รังเกียจความขยันในวันนี้
วันข้างหน้าชีวิตยิ่งจะลำบาก
คุณแม่คุณครูสอนว่า
"สามสิบปีแรกผ่านง่าย
สามสิบปีหลังผ่านยาก"
เพราะสามสิบปีแรก เรามักสนุกและขาดประสบการณ์ชีวิต
คิดเพียงความสนุกสนาน
ใช้อนาคตไปกับปัจจุบันด้วยการผลาญฆ่าเวลาไปกับกิเลสที่ลากจูง
พอโตขึ้นคิดได้ ก็สายเกินจะเเก้ไข
เอาใหม่นะคะ เลิกคิดมาก
เปลี่ยนความคิดมาเป็นความขยันนะคะ
หนูยังไม่เห็นผลของความขยันเพราะหนูยังขยันไม่มากและไม่ต่อเนื่องพอ
ทั่งทุกแท่งที่หนูหยิบมาฝน ไม่มีทางเป็นเข็มหากขาดความเชื่อมั่นในความเพียร
หินที่ขัดถูกันไม่นานพอไม่สามารถก่อเกิดประกายไฟได้
เอาใหม่นะคะ
เริ่มต้นใหม่
หนูทำได้แน่นอน ถ้าหนูเป็นศิษย์คุณครู
จงเชื่อและมั่นคงในความเพียรนะคะ
|