|
สวัสดีคะครู หนูเพิ่งจะเป็นสมาชิกใหม่ ขอเป็นลูกศิษย์ครูอีกคนนะคะ ตอนนี้เรียน ม.5 เเล้ว
ครั้งสุดท้ายที่รู้ตัว ก็คงตอนขึ้นม.4 จำได้ว่าตอนนั้น บอกกับตัวเองว่า จะตั้งใจเรียน คะเเนนตอนนี้ พ่อกับเเม่ก็พอใจดีคะ เเต่พอถึงตอนนี้เวลานี้ ใจมันกลับเริ่มกังวลขึ้นมา
ครูคะ ไม่รู้ว่าตอนนี้หนูกำลังหลอกตัวเองอยู๋รึเปล่า พ่อกับเเม่พยายาม สาธยายอะไรให้ฟังมากมายว่าสิ่งที่จะเลือกเรียนมันคืออนาคตของหนูทั้งชีวิต
พ่อกับเเม่ไม่ได้บังคับว่าจะต้องเป็นอะไร เเต่ท่านก็พูดย้ำเเล้วย้ำอีกว่าอยากให้หนูเป็นหมอ เป็นสิ่งที่จะเลี้ยงตัวเองได้ดี ไม่ต้องลำบาก หนูมาทางสายนี้เเล้ว จะทำยังไงได้
หนูไม่เคยชอบหมอ เเต่เเล้วพ่อกับเเม่ก็เปลี่ยนใจหนูจนได้ หนูหวังเเค่ว่าจะเรียนเภสัช หนูรู้ว่าหนูไม่ชอบความกดดัน เเละเอาชีวิตใครมาล้อเล่น ..
หนูรู้ดีว่าหนูเรียนไม่ถึงขั้นจะติดหมอได้ เเต่หนูอยากเรียนเทคนิคการเเพทย์คะ เเต่..
สิ่งที่พ่อกับเเม่เจอมา ..คือการถูกดูถูกทั้งชีวิต ...
สำหรับพ่อเเล้ว ท่านถูกตีหน้าว่าไม่มีทางสอบอะไรติดได้ เเม้เเต่สร้างครอบครัว สร้างบ้านสักหลังก็ทำไม่ได้
พ่อเรียนในตัวเมือง ระยะทางจากบ้านถึงโรงเรียนไกลหลายกิโล
ในช่วงปิดเทอมพ่อเลือกที่จะไม่กลับบ้านเพราะไม่มีเงิน
ครั้งนึงพ่อได้กลับไปเยี่ยมบ้าน เเต่... เเค่พ่อขโมยไข่ไก่ของพี่สาวมาเท่านั้น ก็เกิดเป็นปากเป็นเสียง เพียงเเค่ไม่มีงินพอจะซื้อข้าวกิน
ด้วยเหตุผลเเละสิ่งที่พ่อเจอมามากมาย ทำให้พ่อพยายามจนสอบได้เรียนช่าง พ่อเป็นมาทุกอย่าง จาก พนักงานเก็บขยะ ยาม จนสุดท้ายได้เป็นพนักงานโรงเเรม ทุกวันนี้ พวกเรามี บ้าน ในกรุงเทพ ถึงเเม้มันจะเป็นเเค่เเฟลต เเต่มันก็มากพอ เเละมีบ้านอีกหลังที่ต่างจังหวัด
การได้สร้างบ้านที่นั่น มันเหมือนเป็นการลบคำสบประมาท ที่คนในหมู่บ้านให้ไว้
ตอนนี้พ่อเป็นได้ถึงหัวหน้าพนักงานได้ด้วยซ้ำเเต่พ่อก็ปฏิเสธ พ่อบอกพวกเราว่า พ่อเห็นครอบครัวดีกว่า ดีกว่าจะหวังยศเเละเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นเเต่เเลกกับเวลาที่ให้กับครอบครัว พ่อไม่เลือกดีกว่า พ่อเลือกที่จะทำเพื่อพวกเรา
พ่อเลือกที่จะสู้กับทุกอย่าง คงไม่มากเกินไปใช่มั้ยคะ ที่จะทำอะไรเพื่อท่านบ้าง
เเม่ก็เหมือนกัน สิ่งที่เเม่ได้รีบจากตาเเละยายมันมากเกิดไป..(หนูไม่อยากพูดถึง..)
การก้าวเดินวันนี้ ขอเพียงทำเพื่อคนที่ทำเพื่อเรามาทั้งชีวิต เเค่นั้นก็คงพอเเล้ว...
ปล. หนูควรจะทำเพื่อท่านมากกว่าทำเพื่อตัวเองใช่มั้ยค่ะครู
ปล.2 เปิดเทอมหนูลงคอร์ด Ad 2 (สด) ไว้ จะได้เจอครูตัวจริงเเล้วล่ะคะ อย่าลืมทักหนูบ้างนะคะ
ปล.3 เคยเจอครูครั้งนึงที่พยาไทคะ ตอนเเนะเเนวกราฟชีวิตตอนนั้น
|
Kru Somsri's English School
