ครูค่ะ...หนูเป็นนักเรียนคนหนึ่งที่เพิ่งเคยเข้ามาที่นี้...ต้องบอกเลยว่าตอนแรกที่หนูได้มาเรียนที่นี่..หนูเพิ่งอกหักตอนต้นปี2551 ในขณะนั้นหนูกำลังขึ้นม.6 ตอนนั้นทุกอย่างบนโลกหนูไม่อยากที่จะรับรู้เลย ทุกคืนหนูจะร้องไห้...และแม่หนูก็ร้องไห้ด้วย...แต่พอหนูได้มาเรียนกับอาจารย์ หนูได้ฟังข้อความที่อาจารย์มาเล่าให้ฟัง หนูรู้สึกมีกำลังใจมากขึ้น แต่ตอนนี้หนูก็ยังไม่เคยลืมเค้าคนนั้นได้เลย(9เดือน)..อาจารย์หรือคัยก็ตามที่ได้อ่านข้อความนี้ หนูมีเรื่องปรึกษาค่ะ...คือตอนนี้หนูรู้สึกเครียดมาก..ไม่ค่อยอยากคุยกับคัยไม่ว่าจะเป็นเพื่อน ครู หรือแม้กระทั่งคนในครอบครัว หนูมักชอบอยู่แต่ในความคิดของตัวหนูเองและยังคิดว่าเค้าคนนั้นยังคบกับหนูแต่พอหนูตั้งสติได้หนูก็จะร้องไห้ทุกครั้ง...หนูจะเป็นโรคซึมเศร้ามั้ยค่ะ ทุกวันนี้หนูไม่กล้าร้องไห้ให้ใครเห็นหนูกลัวว่าใครรู้ จะหาว่าหนูงมงาย...แต่นี่..เป็นรักแรกของหนู ตอนนี้สมาธิเรียนก็ไม่ค่อยจะมี หนูได้ที่ 1ของห้องที่2ของระดับ แต่ว่าตอนนี้..คะแนนเก็บหนูเริ่มแย่ลง หนูไม่รู้จะทำยังไงดีให้ตัวหนูเองมีสมาธิเหมือนแต่ก่อน...หนูพยายามนั่งสมาธิ สวดมน จิตใจหนูก็ยังว้าวุ่น หนูเองก็อยากที่จะมีชีวิตใหม่ที่ไม่ต้องจมอยู่กับความทุกข์ อยากเรียนในมหาลัยดีๆ หนูอ่านหนังสือทุกคืน ตั้งแต่ 3 ทุ่ม ถึง เที่ยงคืน แต่มันก็เหมือนไม่เข้าหัวหนูไม่รู้จะทำไงดี
|