ถ้าคุณพ่อตำหนิต่อว่าหนูให้หนูขยัน
แต่ถ้าหนูกำลังขยันอยู่ แล้วหนูโกรธ
หนูอย่าหันไปเถียงคุณพ่อ
โทรกลับมาด่าครูเสียจะดีกว่า
เพราะท่านไม่ได้ผิดอะไรที่อยากให้ลูกได้ดี ท่านรู้ว่าชีวิตต่อไป ถ้าไม่มีความรู้จะหางานทำลำบาก
แค่หนูกล่าวคำว่า
"ขอบคุณค่ะพ่อที่ให้สติลูก" ทุกอย่างก็จะจบลงด้วยดี
เอาใหม่นะคะ เราโกรธเพราะท่านไม่เข้าใจเรา
ก็แค่เรารู้อยู่ว่าเรากำลังทำหน้าที่อยู่ ก็พอแล้ว
ความดี ดี ณ ขณะทำ แม้ไม่มีใครทราบก็ตาม
แต่เราก็อิ่มเอิบใจที่เรายังทำต่อไป
อย่างนี้จึงเรียกว่า"ความดีที่แท้จริง"
ขอบคุณนะคะที่หนูทำให้คุณครูรู้สึกว่าคุณครูได้ทำสิ่งที่มีประโยชน์ต่อพวกหนู
ขอบคุณพ่อแม่และครูบาอาจารย์ของคุณครูทุกท่านที่ทำให้คุณครูมีวันนี้ค่ะ