ใจเย็นนะลูก
คนที่เล่นการพนันเป็นเพราะ"ความอยาก" หรือ"โลภะ"
และก่อนเล่นก็จะคิดว่าตนจะเล่นได้ และลืมคิดไปว่าถ้าเล่นเสียแล้วจะเป็นเช่นไร
หนูจงตั้งสติ ใช้ความอ่อนโยนของลูกสาว ( ไม่ใช่อ่อนแอนะลูก)ค่อยๆหลอมหล่อจิตใจของท่านให้อ่อนลง
ค่อยๆใส่คำถามเพื่อให้คุณพ่อได้สติ
คำถามที่จะถามต้องมาจากความห่วงใยที่แท้จริง ไม่ใช่มาจากการรังเกียจหรือเกลียดชังคุณพ่อ
ถามท่านว่าที่ท่านเล่น ท่านได้มากกว่า หรือเสียมากกว่ากัน
ไม่ต้องให้ท่านตอบออกมาดังๆ แค่ให้ท่านได้คิด
โบราณกล่าวว่า "ไฟไหม้สิบครั้ง ไม่เท่าเล่นการพนันหมดตัวเพียงครั้งเดียว"
เพราะบ้านไหม้ ยังเหลือที่ดิน แต่การพนันสามารถผลาญเราจนหมดตัวได้
ถ้าลูกพูดกับพ่ออย่างรัก เข้าใจ และอภัยกัน
พ่อจะสามารถรับรู้ได้ถึงความห่วงใยของหนูนะลูก
แต่หนูต้องอดทน ทนเพื่อพ่อผู้มีพระคุณต่อเรา
อย่าทิ้งท่านนะลูกเพราะท่านเป็นพ่อของเรา
ลองพูดประโยคนี้กับท่านนะคะว่า
"พ่อขา พ่อลองถามตัวพ่อเองนะคะ ว่ามีอะไรที่จะทำให้พ่อเลิกทำสิ่งเหล่านี้ได้บ้าง
ถ้าพ่อยังทำต่อไป แล้วพ่อทุกข์ ลูกและทุกคนก็ทุกข์ด้วยเช่นกัน
ลูกอยากแบ่งเบาความทุกข์ของพ่อ ถ้าลูกทำอะไรให้พ่อได้บ้าง พ่อบอกลูกเลยนะคะ"
ถ้าพ่อไม่เสียสละ หนูต้องแสดงความเสียสละให้พ่อเห็น
ใช้ความดีกัดกร่อนหัวใจคุณพ่อไปเรื่อยๆ
คงต้องใช้เวลา
แต่หนูต้องมั่นใจในความดีนะลูก
อย่าท้อแท้นะลูก
คุณครูจะเป็นกำลังใจให้นะคะ
|