชอบทำดีถึงจะไม่มีใครเห็นแต่ก็น้อยใจเล็กน้อย
และที่สำคัญพ่อมีเมียน้อยพร้อมสร้างหนี้ สร้าสินนับ3ล้านแต่ก็ยังอยากได้ในวัตถุ อาทิ รถ
และเมียน้อยมีลูกไม่ทราบว่าลูกของพ่อหรือลูกติดรึป่าว โกหกหรือไม่ อันนี้ไม่ทราบ
มันเป็เรื่องของพี่เอง
เรื่องของพี่เมื่อก่อนพ่อเปนคนที่เข้าใจเรามากพ่อรู้พี่ไม่ชอบให้ใครบ่นเพราะความเป็นลูกผู้ชาย และแม่เป็นผู้หญิงเลยชอบบ่น
พ่อแม่มักสลับกันดีกับผม ผมก็สับสนนิดหน่อย
แต่ตอนนี้ ผมไม่เหลือใคร เพราะอาม่าที่รักหลานชายคนโตที่สุดได้เสียชีวิตไปแล้ว
พี่ก็ให้กำลังใจตัวเองมาตลอด
คนเรามันก็เป็นธรรมดาที่มักหลงในวัตถุ อิดฉาคนอื่น พี่ก็มีส่วน แต่ก็ไม่ถึงขั้นมาก หรือ ออกอาการแสดงออก
พี่มีปัญหากับทางครอบครัวมากๆ มากเสียจนน้องต้องคิดว่าพี่น่าสงสาร
ตั้งแต่เกิดมาพี่อยู่ในสังคมที่ พวกเพื่อนชอบโอ้อวด เราก็ปรงไม่สนใจซะ ก็จบ
แต่ทว่า ถ้ามันเป็นคนในครอบครัวเราหละ พ่อสัญญา แม่สัญญา คำพวกนี้ พี่ไม่คิดจะเชื่ออีกเลย เพราะพ่อแม่พี่ชอบให้ความหวังแล้วลบมันออกไปอย่างไร้ความหมาย เหมือนเราไม่รู้สึกอะไร พี่เป็นคนอารมณ์ดีเลยดีเหมือนไม่คิดอะไร แต่ชอบระบายกับ หนังสือหรือในใจตัวเอง
ถ้าให้พิมพ์แบบนี้คงไม่สงสารอะไรหรอกมันต้องเล่าเรื่อง
แต่ไม่ขอเล่าเพราะถ้าเล่าไปแล้ว ผมไม่อยากเห็นใครว่าพ่อแม่ผมทำเหมือนผมไม่ใช่ลูก เพราะตอนนี้ผมรู้สึกแบบนั้น
ถ้าวันนึงคุณปู่เค้าไสบายเข้าโรงพยาบาลที่ต่างจังหวัดแล้วพ่อถามน้องว่าจะไปนอนเฝ้ารึป่าว แต่คำตอบคือไม่ พูดมาว่ามีเรียนพิเศษแต่อันที่จริงแล้วเรียนแค่เสาร์อาทิตย์ แล้วยังเป็นช่วงปิดเทอม
เราสงสารปู่เลยไปเฝ้า อีกอย่างไม่มีเรียนพอเศษ ช่างเหอะเรามัน โง่ ไม่เรียนพิเศษ
พอไปเฝ้าปู้ อุ้มปู้ ปั่นจักรยานไปซื้อข้าว ของน้ำ สิ่งที่ปู่อยากได้ อยากกิน เจอไวรุ่นเอามีดมาไล่ฝัน โอ้ยบอกตรงๆ ว่าพี่เหนื่อยมากๆ ยิ่งเราไม่คุ้นบ้านเมืองเค้าอีก ปั่นจักรยานหนีมอเตอร์ไซค์ คิดว่าเหนื่ยมัย้ครับน้อง
ปู่อยากอ่านข่าว พี่ก็ลุกไปแต่เช้าก่อนปู่ตื่นไปซื้อหนังสือพิมพ์ให้ ปู่จะฉี่บ่อยมากๆเป็นผลของยา ทำให้ต้องใช้กรวยและต้องล้างต้องไปทิง้งฉี่ทุกครั้งเพราะเค้ายังไม่ให้ปู่ลุกไปไหน ซึ้งผมก็ต้องทำหน้าที่นี้ นอนก็นอนแทพไม่ได้ตอนกลางคืนเพราะโซฝาดัดหลังตรงขั้น จะนอนได้ก็ง่วงจริงๆ พอนอนได้ ก็ปู่ปวดฮฉี่พอดี
พี่เอาใจปู่ทุกๆอย่าง แต่วันนึง น้องสาวปู่มา แล้วถามว่าน้องชายของ พี่ไปไหน ปู่บอกว่าคนนั้นหรอเค้าเรียนหนังสือเรียยนพิเศษไม่ว่างมาหรอก ผมก็เสียความรู้สึกนะใครได้ยินแบบนี้เป็นใครไม่เสียใจ มันฝังใจมาตลอดว่าน้องเรียนเก่งแต่ผมไม่ได้เรื่องเลย ถึงจะทำดีไปแค่ไหน แต่ผู้ใหญ่เค้าก็ไม่แคร์ไม่ชมไม่เห็นความดี เอาง่ายๆนะครับ ผมขับรถเจอคนรถเสีย ผมจอดทุกครั้งส่วนมากจะนำมันหมดก็ยันไปให้ ผมมีความสุขที่ได้ทำความดี ไม่ต้องการอะไรหรอก แต่เวลาน้ำมันผมหมดไม่มีใรช่วยเลยฮ่าๆ มันก็ทำให้ผมรู้ว่าผมไม่สำคัญอะไรหรอกอยากได้ยินคำชมให้เป็นกำลังใจแค่นั้นเหลาะ
นี้ก็เป็นเรื่องที่ทำให้เสียใจ เรื่องนึง แต่มันสื่นอารมณ์ได้ไม่มากเพราะคนอ่านไม่ได้เจอกับตัวเอง เพราะความเหนื่อยล้า ง่วงนอน และลักษณะการพูดของแต่ละคน ซึ่งมันเหมือนไม่พอใจไม่ต้องการเหยีดหยามความรู้สึก
ตามจริงมันแรงมากกว่านี้ แต่ไม่อยากนึกถึง แค่ยตัวอย่างคร่าวๆ เพราะถ้านึกถึงมันจะสเทือนใจ
|