สมศรี

ต้องตอบเเทนเเผ่นดินไทยให้ได้

อย่างที่ได้ยินกันมาว่า

อย่าถามว่าชาติให้อ่ะไรเรา ควรถามว่าเราให้อ่ะไรชาติบ้าง

กินเเผ่นดินไทย ห่มเเผ่นดินไทย ยามเติบใหญ่มากตัญญุตาเเผ่นดินไทย

พระองค์ท่านไม่ได้ไปไหนหรอกค่ะ
พระองค์ท่านยังอยู่ในใจพวกเราทุกๆคน

ถึงแม้ท่านจะไม่ได้อยู่บนผืนแผ่นดินไทยกับพวกเราแล้ว..

หนูเชื่อว่าท่านยังมองมายังชาวไทยทุกๆคนด้วยความเมตตาไม่ต่างกับนางฟ้าเช่นเคยค่ะ

ขอให้พระองค์หลับให้สบายนะคะ

ค่ะคุณครู

คุณครูก็คือคนไทยคนหนึ่งที่ไม่พร้อมที่จะยอมรับความจริงที่ปวดร้าว

ทั้งรู้ว่าเห็นแก่ตัว

แต่ก็อยากให้พระพี่นางฯทรงอยู่เป็นร่มโพธิร่มไทรให้ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินอย่างเราต่อไป

เมื่อครั้งที่คุณครูไปสอนที่แบงค์ชาติได้เงินมาจำนวนหนึ่ง

คุณครูปาวารณาตัวว่าไม่ขอรับเงิน (ยกเว้นบางที่ที่ขอให้รับเงินแล้วจะไปทำบุญก็ได้)เพื่อฝึกการให้ต่อสังคมที่เคยส่งเสียเราเรียนใน

โรงเรียนและมหาวิทยาลัยของรัฐ

คุณครูและเพื่อนๆสมาชิกชมรมภาษาอังกฤษของธนาคารแห่งประเทศไทยจึงได้นำเงินทูลเกล้าพระองค์

ครั้งแรกที่ได้เข้าเฝ้าพระองค์ ไม่ได้เตรียมคำราชาศัพท์ไว้ตอบคำถามพระองค์

เพราะตระหนักดีว่าเวลาของพระองค์มีคุณค่าต่อแผ่นดิน พระองค์คงไม่สามารถใช้เวลากับคณะหนึ่งคณะได้นานนัก

แต่ที่สุดก็ต้องตอบหลายคำถาม เมื่อได้แนะนำตัวเองว่าเป็นตัวเองเป็น"ครู"

พระองค์จึงทรงไตร่ถามว่าสอนอะไร สอนอย่างไร สอนยากไหม

สอนไวยากรณ์ไหม และคำถามอีกมากมาย

เมื่อถวายทรัพย์เพื่อใช้ในกิจการสารณสุขในโครงการแพทย์ พอสว.เสร็จ

พระองค์ได้เมตตาให้คณะได้ถ่ายรูปร่วมกับพระองค์

ในระหว่างจัดแต่งแถว ทรงเมตตาถามถึงการสอนอีก

.................................

ใครจะนึกบ้างว่า

ผู้เป็นข้าธุลีอย่างเราจะได้รับพระเมตตา และทรงไม่ถือพระองค์เลย

แม้นครั้งที่สองที่นำรายได้จากการสอนทูลเกล้าถวายเพื่อกิจการสาธารณสุขเช่นเเดดิม

ก็ยังทรงได้รับพระเมตตาเช่นเดิม

พระองค์ทรงพบเจอผู้คนมากมาย

ยากนักที่พระองค์จะทรงจดจำได้หมด

แต่พระองค์คงยังไม่ทรงทราบว่า

พระเมตตาและพระจริยาวัตรที่งดงาม

สมดั่งเป็นขัตติยราชนิกุล

เป็นตัวอย่างอันดีให้ครูที่เป็นข้าแผ่นดินผู้นี้ได้นำมาเป็นแบบอย่างในการปฏิบัติตน

เจ้าฟ้าผู้สง่างามและทรงเสียสละความสุขส่วนพระองค์

ตรากตรำพระวรกายมาแสนนาน

เพื่อผองเราชาวไทย

ริ้วรอยบนพระพักต์บอกเล่าเรื่องราวของความเป็นมาของประวัติศาสตร์ไทย

แสนยากนักที่จะจินตนาการเจ้าหญิงในวรรณกรรม

แต่ง่ายเหลือกินที่จะสัมผัสจินตภาพเหล่านี้ได้จากพระองค์เจ้าหญิงแห่งแผ่นดินสยาม

หมอสมชาย หมอชนบบทพี่ชายของข้าพระพุทธเจ้า

พร่ำบอก พร่ำกล่าวทุกครั้งทีี่ได้ถวายรายงานคนไข้ในชนบทแด่พระองค์

หมอเล่าว่าการวิเคราะห์สมมติฐานของโรคต้องลงลึกไปถึงสมุฏฐานของโรค

และวิธีรักษาคนไข้ต้องสอดคล้องกับสมุฏฐานที่ทำให้ชาวบ้านสามารถกลับไปรักษาและดูแลตนเองให้ถูกกับสาธารณสุขพื้นฐานได้

ยามเหน็ดเหนื่อยจากภารกิจ

หมอสมชายกล่าวว่าหมอได้หันไปเห็นสมเด็จย่าทรงลงมือจัดยาด้วยพระองค์เอง

พระพี่นางฯทรงรินน้ำใส่แก้วให้บรรดาอาสาสมัครที่ปฏิบัติภารกิจอยู่

แม้จะเป็นน้ำเปล่าถ้วบน้อยๆ แต่แต่น้ำถ้วยนี้กลับทำให้อาสาสมัครเหล่านั้นชุ่มชื่นใจ หายเหนื่อยและมีพลังยิ่งนัก

ความดีใจที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณทำให้คณะผู้ทำงานไม่ได้เหนื่อยอย่างที่ควรจะเป็นเลย

เหงื่อของคนไทยทั้งแผ่นดินยังมิสามารถแลกกลับพระเสโทเพียงเม็ดเดียวบนพระพักต์ของผู้ทรงคุณแห่งแผ่นดิน

ผ่านมา 11 วัน เหตุการณ์ที่มิอาจลืมเลือนคือพระมหากรุณธิคุณอันยิ่งใหญ่ที่ทรงมีต่อแผ่นดินไทย

เด็กๆทุี่รักทุกคน

หนูจงตั้งใจเรียนนะลูก

เพราะคุณภาพของหนูคือคุณภาพของแผ่นดิน

ชาติไม่ใช่นามธรรมอีกต่อไป

เพราะเจ้าหญิงในวรรณกรรมที่ทรงพลีพระวรกายเพื่อความสุขของปวงชนบนแผ่นดินยังไม่ใช่เรื่องในฝันอีกต่อไป

เมื่อเราได้อยู่บนแผ่นดินมหาราชาภูมิพลฯ

เราทุกคนที่มีความรู้จะร่วมกันสานฝันตามพระปณิธานของพระองค์

ขยันเรียนนะลูก

แล้วใช้ความรู้ที่เรียนมารับใช้สังคมแม้จะอาจไม่เท่าเศษเสี้ยวธุลีของพระองค์

แต่ถ้าเราร่วมใจกัน

ยามเราแหงนหน้ามองผืนฟ้า

เราคงจะได้เห็นพระเนตรของพระองค์ที่คลายความห่วงใยคนไทย

เพราะคนไทยจะรักและช่วยเหลือกันและกันให้สมดั่งที่ได้เกิดมาร่วมเป็นข้าสนองพระบาทในแผ่นดินของพระอนุชาของพระองค์

อย่าปล่อยให้พระเจ้าแผ่นดินของเราทรงเหน็ดเหนื่อยอยู่เพียงพระองค์เดียว

ในยามที่เราฉลองปีใหม่กัน

พระองค์ทรงเสียสละให้คนไทยมีความสุขก่อน

แล้วพระองค์จึงยอมจากพวกเราไป

พระคุณนี้ใช้ทั้งชีวิตหรือแม้นตายแล้วเกิดใหม่อีกหลายภพหลายชาติก็ไม่มีวันตอบแทนได้หมด

จงจดจำแล้วเล่าขานให้คนรุ่นหลังได้ทราบว่า

หนูทุกคนได้เจอเจ้าหญิงบนผืนดินนี้จริง

เจ้าหญิงที่จะสถิตย์อยู่ในใจของไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินผู้นี้ไปทุกภพทุกชาติ

หากเกิดชาติหน้าฉันใด ก็ขอให้ได้เกิดมาร่วมเป็นข้ารับใช้ฝ่าพระบาทในแผ่นดินของพระมหาชนกชนนี พระพี่นางและองค์ภูมิพลมหาราช

ธรรมิกราชา และราชวงค์จักรีที่ยิ่งใหญ่นี้ทุกชาติไป

ควรมิควรแล้วแต่จะทรงพระกรุณา

"ครูไทย"....สมศรี ธรรมสารโสภณและผองศิษย์ไทย