นนเค้าบอกว่า อยากอ่านนิ ยายย แบบนี้

แปลว่า อยากอ่านเนอะยายย งุงิ

อยากอ่านนิยายย
55+

อ่านใจพี่แทนไหมจะหนู
ฮิฮิ

อยากอ่านนิยายย
55+

ชื่นใจมากๆค่ะที่ได้ยินเรื่องที่น่าภูมิใจ

คุณครูคิดว่าความเก่งทำได้ไม่ยาก

เสียเงินไปนั่งฟังครูสอนก้เก่งได้

แต่ความดีไม่มีใครทำแทนเราได้ค่ะ

เวลามีคนบอกว่าสอบได้คะแนนสูง คุณครูมักจะถามต่อว่าแล้วเป็นเด้กดีด้วยไหม

ความดีจะทำให้ความเก่งมีคุณค่าต่อตนเองและผุ้อื่น

แต่คามเก่งอย่างเดียวที่ขาดศีลธรรมอาจจะนำไปใช้ในการทำลายทำร้ายกัน

หนูมาถูกทางแล้วลูก

คนเราต่างกับสัตว์ตรงที่มนุษยมี"ปัญญา"

หยั่งดี หยั่งชั่วได้ ว่าอะไรพึงทำ อะไรพึงละ

ศีลธรรมจะจรรโลงให้โลกนี้น่ารักต่อเรา

ขอให้ความดีและกตัญญุตากตเวทิตาธรรมหนุนนำให้หนูประสบความสำเร็จในการสอบและในอาชีพที่หนูรัก

ถ้าหนูอยากเก่งภาษาอังกฤษ คุณครูคงต้องแนะนำคณะอักษรศาสตร์ทั้งจุฬาฯหรือศิลปากรก็ได้ค่ะ

หรืออาจจะเป็นศิลปศาสตร์ มธ. หรือหลายคณะที่มีอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิผู้พร้อมที่จะประสิทธิประสาทวิชาให้ค่ะ

โชคดีนะคะ

นำความดีไปใช้ความเก่งนะคะ สังคมจะได้ประโยชน์มากค่ะ

ขอบคุณแทนสังคมนะคะ

อ้อ ลืมไปค่ะ คุณครูขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่หนูมีต่อคุณครู

แต่คุณครูขอมอบสิ่งดีงามทั้งหมดนี้คืนกลับสู่คุณพ่อคุณแม่และครูบาอาจารย์ของหนูนะลูก

เพราะคุณครูเป็นเพียงครูนอกระบบที่ดำรงชีพจากการสอนหนังสือ

ยังไม่ถือเป็นความดีที่บริสุทธิ์พอค่ะ

คุณครูคะ

ก่อนอื่นหนูขอกราบขอบพระคุณคุณครูสมศรีมากๆเลยนะคะ
ที่ทำให้หนูมีวันนี้

หนูเรียนสายวิทย์ค่ะ เพราะคุณพ่อคุณแม่อยากให้เป็นหมอ
แต่หนูไม่อยากเป็นเลย แล้วก็ไม่อยากให้ท่านผิดหวังจึงเลือกเรียนสายวิทย์

หนูไม่รู้จะทำยังไงดี ไม่มีกำลังใจ เพราะทุกครั้งที่เขียนหนังสือ หรือวาดรูป ใครๆที่บ้านก็บอกว่าอย่าไปจริงจัง บางครั้งก็บอกให้เลิก

ตอนที่หนูวาดนิทานส่งประกวดนานมีบุ๊คส์เล่มแรก ตอนนั้นหนูเรียนกับคุณครู คุณครูก็จะพูดเสมอว่า "ไม่ต้องกลัว ถ้าเราทำความดีไม่ต้องอายใคร" ทุกๆครั้งที่หนูเรียนกับคุณครูหนูมีความสุขมาก คุณครูเหมือนเป็นกำลังใจ ไม่ให้หนูท้อถอย

จนกระทั่งหนูทำจนสำเร็จ นิทานเรื่องแรกในชีวิตหนู หนูได้รางวัลที่สอง และหลังจากตอนนั้น หนูก็มีโอกาสฟลุ๊คๆได้เขียนนิยาย(ในกระแส แนวรักใสๆ) อีกสี่เรื่อง

ตอนที่หนูไปออกช่องสาม ช่วงคุณวิศาล หนูเสียดายมากที่ไม่ได้พูดถึงคุณครู หนูเสียดายจริงๆค่ะ TTOTT (ทั้งๆที่คุณครูก็บอกแล้ว ว่าถ้าออกทีวีให้ทักด้วย ฮ่าๆๆ แต่ตอนที่นิตยสารหลายๆที่มาถาม หนูก็จะพูดถึง idol ในดวงใจ ว่าเป็นคุณครูสมศรี ธรรมสารโสภณ ตลอด อิอิ ^^)

หนูเคยเถียงแม่ค่ะ เคยไม่เข้าใจแม่ค่ะ แต่เพราะทุกคำสอนของคุณครู ทำให้หนูเปลี่ยนไป
แม่แปลกใจมากที่เวลาแม่ขึ้นเสียง หรือหงุดหงิดใส่หนูก็เฉยๆ คิดอยู่เสมอว่าแม่รักหนูมากแค่ไหน หนูเล่าให้แม่ฟังเรื่องคุณครูสมศรี คุณครูในดวงใจตลอดกาลของหนู ว่าคุณครูสอนหนูตลอดแม่ยังบอกเลยว่า หากมีโอกาสสักครั้ง อยากจะไปขอบคุณคุณครูสมศรีจริงๆ

คุณครูทำให้หนูคิดได้ว่า การจะเลี้ยงเด็กคนนึงมาตลอด 17 ปีมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย กับการแค่นิ่งและตั้งใจฟังสิ่งที่แม่สอน (แม้มันจะไม่ใช่โทนเสียงที่น่าอภิรมย์ T-T) มันดูเล็กน้อยมากๆ

ทุกครั้งที่หนูเห็นหน้าพ่อแม่ หนูอยากกอดพ่อกับแม่ทุกครั้ง ความกตัญญูที่คุณครูย้ำเสมอๆว่า จะทำให้เราเจริญรุ่งเรือง หนูเข้าใจความหมายของคำสอนของคุณครูแล้วค่ะ

ตอนนี้ หนูติดทุน 100% APU แล้วค่ะ ต้องกราบขอบพระคุณครูจริงๆ ตอนม.ต้นหนูเคยหลงตัวเองคิดว่าเก่งอังกฤษ ทั้งๆที่จริงๆแล้วไม่ใช่เลย คุณครูทำให้หนูรู้ว่า ภาษาอังกฤษก็เป็นเหมือนเค้กก้อนโตที่หนูเพิ่งกินไปเพียงสองสามคำเท่านั้น และนั่นทำให้หนูไม่หยุดที่จะอยากเรียนรู้มันตลอดไป

ตอนนั้น ถ้าหนูไม่มีคุณครู คงไม่รู้จะเขียน essay อะไรส่งเขาจริงๆ เพราะภาษาอังกฤษก่อนมาเรียนกับคุณครูนั้น เขียนไม่เป็นสักกะพีก TwTแกรมม่าผิดกระจุย
รวมถึงเขียนคอลัมภ์ลง Daily Express ด้วยค่ะ ถ้าไม่ได้ลง คอร์สแกรมม่ากับคุณครูคงเขียนส่งเขาไม่ได้
มีประโยคนึง ตอนทีนั่งลุ้นว่าพี่เขาจะลงนสพ.ที่หนูเขียนไปรึเปล่า พี่บก บอกว่า you has done great >>>>> หนูดีใจมากค่ะ แล้วก็อยากจะบอกว่า...เพราะ คุณครูสมศรีค่ะเพ่!!! ~~~ i n g - ed ช่อง 3 ขึ้นใจ

แต่ตอนนี้หนูคิดว่าหนูอยากจะเรียนที่เมืองไทยค่ะ อยากอยู่ใกล้ๆคุณพ่อคุณแม่
ตั้งใจแล้วว่าอยากเป็นนักเขียน วรรณกรรมภาษาอังกฤษ หนูจะเรียนที่ไหนดีคะ ลงเอกอะไรดีคะ
>>>>>> เขียนมาซะยาว T^T ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ

สุดท้ายนี้
กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ กตัญญูต่อแผ่นดิน สองประโยคนี้ หนูจำขึ้นใจเลยค่ะ

รักคุณครูสมศรีค่ะ